Depresja a związki partnerskie.

Od pewnego czasu zastanawiam się czy moja depresja nie doprowadzi do rozpadu mojego związku bo w sumie ileż można czekać na drugą osobe aż wyzdrowieje.(weźmie sie w garść i zacznie żyć)

Mój chłopak, a właściwie narzeczony już raz czekał na mnie aż sie wykaraskam z depresji był opiekuńczy i wspaniały trwało to rok (bardzo długo). Później przez lata żyliśmy sobie spokojnie i dobrze. I pół roku temu pojawiła sie depresja na nowo.Odciełam się od towarzystwa, a on razem ze mną. Mam dziwne wrażenie, że pociągam go za sobą na dno... "Z kim się przystaje takim się staje" Przez moją chorobę izolouje go od świata. Sprawia mi to samej ogromną przykrość bo chiała bym dla niego jak najlepiej a nie potrafie. On sam przy tym strasznie cierpi. Niechce żeby cierpiał ale to jest tak dziwnie powiązane. Rodzice mojego chopaka o wszystkim wiedzą wiedzą, że choruje na depresje udaja że mi współczują , że się mną przejmują ale tak naprawde uważają, że ich syn lepiej wyjdzie w życiu na tym jak mnie zostawi. Że nie jestem dobrą kandydatką na żone a tym bardziej na matkę, która może urodzić depresyjne dzieci....

Ludzie depresje uważają za chorobe i wolą stronić od takich osób jak my. Nie jestem ciekawym towarzystwem dla innych. Przynajmniej tak to czuje. Chodze na psychoterapie lecze sie już roku i tak patrze na chorobe i na siebie i jak to sie odbija na zwiąsku... Dobija mnie ta perspektywa.

Powinnam myśleć o ślubie a ja myśle, że jak się to cholerstwo zaraz nie skończy to wszystko strace.

Mam pytanie jak to się odbija na waszych zwiąskach jak sobie radzicie?

Jak zapadlem na depreche i trafilem do szpitala, moja ex wyciepała mnie z domu na ulice, zaczeła robic awantury gdy przyjezdzalem na przepustki odwiedzić dziecko itd. Jesli Twoj partner miałby Cie zostawic, to niech lepiej zrobi to teraz i oszczedzi Ci rozdrapywania. Jesli zas widzicie szanse na przetrwanie - czas pogadac i zlozyc jakies konkretne deklaracje w obecnosci jego rodziców i posluchac otwarcie ich zdania.

Coś strasznego mieć depresję i jeszcze zostać porzuconym przez ukochana osobę. Depresja podwójna!!

Depresja ma to do siebie że skutecznie potrafi zniechęcić otoczenie a nawet i najbliższe osoby wystarczy przeanalizować objawy depresji i nie ma tam nic przyjemnego i budzącego jakieś pozytywne emocje. I zdecydowanie nie jest to miłe być zostawionym przez bliską osobę w depresji. Mnie rozstanie wpędziło w głębszą depresję. Kiedy opowiadałem o swoich lękach i odczuciach to słyszałem że jestem egoistą a kiedy okazało się że to depresja to dowiedziałem się że dlatego że jestem egoistą nie zauważyłem tego wcześniej. Takie błędne koło depresja sprawia że jesteś samotny , samotność sprawia że masz większą depresję.

Pozdrawiam

G