Homoseksualizm - czy powiedzieć rodzicom?

Transseksualizm jak dla mnie jest zaburzeniem bo żeby facet przebierał się w damskie fatałaszki i malował to musi być coś z nim nie halo. Może urazy z dzieciństwa czy cokolwiek, ale całkiem zdrowy to taki człowiek nie jest.

Transseksualizm jest oficjalnie uznany za zaburzenie, jest to niezgodność płci fizycznej i psychicznej. Prawdopodobnie jest to wrodzone. Płci psychicznej zmienić się nie da, więc dokonuje się zmianę płci fizycznej.

mark123, no właśnie czyli jednak.

 

Aranjani, wiem pomyliłam z transwestytyzmem, ale nie zbyt wiele się te pojęcia od siebie różnią bo transseksualiści zmieniają płeć co też jest dla mnie dziwne i musi się wiązać z jakimiś zaburzeniami. Tyle.

Jeśli te dwa pojęcia nie bardzo różnią się dla Ciebie... to znaczy ze mało wiesz na ten temat. I żeby głosić takie tezy... warto najpierw dobrze zaznajomić sie z dwoma porównywanymi przez siebie pojęciami, i dopiero pozniej sie wypowiadać. Tyle

Aranjani, nie będe się w to bardziej zagłębiać bo nie potrzebuję. Odnoszę się do tego co wiem, a głupot nie piszę. Jeśli masz z tym problem to nie czytaj i nie odpowiadaj na moje posty. Ogólnie mówiąc do homoseksualistów nie mam nic natomiast jestem przeciwna transseksualistom i transwestytom i nie będe już uzasadniać dlaczego. Zakończ dyskusję ze mną na ten temat i nie łap za słówka.

Aranjani, jesteś trans :)?

No ale autor tego wątku nie jest ani transseksualistą ani transwestytą jest zwykłym homoseksualistą których jest w każdym społeczeństwie kilka procent.

Transseksualizm jak dla mnie jest zaburzeniem bo żeby facet przebierał się w damskie fatałaszki i malował to musi być coś z nim nie halo. Może urazy z dzieciństwa czy cokolwiek, ale całkiem zdrowy to taki człowiek nie jest.

Transseksualizm jest oficjalnie uznany za zaburzenie, jest to niezgodność płci fizycznej i psychicznej. Prawdopodobnie jest to wrodzone.

zgadza się. Ale zeby stwierdzic u kogos transseksualizm najpierw wyklucza sie w pierwszej kolejnośći jakiekolwiek inne zaburzenia (psychiatryczne, psychologiczne, neurologiczne) aby wykluczyc ich możliwe działanie na dana osobę

-- 03 lut 2015, 21:49 --

Aranjani, jesteś trans :)?

nie

carlosbueno, no własnie też prawda, a tu się zaczęły dyskusje o transach i innych Wróćmy do tematu i po kłopocie.

Trudna sytuacja. Co zrobić? Ukrywać tego faktu nie ma co, bo niepewność wykańcza. Powiedzieć w oczy matce może być za trudne.

Może napisać list i wyjść z domu? Wrócić po pewnym czasie, gdy matka wypłacze swoje, przetrawi. Jak będzie gotowa porozmawiać, to sama się odezwie.

Do przedmówców: Nie Wam decydować kto ma "prawdziwe" problemy, a kto nie, które są błahe, a które nie i kto ma prawo opisywać swoje problemy na forum i szukać porady a kto nie.

Poza tym to NIE jest temat o transseksualizmie, transwestytyzmie czy homoseksualizmie sensu stricto tylko o konkretnym problemie konkretnego człowieka, który prawdopodobnie więcej nie zaloguje się na tym forum przez błyskotliwe komentarze.

Moja rada. Wybierz się do psychologa. Otwórz się, porozmawiaj o swoich obawach. Znajdź oparcie w przyjacielu. Nabierz pewności siebie. Pamiętaj o tym, że masz prawo do szczęścia. Nie ukrywaj się. Może się to skończyć nerwicą. Nie odkładaj w czasie "ujawnienia się" (będzie coraz trudniej).

Benzowiec, tkwisz w marności i biedzie

ach, uprzedzając, nie jestem gejem