Zaburzenia osobowości (cz.I)

[K.]

Kurcze nie zazdroszczę Ci Tych przeżyć ze szpitala... Brrrrr... Wiem, że to są osoby chore, ale chyba przemoc nie powinna w ogóle wchodzić w grę.

 

To i tak jeszcze 'pikuś'.

A, fakt, takie obrazki być może i wpływają na psychikę - na pewno - ale człowiek się bardzo uodparnia, mówię z punktu widzenia zdrowej osoby. / przynajmniej pod tym względem /

[Gość]

mam myśli samobójcze przez pogodę i przez to ,bo mi się każą ubierać ciepło, że obcięłam włosy i żałuję :/ Nienawidzę swojego życia:/

[Gość]

xxsamotnaxx, no pogoda jest okropna. Nie martw się włosami, ja mam króciutkie, nie dawno obcięłam. Kto Ci się każe ciepło ubierać? Na pewno nie dlatego to robią, żeby Ci zrobić na złość tylko z troski, bo jest zimno, można się przeziębić...

[Gość]

Ja obcięłam bo chciałam wyglądać na stereotypową lesbijkę, nie chciałam być kobieca,bo chciałam się dziewczynom nie męskim tylko kobiecym podobać ,bo ja męskich nienawidzę.Zaczęłam nosić koszulę i krawat, o makijażu kompletnie zapomniałam,bo mi się wydawało że tak chcę wyglądać ale teraz żałuję a czasu cofnąć nie można. A jak patrzę w okno i widzę brak słońca to nie mam ochoty kompletnie na nic:(tylko żeby umrzeć

[Gość]

Kobieta w krótkich włosach (nawet bardzo krótkich!!!) też może wyglądać ładnie, dziewczęco, a nie jak facet... Uwierz mi. Zresztą teraz króciutkie fryzury są bardzo modne. A to, że "zapominałaś" ostatnio o makijażu nie znaczy, że nie możesz sobie o nim przypomnieć, umaluj się, ubierz i będzie naprawdę ok, nie martw się tymi włosami!

[Gość]

No tak , ale znowu nie będę atrakcyjna dla kobiet. A chyba na tym mi bardziej zależy niż na samopoczuciu. Czuję się, jakbym nie wiedziała czy chcę być facetem czy kobietą bo raz się czuję jak facet raz jak kobieta, nie mogę się zdecydować

[Gość]

Monika1974, moja terapeutka uważa wszystkie "zaburzenia" za cos malo istotnego,cos co wlasciwie na celu ma jedynie pomóc psychiatrom-stworzyc jakis wstępny szablon,jakas prymitywną klasyfikację.Ja z kolei wkręcilam sobie dystymię,ciągle wszystkich wypytywalam-czy sądzą,że to mam,czy wyglądam jak dystymik.Mój psychiatra cierpliwie tlumaczyl:jakie to ma znaczenie

czy ma pani dystymię,czy x,czy kiełbasicę?Za rok,dwa klasyfikacje sie pozmieniają,dystymia zniknie ze specjalistycznego slownika i co wtedy?Jest Pani smutnym,samotnym,nieszczęsliwym dzieckiem.I to jedyny pewnik jaki mamy.

Moja terapeutka z kolei mówi:przecież każdy ma co innego w glowie...depresja nierówna depresji,nerwica nerwicy.Jedyne co wiadomo na pewno to jak masz na imie,ile masz lat i z jakich jestes rodziców.I to też jest najistotniejsze.Nasza indywidualna wrażliwość+ wszystkie krzywdy,urazy,okoliczności,które nam towarzyszyly w okresie rozwoju.A nie to,że ktos stworzyl worek z napisem "zaburzenia osobowości" i wrzuca tam wszystkich,którzy mją jakies problemy. To jest jakiś absurd.

Jesteś w trudnym momencie życiowym..masz kryzys..na pewno jest Ci ciężko..ile lat trwalo Twoje małżeństwo?udało Ci się już uporać z odżałowaniem go?

[Gość]

No tak , ale znowu nie będę atrakcyjna dla kobiet. A chyba na tym mi bardziej zależy niż na samopoczuciu. Czuję się, jakbym nie wiedziała czy chcę być facetem czy kobietą bo raz się czuję jak facet raz jak kobieta, nie mogę się zdecydować

 

To, że masz krótkie włosy nie znaczy, że nie będziesz teraz atrakcyjna dla kobiet, z krótkimi włosami też można wyglądać naprawdę kobieco, wystarczy fajny delikatny makijaż i ciuszek. A na faceta też się wtedy łatwiej "wystylizować".

[Gość]

nie pisalam nigdzie, że mam krótkie. Miałam za ramiona a teraz mam do końca szyi,dalej nie obcinam bo się rozmyśliłam.A wogole to fajnie dzień spędziłam dzisiaj

[Paranoja]

Nie spędziłam dnia fajnie, jest beznadziejny, chłopak (któryś z kolei) stwierdził po dość upojnym weekendzie, że jednak nic nie czuje, i że za duża różnica wieku (ja 28, on 22), i że potrzebował bliskości i czułości. Przynajmniej szczery, tylko, że ja mam burze myśli w głowie. Bo koleś na początku w ogóle mnie nie isteresował, poznałam go u znajomych i troche rozmawialiśmy. Wróciłam do domu, do życia i nie myślałam o nim. Nagle na nk widzę 4 wiadomości od niego. Oczywiście znów włączyło mi się, że może koleś mnie kocha i takie tam, pisał, że wiek nie ma dla niego znaczenia i takie tam. Spotkaliśmy się w piatek, spędziliśmy razem piątek, sobotę, niedzielę i poniedziałek i na koniec powiedział mi, że jednak pozostańmy na stopie koleżeńskiej, mimo, że dzień wcześniej mówił, że jestem jego a on mój.

 

Nie rozumiem facetów, nienawidzę ich i mam dość ich. Nie chce żadnego spotkać, nie chcę mieć z nimi nic wspólnego, najlepiej będzie jeśli nigdzie nie będę wychodziła, żeby przypadkiem żadnego nowego nie poznać. Znów się wkręcę, najgorsze, że nie wiem sama co chcę. Niby z nim nic nie chciałam, ale uczucie, że kolejny facet mnie odrzucił boli i to cholernie. Chce mi się płakać i mam ohotę sobie zrobić krzywdę. Nienawidzę się. Jestem nieparzysta.

[Gość]

Paranoja, przynajmniej spędziłaś miło weekend, to już coś...

Ja tam żadnego faceta teraz do siebie nawet nie dopuszczam, echhh... I się boję, że jak to ładnie określiłaś nieparzysta pozostanę do końca życia.

 

Nie dawno wróciłam z Wawy, byłam na terapii. Było do .... (4 litery), wściekłam się na samą siebie jak już stamtąd wyszłam. Na dodatek znowu próbowałam "podpuścić" moją terapeutkę, podpytać co mi tak naprawdę jest a ona znowu mi nie chciała powiedzieć wprost, mówiła, że już o tym rozmawiałyśmy, że nie jest zwolenniczką definiowania jednostek chorobowych i że to, że będę wiedziała i tak niczego nie zmieni, itd.

Edytowane 4 Maja 2010 przez Gość

[Paranoja]

Joaśka, tak, co mi po kilku chwilach miłych jeśli potem cierpię? Wole nie mieć ich i nie cierpieć.

[Gość]

Paranoja, ale pomyśl - gdy jesteś cały czas samotna to nie cierpisz...? Nie czujesz się opuszczona, rozżalona..? Ja teraz myślę, że dobre i kilka chwil szczęśliwych, spędzonych z kimś bliżej. Mnie dobija samotność, a nie umiem inaczej.

[Paranoja]

nie, nie czuję się źle. Wolę samotność, wolę spokój, owszem brakuje mi kogoś ale nie aż tak by w desperacji spędzać miłe chwile z facetami.

 

Nie znoszę tego, jak facet mi mówi, że jednak nic z tego, czuje się jak dziwka, jak szmata, jak przedmiot, było fajnie a teraz spier...dalaj. Nienawidzę uczucia odrzucenia dlatego wolę nie mieć kontaktów z facetami niż potem cierpieć.

[Gość]

To ciekawe. Bo ja z samotności już normalnie chyba niedługo zwariuję, i wcale nie czuję spokoju . Nie chodzi mi tu o bliskość fizyczną, bo z tym to akurat mam duży problem, ale emocjonalną. Czuję wielki emocjonalny głód, a nie mogę się do nikogo zblżyć, nie potrafię, bo mnie to niszczy, uczucia mnie przytłaczają.

Nie myśl już o nim... Nie był Ciebie wart. I nie piszę tego, żeby Cię pocieszyć. Z tego co piszesz, z jego postępowania wynika, że to bardzo powierzchowny gość, lecący na panienki, a Ty jesteś wrażliwa, jeszcze znajdziesz tego właściwego. Czasem trzeba się naczekać, czasem bardzo długo, ale jak patrzę wokół na różne przypadki to naprawdę zaczynam wierzyć w przeznaczenie.

[Paranoja]

ja już nie chcę czekać, nie chcę szukać, mam tylko nadzieję, że szybko zejdę z tego świata

[Gość]

Nadzieja - matka głupich.

A tak już poważnie to wyjdziesz z tego, tylko musisz się leczyć, chodzić na terapię, nie przerywać jej, no a nie jest to łatwe. Ale czuję, że w głębi duszy Ty chcesz wytrwać, nie chcesz się poddać, chcesz żyć. Tylko jeszcze nie bardzo wiesz jak...

[Paranoja]

opuściłam już 2 spotkania, jedno świadomie, bo byłam u dziewczyn w kato, drugie nieświadomie, zapomniałam o nim, a czekałam na nie. Ja naprawdę nie chcę żyć, nie nadaję się do tego życia, nie mam nic, jestem nikim

[Gość]

Idź na kolejne spotkanie. Koniecznie. Bo tylko terapia pomoże Ci zmienić powolutku sposób myślenia i postępowania. No, ale trzeba na nią chodzić, innej rady nie ma...

[Gość]

A ja nie chodzę już do psychologa, psychiatry etc. Sama sobie będę radzić. Rano miałam myśli s. ale poszłam do ludzi i przeszło. Wogóle to teraz zajęłam się psychiatrią od tej drugiej strony. Jestem wolontariuszką w stowarzyszeniu rodzin działających na rzecz zdrowia psych, biorę udział w psychoedukacji tych rodzin etc.

Ps. zaczym podpisali ze mną umowę miałam rozmowę z psychiatrą i psychologiem i PRZESZŁAM:-)

[Gość]

xxsamotnaxx, WOW, TO WSPANIALE!!! Gratulacje!!! To Cię powinno trochę wciągnąć do normalnego życia, dać satysfakcję z pomocy innym.. Powodzenia!!!

[Gość]

laska,która ma "myśli samobójcze",bo każą sie jej cieplo ubrać-wsparciem dla rodzin potrzebujących pomocy psychologicznej.. BUAHAAHAHHAHHAHHAHHAHHHAAHHA!AHAHHAHAHHAHH!

 

[Dodane po edycji:]

 

Joaśka, ignoruj tą laskę,ona zdaje się być znacznie opóźniona w rozwoju i szuka zaczepki.

[Gość]

Shadowmere, ja znam xxsamotnaxx, tzn. nie osobiście, ale można powiedzieć, że trochę ją znam, nie uważam, żeby była opóźniona w rozwoju, raczej, że ma duże problemy. Ale dzięki za troskę.

[Gość]

Joaśka, jak uważasz,ale za swoje zachowanie już dostala ostrzezenie..

[Gość]

Shadowmere, spoko.

 

Ale mam dzisiaj doła. Jadę do lekarza i się boję. Koszmarnie się czuję fizycznie i psychicznie. Jakby ktoś po mnie przejechał.