PAROKSETYNA (Arketis, ParoGen, Paroxetine Aurovitas, Paroxinor, Paxtin, Rexetin, Seroxat, Xetanor)

[Jurecki]

11 minut temu, Adwentystka napisał(a):

Kurde źle się czuję,pocę

Pocisz się w nocy? Ja po wenlafaksynie pociłem się w nocy ale to po jakimś czasie przeszło.

[marcinzen]

też mam poty - pomaga szałwia pospolita (ale nie wieszcza)

[Adwentystka]

Poce sie w nocy i w dzień Kurde źle się czuję,pocę się lek wolnoplynący,mam jechać we wtorek do Polski i chyba zrezygnuję jak będę się tak czuć.mąz się wścieknie

[Magdalenkaa]

Dzień 5 na paro się kończy, więc mogę napisać - to był kiepski dzień  

Cały dzień zmagam się z kołataniem serca, pieczeniem i bólem w klatce, ogólnym niepokojem w środku. Miałam drugą rozmowę z moją przyszłą terapeutką - uspokoiła mnie, ale wróciłam do domu, zmorzyło mnie, przespałam się 2h. Wstałam i od nowa jazda.. aż do teraz. Kolejny wieczór łykam tabsa uspokajającego. Nie wiem czemu - odczuwam to jako moją porażkę, że sobie bez nich nie radzę. 

Chyba byłoby mi łatwiej pogodzić się z tymi zaburzeniami, gdybym była całkiem zdrowa fizycznie, a nie jestem. Przez to chyba strach i frustracja mimowolnie się potęgują. 

[Adwentystka]

Ja od 4 nie śpię.do 8 było ok.teraz męka,boję się że paro nie działa,to już miesiąc i tydzień.tydzien na 50mg.wczoraj mąż tak darł ryja że aż plakalam

[Pixel05]

15 godzin temu, Magdalenkaa napisał(a):

Dzień 5 na paro się kończy, więc mogę napisać - to był kiepski dzień  

Cały dzień zmagam się z kołataniem serca, pieczeniem i bólem w klatce, ogólnym niepokojem w środku. Miałam drugą rozmowę z moją przyszłą terapeutką - uspokoiła mnie, ale wróciłam do domu, zmorzyło mnie, przespałam się 2h. Wstałam i od nowa jazda.. aż do teraz. Kolejny wieczór łykam tabsa uspokajającego. Nie wiem czemu - odczuwam to jako moją porażkę, że sobie bez nich nie radzę. 

Chyba byłoby mi łatwiej pogodzić się z tymi zaburzeniami, gdybym była całkiem zdrowa fizycznie, a nie jestem. Przez to chyba strach i frustracja mimowolnie się potęgują. 

 

Ja każdy powrót do leku traktuje jako porażkę, myślę sobie że skoro mimo psychiterapii i kilku już farmakoterapii nadal wracają lęki i nerwica to coś ze mną nie tak, że jestem wyjątkowo beznadziejnym przypadkiem. Moja terapeutka mowi, że czasem aby zrobić krok w przód trzeba zrobić pół kroku w tył i nie jest to żaden wstyd czy ujma. Może postaraj się pomyśleć o tym w ten sposob, że te dodatkowe uspokajacze są w pewnym sensie tymczasowym wsparciem aby osiągnąć większy sukces.

[Adwentystka]

Ja myślę podobnie,wkręcam sobie że się uzależnię,że to porażka,tym bardziej że te leki mnie tylko usypiają,żyć się na nich na da

[Adwentystka]

Ja zostanę chyba sama swoim lekarzem.chce wziąć pregabaline zamiast lamotryginy.co myślicie o tym?

[Dwumetrowy92]

Witam czy ktoś z was przechodził z escitalopramu na paroksetyna? Jak wyglądalo przejście na lek? Schodziliscie z esci i powoli wchodziliście na paro? Czy od razu? Jak samopoczucie? Esci biorę 5 6 mies w dawce 20 mg i leki nie zniknęły 

[marcinzen]

@acherontia styx 

dziś piąty dzień z dawką 60mg i niestety sedacja i przysypianie w ciągu dnia.

[Magdalenkaa]

Dzień szósty na 20mg prawie za mną, niestety też wspomagałam się tabsem uspokajającym. 

 

Udało mi się jechać do pracy, mimo ataku tuż przed wyjściem - to mój dzisiejszy sukces chyba.

Jednak moja głowa i myśli ciągle wybiegają w przyszłość.. Więcej negatywnych myśli niż pozytywnych, dalej niewiele wiary w to, że lek zaskoczy. Dobijają mnie ciągle nawracające somaty, jest okres czasu gdy to są głównie zawroty głowy, innym razem puls, ciśnienie, jeszcze innym nerwobóle w głowie i pieczenie w klatce, średnio co tydzień jest rotacja 

 

Jest w ogóle szansa, że po paro te lęki znikną całkiem? Czy tylko będą pojawiały się z mniejszą częstotliwością? Jakie macie/mieliście odczucia?

 

 

[Adwentystka]

16 godzin temu, Dwumetrowy92 napisał(a):

Witam czy ktoś z was przechodził z escitalopramu na paroksetyna? Jak wyglądalo przejście na lek? Schodziliscie z esci i powoli wchodziliście na paro? Czy od razu? Jak samopoczucie? Esci biorę 5 6 mies w dawce 20 mg i leki nie zniknęły 

Ja przchodzlam z esci na asertin.od razu

W jeden dzień.na drugi brałam już sertralina. Nic złego się nie dzialo

[Magdalenkaa]

14 godzin temu, acherontia styx napisał(a):

U mnie zniknęły całkowicie. Po odstawieniu nie wróciły, ale ja ogólnie mało polegam na lekach i nigdy nie liczyłam, że odwalą za mnie całą robotę, bo u mnie same leki zrobiły może z 20%, reszta to terapia.

 

Ja tak bardzo liczę na leki w tym momencie, bo chcę funkcjonować, a zauważyłam że robię kroki w tył ciągle. Zaczynam unikać coraz częściej miejsc, w których miałam ataki. Wyjście z domu = katorga, serce chce wyskoczyć przez gardło ze stresu.

A na terapię jeszcze muszę czekać, byłam na dwóch pierwszych spotkaniach z terapeutką, jeszcze dwa takie będę miała no i dopiero zacznę terapię, czyli w czerwcu jakoś, bo w międzyczasie ona ma urlop.. Chcę do tej pory jakoś żyć, ale coraz więcej przeszkód sobie podświadomie tworzę.  Wstaję nakręcona już. A od poniedziałku do pracy, nie wiem jak, ale muszę.

[Pixel05]

14 godzin temu, Magdalenkaa napisał(a):

Dzień szósty na 20mg prawie za mną, niestety też wspomagałam się tabsem uspokajającym. 

 

Udało mi się jechać do pracy, mimo ataku tuż przed wyjściem - to mój dzisiejszy sukces chyba.

Jednak moja głowa i myśli ciągle wybiegają w przyszłość.. Więcej negatywnych myśli niż pozytywnych, dalej niewiele wiary w to, że lek zaskoczy. Dobijają mnie ciągle nawracające somaty, jest okres czasu gdy to są głównie zawroty głowy, innym razem puls, ciśnienie, jeszcze innym nerwobóle w głowie i pieczenie w klatce, średnio co tydzień jest rotacja 

 

Jest w ogóle szansa, że po paro te lęki znikną całkiem? Czy tylko będą pojawiały się z mniejszą częstotliwością? Jakie macie/mieliście odczucia?

 

 

Mnie leki bardzo pomogły, ale ja od początku jestem w terapii. Wielu lęków i natręctw pozbyłam się całkowicie, a nawet jak coś z tego pakietu się pojawia to świetnie daje sobie z nimi radę. Myślę że jakieś 60-70% dotychczasowych lęków nie stanowi już dla mnie problemu - natomiast ten proces trwał ponad 10 lat. 

Niestety wciąż pojawiają się problemy, przez które ciężko mi normalnie funkcjonować i znów wracam do leku mimo, że cały czas pracuję z terapeutką.

[Adwentystka]

25 minut temu, Pixel05 napisał(a):

Mnie leki bardzo pomogły, ale ja od początku jestem w terapii. Wielu lęków i natręctw pozbyłam się całkowicie, a nawet jak coś z tego pakietu się pojawia to świetnie daje sobie z nimi radę. Myślę że jakieś 60-70% dotychczasowych lęków nie stanowi już dla mnie problemu - natomiast ten proces trwał ponad 10 lat. 

Niestety wciąż pojawiają się problemy, przez które ciężko mi normalnie funkcjonować i znów wracam do leku mimo, że cały czas pracuję z terapeutką.

A powiedz ile razy wracałeś do paro I w jakiej dawce?

[Pixel05]

8 minut temu, Adwentystka napisał(a):

A powiedz ile razy wracałeś do paro I w jakiej dawce?

To jest 4 raz jeśli dobrze liczę.

Maksymalna dawka była u mnie 20 mg. Doraźnie Alprox lub Hydroksyzyna.

[Magdalenkaa]

Pytałam Was o to, bo ja nie wiem czego się spodziewać. Kiedy będę mogła stwierdzić, że leki wreszcie działają.

 

Na razie budzę się rano z lękiem, po tabletkach na uspokojenie jest lepiej, ale nie chcę ciągle na nich jechać, bo po nich jestem bardzo śpiąca. No i pełne działanie osiągają dopiero po około 3 godzinach.

Moje ostatnie dni to bardziej wegetacja niż życie, irytujące..

[Pixel05]

28 minut temu, Magdalenkaa napisał(a):

Pytałam Was o to, bo ja nie wiem czego się spodziewać. Kiedy będę mogła stwierdzić, że leki wreszcie działają.

 

Na razie budzę się rano z lękiem, po tabletkach na uspokojenie jest lepiej, ale nie chcę ciągle na nich jechać, bo po nich jestem bardzo śpiąca. No i pełne działanie osiągają dopiero po około 3 godzinach.

Moje ostatnie dni to bardziej wegetacja niż życie, irytujące..

 

Powiem Ci ze ja nie wiem kiedy zaczęło być lepiej. Nie obserwowałam siebie aż tak bardzo, po prostu brałam leki i chyba małymi krokami było coraz lepiej. Na pewno nie było tak, że któregoś dnia wstałam i było normalnie. To był proces.

 

[Magdalenkaa]

7 minut temu, Pixel05 napisał(a):

 

Powiem Ci ze ja nie wiem kiedy zaczęło być lepiej. Nie obserwowałam siebie aż tak bardzo, po prostu brałam leki i chyba małymi krokami było coraz lepiej. Na pewno nie było tak, że któregoś dnia wstałam i było normalnie. To był proces.

 

 

No ja właśnie czuję, że się zafiksowałam na punkcie tych leków i strasznie siebie obserwuje codziennie. 

 

Irytuje mnie fakt, że rano budzę się po 8h snu i po 10min dopada mnie niepokój, to samo jak zdarzy mi się drzemka w ciągu dnia, wstaję po niej i też dopada mnie niepokój. 

Staram się, by moim bezpiecznym miejscem był dom i nie chcę się tu wspomagać uspokajaczami. Przynajmniej do tej pory tak było. A wczoraj byłam już 'zmuszona', dziś możliwe że będzie powtórka choć walczę. Niestety za oknem ulewa, nie mam jak potrenować mojej pewności siebie na zewnątrz. 

[MagicznyDżin]

Zobacz mi po msc i tyg się poprawiło i to znacznie. Daje radę ze wszystkim czuję że pewność siebie się zwiększyła. Żyje po prostu.

Zauważyłem że dużo dała mi pogoda. Nagle że 3 dni było słoneczko i dało mi to niezłego kopa do roboty przy domu. I tak 1 dzień , 2,3 i zapomniałem czym jest lęk. Wiadomo że nie został zlikwidowany w 100% ale 3/4 albo więcej napewno.

 

potrEba czasu czasu i jeszcze raz czasu. Jeśli po ponad msc nic nie da to można się zgłosić do lekarza. To nie benzo ze bd działać od razu niestety. Musimy się pomęczyć żeby funkało.

 

pozdrawiam i wytrwałości 

[melon432]

Nie bierzcie tego gówna!! Siłownia- wysiłek fizyczny was z tego wyleczy. Zróbcie sobie badania hormonalny i witaminy może macie jakieś zaburzenia biochemiczne. Zamiast wydawać kase na psychiatrów wydajcie u psychoterapeuty jak nieogarniacie emocji i życia

Edytowane 5 Maja 2024 przez melon432

[ego75]

23 minuty temu, melon432 napisał(a):

Nie bierzcie tego gówna!! Siłownia- wysiłek fizyczny was z tego wyleczy. Zróbcie sobie badania hormonalny i witaminy może macie jakieś zaburzenia biochemiczne. Zamiast wydawać kase na psychiatrów wydajcie u psychoterapeuty jak nieogarniacie emocji i życia

Masz rację, ale nie w 100%.

Wcześniej była moda na obwinianie pasożytów w ciele o powodowanie klinicznej depresji..

[zburzony]

Nie jest to takie proste, siłownia, hormony, witaminy i po krzyku. Ja mam zaburzenia osobowości borderline i w takim przypadku bardzo wskazana wręcz niezbędna jest psychoterapia (długa i intensywna) oraz farmakologia w celu zwalczania objawów, czyli u mnie głównie depresji i lęku.

[melon432]

Jedyny okres kiedy nie brałem tego gówna przez 2 lata i czułem się świetnie to okres kiedy rególarnie uczęszczałem na siłownie.czyli wymęczyłem moje nerwy na siłowni, debilne natretne mysli znikneły. Naprawde, to działa!

Edytowane 5 Maja 2024 przez melon432

[zburzony]

41 minut temu, acherontia styx napisał(a):

Sama farmakologia, bez psychoterapii, to jest tylko "wyciszanie" objawów, przy borderline podstawą powinna być regularna psychoterapia.

 

To prawda, między innymi dlatego biorę kilka leków - żeby maskować różne objawy. A na psychoterapię, w każdym razie taką sensowną mnie nie stać.