PAROKSETYNA (Arketis, ParoGen, Paroxetine Aurovitas, Paroxinor, Paxtin, Rexetin, Seroxat, Xetanor)

[acherontia styx]

14 godzin temu, DEPERS napisał:

Hmmm, tutaj to nie dokońca tak. U mnie paroksetyna powoduje taką sedację, że ja nie mam siły chodzić,

Wiadomo, że dochodzą kwestie indywidualnej reakcji na leki, ale też nie można wszystkiego zwalać na paroksetynę. Jak ktoś od miesiąca siedzi w domu i nagle ma coś zrobić, to wiadomo, że po miesiącu "opierdzielania" w 80% nie będzie się chciało takiej osobie i to nie ważne czy i jaki bierze lek. 

Że paroksetyna powoduje sedację to fakt, ale to nie jest sedacja na zasadzie jakbyś połknął midazolam np., że najlepiej wtedy leżeć bo zaburzone mogą być funkcje psychomotoryczne. To jest sedacja, którą do pewnego momentu na spokojnie można przeskoczyć i żyć normalnie. Wystarczy przestać analizować czy mi się chce czy nie, tylko jak musisz to robisz. Ja brałam 2 lata ponad paro w dawce 40mg i jasne, że często ją odczuwałam, ale wystarczy zadać sobie pytanie czy nie chce mi się bo rzeczywiście jestem zmęczony/a czy to raczej coś bardziej pod "lenistwo"/skutek uboczny leku. W 95% przypadków wychodzi, że to "zmęczenie" nie ma nic wspólnego z prawdziwym zmęczeniem.

[chester]

23 godziny temu, DEPERS napisał:

Niby wszyscy żeśmy tacy sami, a jednak "ściana między nami " To co jednych zabija innych budzi do życia. Więc gdzie jest ten prawidłowy nurt i kto go wytycza hmmm, zastanawialiście się kiedyś nad tym??? 

Dla jednych Bóg, dla drugich los, a dla innych procesy czysto fizyczne

[DEPERS]

9 godzin temu, acherontia styx napisał:

Wiadomo, że dochodzą kwestie indywidualnej reakcji na leki, ale też nie można wszystkiego zwalać na paroksetynę. Jak ktoś od miesiąca siedzi w domu i nagle ma coś zrobić, to wiadomo, że po miesiącu "opierdzielania" w 80% nie będzie się chciało takiej osobie i to nie ważne czy i jaki bierze lek. 

Że paroksetyna powoduje sedację to fakt, ale to nie jest sedacja na zasadzie jakbyś połknął midazolam np., że najlepiej wtedy leżeć bo zaburzone mogą być funkcje psychomotoryczne. To jest sedacja, którą do pewnego momentu na spokojnie można przeskoczyć i żyć normalnie. Wystarczy przestać analizować czy mi się chce czy nie, tylko jak musisz to robisz. Ja brałam 2 lata ponad paro w dawce 40mg i jasne, że często ją odczuwałam, ale wystarczy zadać sobie pytanie czy nie chce mi się bo rzeczywiście jestem zmęczony/a czy to raczej coś bardziej pod "lenistwo"/skutek uboczny leku. W 95% przypadków wychodzi, że to "zmęczenie" nie ma nic wspólnego z prawdziwym zmęczeniem.

Oh Ty wygłodniała lwico:) lubisz wyzwania? 5%, aż tyle???? Wiesz, że niekiedy zwycięzcę od przegranego dzieli jedna tysięczna sekundy hmmmm? 

[Pers]

Witam wszystkich farumowiczów. Wiem, że ten temat był już poruszany, ale od pewnego czasu przyjmując Paroksetynę - 20 mg, zacząłem mieć problemy z ejakulcją, praktycznie dojście jest niemożliwe. Po odstawieniu wszystko wraca do normy oprócz lęków, dołów i fobii społecznej - mam te zaburzenie, diagnoza: zaburzenia depresyjne mieszane. Co radzicie? To jedyny lek, który w jakimś stopniu mi pomógł a przeszedłem przez cała listę Mendelejewa.Lekarz zalecił Buproprion, ale się wycofał ze względu na noradrenalinowe działanie tego leku, czego mój organizm nie toleruje, bo to mi podkręca lęki.

[DEPERS]

5 godzin temu, Pers napisał:

Witam wszystkich farumowiczów. Wiem, że ten temat był już poruszany, ale od pewnego czasu przyjmując Paroksetynę - 20 mg, zacząłem mieć problemy z ejakulcją, praktycznie dojście jest niemożliwe. Po odstawieniu wszystko wraca do normy oprócz lęków, dołów i fobii społecznej - mam te zaburzenie, diagnoza: zaburzenia depresyjne mieszane. Co radzicie? To jedyny lek, który w jakimś stopniu mi pomógł a przeszedłem przez cała listę Mendelejewa.Lekarz zalecił Buproprion, ale się wycofał ze względu na noradrenalinowe działanie tego leku, czego mój organizm nie toleruje, bo to mi podkręca lęki.

Ja po tritico miałem cały dzień kisiel w majtkach. Zapytaj lekarza co o nim sądzi

[Pers]

A nie wpadłem na to a mam trochę tego zobaczymy, kiedyś brałeml  to na nerwice, ale poza podwyższonym libido nic nie dawało może się sprawdzi. Dzięki Depers za ciekawa podpowiedź - nawet o tym nie pomyslałem

[Pers]

12 godzin temu, DEPERS napisał:

Ja po tritico miałem cały dzień kisiel w majtkach. Zapytaj lekarza co o nim sądzi

Pojedyncze wzięcie Trittico nie dało rady, trzeba chyba obniżyć dawkę

[DEPERS]

2 godziny temu, Pers napisał:

Pojedyncze wzięcie Trittico nie dało rady, trzeba chyba obniżyć dawkę

Nie kombinuj sam, no chyba, że Ty z tych których lekarz pyta co ma zrobić. Wiem z autopsji forum, że trazodon nasila początkowo lęki i to do takiego stopnia, że rano niektórzy srają po gaciach, szczególnie na początku,  to raz, a dwa, że jedna tabletka to nic nie wprowadza, czy odrazu poczujesz się lepiej czy gorzej to loteria. Więc zawsze trzeba poczekać. Pierwsze tabletki zazwyczaj wprowadzają chaos, jednym pozytywny, a drugim piekielny. Nigdy nie próbowałem combo paro+trazo, ale próbowałem wenla+trazo+mirta i ogień był taki, że mało nie schodziłem na pupie

[zburzony]

Odstawiłem fluoksetynę (wcześniej też sertralinę) i od dziś biorę paroksetynę, na razie tylko 10 mg. Niedawno włączyłem reboksetynę która całkiem dobrze stymuluje i dodaje motywacji ale też niestety trochę zwiększa lęk i napięcie emocjonalne, stąd powrót do paroksetyny po wielu latach. Brałem ją parę lat już nawet w dawce 50 mg i na lęk działała co najmniej tak samo dobrze jak wenlafaksyna i nie byłem po niej wcale zmulony, no najwyżej kilka dni, chociaż z motywacją było ciężko. Wydaje mi się jednak że reboksetyna temu zapobiegnie.

[Szczebiotka]

12 minut temu, zburzony napisał:

Odstawiłem fluoksetynę (wcześniej też sertralinę) i od dziś biorę paroksetynę, na razie tylko 10 mg. Niedawno włączyłem reboksetynę która całkiem dobrze stymuluje i dodaje motywacji ale też niestety trochę zwiększa lęk i napięcie emocjonalne, stąd powrót do paroksetyny po wielu latach. Brałem ją parę lat już nawet w dawce 50 mg i na lęk działała co najmniej tak samo dobrze jak wenlafaksyna i nie byłem po niej wcale zmulony, no najwyżej kilka dni, chociaż z motywacją było ciężko. Wydaje mi się jednak że reboksetyna temu zapobiegnie.

Daj znać jak będzie u ciebie. Od razu zmieniłeś leki czy stopniowo?

[zburzony]

@Szczebiotkaod razu, zawsze tak robię i jeszcze nie miałem problemów żadnych. Będę dawał co i jak, na razie jestem po 10 kg rano i na szczęście w ogóle mnie nie muli, nie zwiększyło lęków a z paro ponoć to się zdarza.

[Szczebiotka]

9 minut temu, zburzony napisał:

@Szczebiotkaod razu, zawsze tak robię i jeszcze nie miałem problemów żadnych. Będę dawał co i jak, na razie jestem po 10 kg rano i na szczęście w ogóle mnie nie muli, nie zwiększyło lęków a z paro ponoć to się zdarza.

No ja jak zaczęłam brać paro to miałam jazdy bez trzymanki jeśli chodzi o lęki czy napady paniki. Już weszłam na 40 ( sama) bo 30 nie za bardzo dawała rady. Ale już nie mam żadnych skutków ubocznych

[acherontia styx]

2 godziny temu, zburzony napisał:

Odstawiłem fluoksetynę (wcześniej też sertralinę) i od dziś biorę paroksetynę, na razie tylko 10 mg. Niedawno włączyłem reboksetynę która całkiem dobrze stymuluje i dodaje motywacji ale też niestety trochę zwiększa lęk i napięcie emocjonalne, stąd powrót do paroksetyny po wielu latach. Brałem ją parę lat już nawet w dawce 50 mg i na lęk działała co najmniej tak samo dobrze jak wenlafaksyna i nie byłem po niej wcale zmulony, no najwyżej kilka dni, chociaż z motywacją było ciężko. Wydaje mi się jednak że reboksetyna temu zapobiegnie.

Mnie połączenie paroksetyna + reboksetyna zmiotło z planszy na dobry miesiąc  mimo, że reboksetynę brałam tylko przez tydzień, to i tak jeszcze 3 tyg. dochodziłam do siebie po tym cudzie farmakologii. Moja lekarka rodzinna jak mnie zobaczyła z 2 dni po odstawieniu reboksetyny, to stwierdziła, że wyglądam jakbym nie spała przez tydzień, a ja spałam jakieś 16h w ciągu ostatniej doby  

[zburzony]

@acherontia styxu mnie na szczęście reboksetyna się póki co sprawdza jeśli chodzi o napęd i motywację, na razie nie wpływa na nastrój inaczej niż tak że jestem bardziej nerwowy i łatwiej się złoszczę, ale przy moim braku asertywności to w zasadzie jest plus. Śpię też normalnie chociaż dziewczyna mówi że strasznie się w nocy rzucam i jakby prądy mnie przechodziły, także w sumie nie normalnie;) Początkowo miałem brak apetytu i cały czas utrzymuje się mega susza w ustach, ale to w zasadzie tyle z uboków, generalnie jest na pewno na plus.

 

@Szczebiotkau mnie właśnie o dziwo paro weszła gładko mimo że mam turbo skłonności do lęków, w sensie te kilka lat temu kiedy brałem ją solo. Teraz dopiero jestem po jednej dawce 10 mg ale też nietypowo jest bo raczej pobudzony bardziej dzisiaj jestem niż senny, ale to pewnie zasługa reboksetyny.

Edytowane 26 Września 2022 przez zburzony

[gem78]

A powiedzcie mi jak jest z wdrażaniem paroksetyny. Moja sytuacja była taka że na dzień dobry dostałem Mirtor 30mg i Esci 5mg, jeśli chodzi o Mirtor to spoko, oprócz senności i zawrotów głowy wieczorem to reszta jej działania oceniam na placebo u mnie. Natomiast Esci zrobił mi taką jazdę przez 3-4 dni że mam po tym leku małą traumę, miałem takie parestazje że o mało nie zwariowałem, pieczenie,, palenie  kończyn górnych, prądy, czerwowe plamy na tułowiu, jazda bez trzymanki, myślałem że tracę rozum. Po paru dniach przeszło ale że mam od 2 lat szumy uszne, lek ten bardzo je nasilił do tego stopnia że po 2 miesiącach brana Esci nie dałem rady dalej i musiałem odstawić. Mój psych ma dziwne parcie na leczenie mnie mirtazapiną (dla mnie działa placebo), teraz biorę 45mg i nie widzę różnich w niczym. I teraz główna cześć mojego wywodu, chcę przeforsować z moim psych paroksetyna jako że ma najsilniejsze działnia przeciwlękowe a to obecnie glówne klu moich problemów, on stwierdził że ten lek jest dość mocny i ma spore efekty uboczne, za to myśli o sertralinie jeśli mirtor nie da rady. To powiedzcie mi czy na początku wdrażania mogę się spodziewać podobnej jazdy jak przy Esci czy jakoś mniej? Już mnie wkrurza to jego perdolenie i ta sertralina kuźwa kolejne placebo, jak martini a ja chce czystą bez popitki. 

 

[Szczebiotka]

19 minut temu, gem78 napisał:

A powiedzcie mi jak jest z wdrażaniem paroksetyny. Moja sytuacja była taka że na dzień dobry dostałem Mirtor 30mg i Esci 5mg, jeśli chodzi o Mirtor to spoko, oprócz senności i zawrotów głowy wieczorem to reszta jej działania oceniam na placebo u mnie. Natomiast Esci zrobił mi taką jazdę przez 3-4 dni że mam po tym leku małą traumę, miałem takie parestazje że o mało nie zwariowałem, pieczenie,, palenie  kończyn górnych, prądy, czerwowe plamy na tułowiu, jazda bez trzymanki, myślałem że tracę rozum. Po paru dniach przeszło ale że mam od 2 lat szumy uszne, lek ten bardzo je nasilił do tego stopnia że po 2 miesiącach brana Esci nie dałem rady dalej i musiałem odstawić. Mój psych ma dziwne parcie na leczenie mnie mirtazapiną (dla mnie działa placebo), teraz biorę 45mg i nie widzę różnich w niczym. I teraz główna cześć mojego wywodu, chcę przeforsować z moim psych paroksetyna jako że ma najsilniejsze działnia przeciwlękowe a to obecnie glówne klu moich problemów, on stwierdził że ten lek jest dość mocny i ma spore efekty uboczne, za to myśli o sertralinie jeśli mirtor nie da rady. To powiedzcie mi czy na początku wdrażania mogę się spodziewać podobnej jazdy jak przy Esci czy jakoś mniej? Już mnie wkrurza to jego perdolenie i ta sertralina kuźwa kolejne placebo, jak martini a ja chce czystą bez popitki. 

 

Wiesz na każdego działa inaczej. Nie pamiętam jak było kilka lat temu u mnie, ale teraz jak wróciłam po latach do leku to powiem szczerze że miałam straszne jazdy. O mamo co się nie działo. Też miałam akcje typu że zaraz zwariuje, drżenie rąk czy nóg, drętwienie w tym też połowy twarzy ale to też miałam bez leków, zawroty głowy, suchość w ustach, problemy ze strony układu pokarmowego, nie mogłam jeść. I pierwsze dni to był koszmar bałam się wyjść wyrzucić śmieci do śmietnika koło domu (jakieś 10 metrów na własnym podwórku) kilka razy atak paniki, a no i takim głównym ubokiem była straszliwa potliwość. Ale teraz wszystko mi minęło, już od jakiegoś czasu nie mam nic z tych rzeczy, wiadomo że czasami mam gorszy dzień, ale tragedii nie ma. Leki biorę od połowy lipca i zaczynałam od 5mg, teraz jestem od kilku dni na 40 mg paroxinoru 

[Lukaszroz]

1 godzinę temu, gem78 napisał:

A powiedzcie mi jak jest z wdrażaniem paroksetyny. Moja sytuacja była taka że na dzień dobry dostałem Mirtor 30mg i Esci 5mg, jeśli chodzi o Mirtor to spoko, oprócz senności i zawrotów głowy wieczorem to reszta jej działania oceniam na placebo u mnie. Natomiast Esci zrobił mi taką jazdę przez 3-4 dni że mam po tym leku małą traumę, miałem takie parestazje że o mało nie zwariowałem, pieczenie,, palenie  kończyn górnych, prądy, czerwowe plamy na tułowiu, jazda bez trzymanki, myślałem że tracę rozum. Po paru dniach przeszło ale że mam od 2 lat szumy uszne, lek ten bardzo je nasilił do tego stopnia że po 2 miesiącach brana Esci nie dałem rady dalej i musiałem odstawić. Mój psych ma dziwne parcie na leczenie mnie mirtazapiną (dla mnie działa placebo), teraz biorę 45mg i nie widzę różnich w niczym. I teraz główna cześć mojego wywodu, chcę przeforsować z moim psych paroksetyna jako że ma najsilniejsze działnia przeciwlękowe a to obecnie glówne klu moich problemów, on stwierdził że ten lek jest dość mocny i ma spore efekty uboczne, za to myśli o sertralinie jeśli mirtor nie da rady. To powiedzcie mi czy na początku wdrażania mogę się spodziewać podobnej jazdy jak przy Esci czy jakoś mniej? Już mnie wkrurza to jego perdolenie i ta sertralina kuźwa kolejne placebo, jak martini a ja chce czystą bez popitki. 

 

U mnie poczatki były koszmarne ale to może flatego że zacząłem od za dużej dawki Pierwsze dwa tygodnie były bardzo ciezkie.Choc za pierwszym razem nie było tak źle Na wszelki wypadek musisz mieć xanax lub relanium itp.Pomimo skutków ubocznych paro bardzo mi pomogło choć rozkręca die dość wolno. Ja bym polecał paro na leki itp.

Mi pomogło...

[Szczebiotka]

26 minut temu, Lukaszroz napisał:

U mnie poczatki były koszmarne ale to może flatego że zacząłem od za dużej dawki Pierwsze dwa tygodnie były bardzo ciezkie.Choc za pierwszym razem nie było tak źle Na wszelki wypadek musisz mieć xanax lub relanium itp.Pomimo skutków ubocznych paro bardzo mi pomogło choć rozkręca die dość wolno. Ja bym polecał paro na leki itp.

Mi pomogło...

O widzisz zapomniałam dodać że ja dostałam dodatkowo właśnie na to sympramol bo lekarz powiedział mi że może być ciężko przez pierwsze dni, chociaż nie u każdego tak może się dziać. Fakt mi bardzo pomógł sympramol, do tego piłam melisę i magnez stres. 

[Szczebiotka]

4 godziny temu, zburzony napisał:

@acherontia styxu mnie na szczęście reboksetyna się póki co sprawdza jeśli chodzi o napęd i motywację, na razie nie wpływa na nastrój inaczej niż tak że jestem bardziej nerwowy i łatwiej się złoszczę, ale przy moim braku asertywności to w zasadzie jest plus. Śpię też normalnie chociaż dziewczyna mówi że strasznie się w nocy rzucam i jakby prądy mnie przechodziły, także w sumie nie normalnie;) Początkowo miałem brak apetytu i cały czas utrzymuje się mega susza w ustach, ale to w zasadzie tyle z uboków, generalnie jest na pewno na plus.

 

@Szczebiotkau mnie właśnie o dziwo paro weszła gładko mimo że mam turbo skłonności do lęków, w sensie te kilka lat temu kiedy brałem ją solo. Teraz dopiero jestem po jednej dawce 10 mg ale też nietypowo jest bo raczej pobudzony bardziej dzisiaj jestem niż senny, ale to pewnie zasługa reboksetyny.

A ja właśnie teraz jak zaczęłam znowu brać paro to też byłam pobudzona aż mnie nosiło, nie mogłam sobie znaleźć miejsca, musiałam ruszać np nogami itp ale to minęło, było tylko na początku brania, teraz jestem bardziej nie tyle zamulona co mam mniej motywacji by coś robić. I jestem spokojniejsza. Ciekawe jak będzie u ciebie dalej.

[DEPERS]

48 minut temu, Szczebiotka napisał:

A ja właśnie teraz jak zaczęłam znowu brać paro to też byłam pobudzona aż mnie nosiło, nie mogłam sobie znaleźć miejsca, musiałam ruszać np nogami itp ale to minęło, było tylko na początku brania, teraz jestem bardziej nie tyle zamulona co mam mniej motywacji by coś robić. I jestem spokojniejsza. Ciekawe jak będzie u ciebie dalej.

Dobry Jezu, po paroksetynie pobudzenie???? Tacy sami, a ogromna  żelbetonowa ściana między nami ja po niej to musiałem brać głęboki wdech żeby powiekami mrugnąć. Widocznie ona inaczej działa na lękowców niż na depresyjnych, zupełnie inaczej

Edytowane 26 Września 2022 przez DEPERS

[Szczebiotka]

2 godziny temu, DEPERS napisał:

Dobry Jezu, po paroksetynie pobudzenie???? Tacy sami, a ogromna  żelbetonowa ściana między nami ja po niej to musiałem brać głęboki wdech żeby powiekami mrugnąć. Widocznie ona inaczej działa na lękowców niż na depresyjnych, zupełnie inaczej

Nooo.

Pamiętam jak brałam parogen kilka lat temu na depresję właśnie, to uwierz mi że dawka 20 mg dziennie ścinała mnie z nóg. Już nie będę nic mówić o ziewaniu ale było też tak, że jak wstałam rano przed 7, ogarnęłam dzieci do szkoły i szłam spać dalej nie miałam sił funkcjonować. Wstawanie z łóżka dla mnie było piekłem, nie miałam sił na nic. Siedząc np przy stole zawieszałam się, bądź potrafiłam zasnąć ciągle byłam zmęczona, mega zmęczona i ciągle mogła bym spać. A teraz mam problemy ze snem i się nie wysypiam. Sama jestem w szoku że teraz mnie tak nie ścina po paro ale czy to ma związek z tym na co się leczymy? Nie wiem, trudno mi powiedzieć. Ja bardzo się bałam wrócić do paro właśnie przez to że ciągle chciało mi się spać po niej, nie umiałam się skupić, ciągle byłam gdzieś myślami daleko i ogólnie czułam się tak jakbym wegetowała a teraz jest inaczej. Może faktycznie nasz stan ma na to wpływ a to było by dosyć ciekawe. Chociaż depresja ogólnie przybija i nic się nie chce, ja chciałam wtedy tylko spać nic więcej.

Edytowane 26 Września 2022 przez Szczebiotka

[zburzony]

U mnie z paroksetyną było tak, że tyle się naczytałem jak to ona na początku zwiększa lęk i generalnie zwarzywia człowieka, że bałem się jej brać a nic takiego nie odczułem. To samo było z fluwoksaminą, prawie same opisy tutaj jak ten lek muli, że ledwo da się na nim funkcjonować itd, a mnie od początku stymulował i mogłem go brać rano bez problemu. Także naprawdę, to są kwestie osobnicze, może faktycznie paroksetyna większość ludzi zamula ale na pewno nie każdego. Tak jak jednych ścina wenlafaksyna a inni po niej czują się jak po spidzie.

[DEPERS]

21 godzin temu, Szczebiotka napisał:

Nooo.

Pamiętam jak brałam parogen kilka lat temu na depresję właśnie, to uwierz mi że dawka 20 mg dziennie ścinała mnie z nóg. Już nie będę nic mówić o ziewaniu ale było też tak, że jak wstałam rano przed 7, ogarnęłam dzieci do szkoły i szłam spać dalej nie miałam sił funkcjonować. Wstawanie z łóżka dla mnie było piekłem, nie miałam sił na nic. Siedząc np przy stole zawieszałam się, bądź potrafiłam zasnąć ciągle byłam zmęczona, mega zmęczona i ciągle mogła bym spać. A teraz mam problemy ze snem i się nie wysypiam. Sama jestem w szoku że teraz mnie tak nie ścina po paro ale czy to ma związek z tym na co się leczymy? Nie wiem, trudno mi powiedzieć. Ja bardzo się bałam wrócić do paro właśnie przez to że ciągle chciało mi się spać po niej, nie umiałam się skupić, ciągle byłam gdzieś myślami daleko i ogólnie czułam się tak jakbym wegetowała a teraz jest inaczej. Może faktycznie nasz stan ma na to wpływ a to było by dosyć ciekawe. Chociaż depresja ogólnie przybija i nic się nie chce, ja chciałam wtedy tylko spać nic więcej.

W depresji ciężkiej, to się nie chce nawet nie chcieć,  totalny bezssens gdzie nawet samobójstwo jest bezsensu. Okropny stan gdzie jest się samemu, mało co dociera z zewnątrz, anchedonia która nasówa Ci pytanie po co się w ogóle narodzieś. Bezsiłność połączona z bezsensem egzystencji, nawet jak widzisz kogoś uśmiechniętego to się zastanawiasz z czego on się qrwa cieszy. Piekło na ziemi w pakiecie jeszcze z bezsennością to już w ogóle modlitwa o śmierć. Nikomu tego nie życzę

[acherontia styx]

1 godzinę temu, DEPERS napisał:

W depresji ciężkiej, to się nie chce nawet nie chcieć,  totalny bezssens gdzie nawet samobójstwo jest bezsensu. Okropny stan gdzie jest się samemu, mało co dociera z zewnątrz, anchedonia która nasówa Ci pytanie po co się w ogóle narodzieś. Bezsiłność połączona z bezsensem egzystencji, nawet jak widzisz kogoś uśmiechniętego to się zastanawiasz z czego on się qrwa cieszy. Piekło na ziemi w pakiecie jeszcze z bezsennością to już w ogóle modlitwa o śmierć. Nikomu tego nie życzę

True. 1,5 roku temu byłam w takim stanie i w życiu nie chciałabym już do niego wracać.

[Szczebiotka]

11 godzin temu, DEPERS napisał:

W depresji ciężkiej, to się nie chce nawet nie chcieć,  totalny bezssens gdzie nawet samobójstwo jest bezsensu. Okropny stan gdzie jest się samemu, mało co dociera z zewnątrz, anchedonia która nasówa Ci pytanie po co się w ogóle narodzieś. Bezsiłność połączona z bezsensem egzystencji, nawet jak widzisz kogoś uśmiechniętego to się zastanawiasz z czego on się qrwa cieszy. Piekło na ziemi w pakiecie jeszcze z bezsennością to już w ogóle modlitwa o śmierć. Nikomu tego nie życzę

To prawda. Już chyba wolę te swoje lęki. Wtedy nawet dzieci mnie nie obchodziły, nic mnie nie obchodziło, po prostu wegetacja totalna. To był straszny stan, nigdy więcej.