Fryzjer,dentysta,kościół, podróż, kolejki - jak pokonać lęki

[tictac]

Witam serdecznie ,

Od wielu lat zmagam się z nerwicą lękową , jakiś czas temu lekarz przepisał mi paroksetyne i po 13 dniach brania czuje tylko nie znaczną poprawę ,do tego doraźnie biorę benzo. Chciałem zapytać czy ktoś ma podobne lęki i jak sobie z nimi radzi, jakie leki przyjmujecie. Moim głównym problemem jest strach przed nagłym parciem na pęcherz , nagła potrzeba wyproznienia sie i ataki paniki połączone z palpitacjami serca.

[Gość]

tictac, witaj! Wszystkie te miejsca, które wymieniłeś jeszcze do niedawna ogarniały mnie lękiem. Próbowałam sama pokonać te lęki idąc w te miejsca niemalże na siłę i przekonując siebie samą, że nic mi się tam nie stanie. Pomogła mi również brana Elicea (esci), która stopniowo łagodziła lęki. Im bardziej zwlekałam z pójściem np. do fryzjera, tym większy lęk miałam. Sama zaczęłam chodzić "na siłę", by przemóc strach, aż się udało. Mam "swoje" te miejsca, które oswoiłam i czuję się tam bezpiecznie. Robię zakupy w markecie, chodzę do kościoła, fryzjera, itp. Nie było to łatwe, ale jest to możliwe do pokonania. Próbuj. A wszelkie "kibelkowe" sprawy to normalka w nerwicy i też da się ujarzmić. Powodzenia.

[tictac]

Dzięki za wpis, na razie jeszcze czekam tydzień, aż lek zacznie działać lepiej, a potem spróbuję zacząć coś zmieniać. Bo w końcu ileż można, a samo się nie zrobi !

Czy ktoś ma podobne problemy jeszcze i doświadczenia ?

[Judelaw]

Według mnie by pokonać lęki trzeba się z nimi mierzyć.To coś jak wychodzenie ze strefy własnego komfortu.Ale jaka zajebista radość kiedy w końcu coś co napawało cię lękiem staję się normalnością kiedy wygrywasz z lękiem.A potem się z tego śmiejesz jak ja mogłem się tego bać

[tictac]

To racja, ja mimo okropnego lęku i okropnych przeżyć miałem czasami frajdę z banalnych rzeczy, że np. wysłałem list z poczty , czy wytrzymałem w kolejce. W skali najbardziej przerażają mnie uroczystości gdzie jest dużo znajomych , rodziny ( wesela, pogrzeby, komunie) potem wyjazdy busem/autobusem , następnie Kościół, potem fryzer, kolejki , duże centra handlowe, środek miasta , imprezy masowe.

[Lord Cappuccino]

Z wyżej wymienionych to lęk budzi we mnie tylko wizyta u dentysty. Ale sprawę załatwia benzo na pół godziny przed.

[tictac]

U mnie branie benzo po tylu latach sprowadzilo sie do wyjścia na zakupy, niestety. Dlatego zacząłem przyjmowac SSRI.

[elo]

no ja sie boje jeszcze fryzjera bo takie wizyty zwykle za dobrze sie nie koncza

 

co do kosciola to zamiast na sume idz na 20 - ludzi wtedy praktycznie nie ma

[tictac]

Ja tez sie obawiam fryzjera, niby to banalne, a jednak jak jeszcze kilka lat temu chodziłem to miałem nieźłe jazdy. Co do Kościołka , to nie zawsze da się tak zrobić żeby chodzić na wieczorne mszę, czasem trzeba iść ze znajomymi czy rodziną czy są jakieś uroczystości i święta.

[elo]

moje jazdy u fryzjera biora sie z tego ze to sie wiaze z dotykiem twarzy i wlosow [zwyczajnie nie jestem w stanie wytrzymac gdy ktos z przypadku sie nimi bawi]

nie zawsze da się

wszystko sie da tylko trzeba cos zrobic w tym kierunku a nie szukac wymowek - nie widze powodu dla ktorego musisz sie dostosowywac do zwyczajow otoczenia

[Alexandra]

ja do niedawna nie byłam w stanie wejść do galerii, chodzić w pracy itd.

 

Uważam, że chodzenie na siłę niewiele daje. Gdy się zmuszalam i chodziłam, objawy były dużo silniejsze, to że mi się nic tam nie stało, niewiele dawało mojej podświadomości i było tylko gorzej. Nie mówiąc o żadnej przyjemności.

 

Po paru miesiącach terapii, na którą nadal chodzę, po prostu to zaczęło odchodzić, przechodzić. Ale to długotrwały proces i dopiero zaskakuje po jakimś czasie.

Mimo strasznych lęków, chodziłam w różne miejsca, ale w żaden sposób mi to nie pomagało. Robiłam to, żeby nie zamknąć się w domu.

Ogólnie pół roku koszmaru.

[bedzielepiej]

Chciałem zapytać czy ktoś ma podobne lęki i jak sobie z nimi radzi, jakie leki przyjmujecie.

 

Mam

-sama se obcinam włosy

-unikam dentystów

-nie chodzę do kościoła

-unikam podróży

-unikam kolejek

 

biorę to co Ty

[Gość]

U mnie lęk przed odwiedzaniem tych miejsc wiązał się z fobią społeczną. Ale tak jak pisze mirunia po prostu trzeba się zmusić i z czasem mniej się boimy tych miejsc. A jeśli chodzi o nagle pojawiające się potrzeby fizjologiczne to też miałam z tym problem. Szczególnie jak miałam jakiś sprawdzian, prezentację, egzamin, a wiadomo że stres może to napędzać. Do tego jeszcze strach, że to się stanie w najmniej odpowiednim momencie

[wiejskifilozof]

U mnie jest tak.Do fryzjera.A raczej fryzjerki (ładna lat 41) umawiam się na godzinę konkretną.Nie mam problemów w staniu w kolejce.To jest kiedyś miałem problem,dziś już nie.Kościół ? Nie chadzam i nie mam problemów.

[kosmostrada]

Na lęk trzeba się wystawiać, nie ma innej drogi, żeby mózg nabrał innego nawyku reakcji. Im bardziej się zaszyjemy, tym będzie gorzej. Ale nie stricte na siłę, czyli nie na zasadzie - muszę. Bo po "muszę" - z reguły albo się nie udaje, albo lęk jest straszny i powoduje to frustrację i jego nasilenie. Za porażką idzie myśl - "jestem beznadziejny (a)" , a też chcielibyśmy tego uniknąć.

Przede wszystkim nie "muszę: tylko "chcę" . Spokojnie pozwalamy sobie na to, że może się nie udać, że np. odwołamy wizytę ( jak uczciwie sobie takie pozwolenie daję, nigdy jeszcze nie odwołałam spotkania). A następnie dajemy sobie przyzwolenie na to żeby się źle czuć. U fryzjera np. łaziłam po salonie, wychodziłam na chwilę w trakcie seansu w kinie, czy latałam do kibla u kosmetyczki. Nie było w tym przecież nic złego. Po prostu teraz tak mam. Jeśli chodzi o np. supermarket możemy wejść na chwilę i wyjść. Trenować metodą małych kroczków.

Żadnego samobiczowania za porażkę, tylko "dobra -jutro spróbuję jeszcze raz" i nagrody za sukces.

Konsekwencja, chęć, akceptacja to klucz do sukcesu. Mówię to z perspektywy osoby, która w pewnym momencie nie wychodziła w ogóle z domu. To się da zrobić. Lęki nadal są i objawy somatyczne ale ... po prostu są. Jakbym szła z mega katarem. Upierdliwe, ale do przeżycia. Jestem przecież swoim najlepszym przyjacielem, więc akceptuję siebie z tymi jazdami.

[tictac]

Dziękuję wszystkim za cenne wskazówki i uwagi , miło jest popatrzeć , że są osoby na forum które mają podobne problemy, a co więcej niektórzy mają siłę i chęć walczyć z tym .