Rozluźnienie i radość czy pewność, kontrola i święty spokój?

[nvm]

Witam,

 

Chcę coś zrobić, mam na to ochotę (na przykład wysłać ten temat). Czuję na myśl o tym jakieś lekkie zadowolenie, radość. Z drugiej strony czuję także niepewność. Czy lepiej jest pozostać rozluźnionym i spokojnym, ale godzić się w związku z tym na niepewności, lęki, niepokoje i wątpliwości, które pojawiają się zarówno podczas działania, które mam ochotę zrobić, jak i po fakcie, czy ulec swojej niepewności, która każe mi przemyśleć sprawę i ją przeanalizować, żeby upewnić się, czy to, co chcę zrobić, to jest na pewno najlepsze rozwiązanie. I jeśli zacznę rozważać alternatywy, to jak głęboko powinienem się wówczas w nie zagłębiać? Bo można się chyba w analizach zagłębiać bez końca. Jakie jest kryterium stopu? Bo możliwe, że zachodzi ono już na samym początku i wówczas w analizy w ogóle wchodzić nie powinienem, tylko zdać się na intuicję i głos serca.