Witam

[nthg]

Witam,

Mam depresję i chyba mam potrzebę z kims na ten temat pogadać.

Może to mi pomoże, nadzieja wszak umiera ostatnia.

[TAO]

Witaj

[Keraj]

Cześć nthg :) Witaj na forum.

[Cocoseque]

Cześć.

Po prostu rozpraw się z ludźmi, którzy cię krzywdzą, a depresja minie.

[TAO]

Cocoseque,

 

Co przez torozumiesz?

Ma ich rozstrzelać?

[Morgana]

Witaj! :)

[na_leśnik]

Ahoooj! :)

[nthg]

Dzięki za ciepłe przyjęcie

Obawiam się, że największym zagrożeniem dla siebie jestem ja sam.

A rozprawienie się ze sobą to ostateczność.

[TAO]

nthg,

 

Jesli to wiesz to już jesteś w połowie drogi do sukcesu!!!

Ale napisz coś co Cię trapi. Bo tak to wiesz...

Wróżenie z fusów...

[Gość]

Witam,

Mam depresję i chyba mam potrzebę z kims na ten temat pogadać.

Może to mi pomoże, nadzieja wszak umiera ostatnia.

Witaj.

Małe sprostowanie, nadzieja umiera przedostatnia, ostatni umiera człowiek.

[nthg]

TAO,

Marne jest to dla mnie pocieszenie, że wiem, że jestem źródłem swoich porażek.

Mój problem polega na tym, że oczekuję od życia więcej niż ono może mi dać.

Nie mogąc osiągnąć jakiegoś celu, sięgam po inny, żeby zrekompensować sobie brak poprzedniego (i to z nawiązką)

I chyba dlatego podejmuję ryzykowne działania - będąc w stanie nieuzasadnionej nieomylności.

Wierzę w osiągnięcie czegoś czego nie jestem w stanie osiągnąć.

Dążąc do celu słucham jedynie własnego głosu, nie wierząc, że ktoś inny może mi doradzić.

Inna sprawa jest taka, że jestem osobą bardzo zamkniętą w sobie i nie dopuszczam do swego świata innych ludzi.

A finał jest taki, że porażka goni porażkę, a to boli niesamowicie.

W tej chwili jestem w sytuacji gdy legł w gruzach budowany przeze mnie "na piasku" świat.

I nie wiem jak od nowa go budować, nie wiem na czym i czy jest w ogóle sens.

 

-- 19 cze 2013, 17:25 --

 

Bardzo poważnie i bardzo ogólnie ale taki już jestem

[Cocoseque]

Cocoseque,

 

Co przez torozumiesz?

Ma ich rozstrzelać?

 

Ja tego nie powiedziałam.

[tahela]

masz depresje a w depresji swiat postrzegamy inaczej , gorzej niz on jest w rzeczywistosci, jezeli wogóle go postrzegamy przepłaywamy obok niego , on sie toczy swoim własnym rytmem , który nas nie interesuje

, trzeba próbować nawiazywać z nim kontakt i brac co dobre , chociaz to cholernie trudne

[Gość]

Helloł :)

 

 

P. S. Przy powitaniu Ciebie strzelił mi setny post, czas iść to jakoś uczcić... soczkiem lub herbatką

[TAO]

nthg,

 

Świat ma Ci o wiele więcej do zaoferowania niż chcesz.

To "drobna" różnica. To że nie potrafisz, nie wiesz jak wziąć to już zupełnie inna sprawa.

Jeśli dobrze się przypatrzysz swojemu życiu, to zobaczysz że dostałeś wszystko czego Ci trzeba.

Jeśli popatrzysz jeszcze dokładniej to zobaczysz że dostałeś znacznie więcej.

Ale najprawdopodobniej nigdy nie miałeś okazji cieszyć się tym co masz i tym kim jesteś.

Ktoś musiał najprawdopodobniej stać nad Twoja głową i powtarzać Ci że to jeszcze za mało,

ze inni osiągnęli więcej, że musisz iść dalej, po więcej.

To gonienie własnego ogona. Czy bardzo się mylę?

Czy nie byłeś motywowany w życiu negatywnie. To bardzo stara niemiecka szkoła kindersztuby,

która w wielu przypadkach pokutuje do dzisiaj.

Jesli się mylę to mnie popraw.

 

tahela,

Skąd taki jednoznaczny wniosek?

[nthg]

masz depresje a w depresji swiat postrzegamy inaczej , gorzej niz on jest w rzeczywistosci, jezeli wogóle go postrzegamy przepłaywamy obok niego , on sie toczy swoim własnym rytmem , który nas nie interesuje

, trzeba próbować nawiazywać z nim kontakt i brac co dobre , chociaz to cholernie trudne

Depresja to sygnał, że świat, w którym żyjemy nie jest światem z naszej bajki, więc jak słusznie zauważyłaś tracimy z nim kontakt. Jest to rodzaj buntu przed tym co jest, ale bunt Nasz jest z góry skazany na porażkę. Przecież ze światem nie wygramy. Mamy kilka wyjść. Albo opuścić ten świat nie godząc się z Nim, albo tkwić w niezgodzie z Nim co jest chyba sportem dla graczy, którzy i tak skończą na ostatnich miejscach, albo zawrzeć ze światem kompromis i próbować "udawać", że świat jest piękny. Ten kompromis to chyba obniżenie wymagań wobec siebie i życia.

 

-- 19 cze 2013, 23:48 --

 

nthg,

 

Świat ma Ci o wiele więcej do zaoferowania niż chcesz.

To "drobna" różnica. To że nie potrafisz, nie wiesz jak wziąć to już zupełnie inna sprawa.

Jeśli dobrze się przypatrzysz swojemu życiu, to zobaczysz że dostałeś wszystko czego Ci trzeba.

Jeśli popatrzysz jeszcze dokładniej to zobaczysz że dostałeś znacznie więcej.

Ale najprawdopodobniej nigdy nie miałeś okazji cieszyć się tym co masz i tym kim jesteś.

Ktoś musiał najprawdopodobniej stać nad Twoja głową i powtarzać Ci że to jeszcze za mało,

ze inni osiągnęli więcej, że musisz iść dalej, po więcej.

To gonienie własnego ogona. Czy bardzo się mylę?

Czy nie byłeś motywowany w życiu negatywnie. To bardzo stara niemiecka szkoła kindersztuby,

która w wielu przypadkach pokutuje do dzisiaj.

Jesli się mylę to mnie popraw.

 

TAO,

masz rację, że wychowanie, że kinderstuba, to wszystko zgoda. Z jednej strony wiesz, że tego doświadczyłeś z drugiej strony to czym nasiąkłeś to Twoja natura, nad którą nie jesteś w stanie całkowicie zapanować. Po prostu nie da się całkowicie oczyścić duszy z tych negatywnych doświadczeń, nawyków, przyzwyczajeń. Podświadomie robisz rzeczy wbrew sobie, negatywne myślenie bierze górę, podświadomie stawiasz się na przegranej pozycji. Nie masz w sobie dość siły by dać radę.

[TAO]

nthg,

 

Duszę masz czystą jak kryształ. To Twój umysł, twoja podświadomość.

wiesz wszystko, to teraz szukaj sposobów jak to zmienić.

Zacznij od dziękowania za to co masz, co codziennie dostajesz,

jest lato piękan pogoda, zawsze rano możesz wstać i się uśmiechnąć do słonca

potem do siebie i podziękować że zyjsz, że się obudziłeś.

To bardzo dużo.

 

-- 19 cze 2013, 23:43 --

 

Cocoseque,

 

Nikt nie pisze że napisałaś.

Pytanie jak się ma rozprawić?

[nthg]

TAO,

Świat nie jest tak piękny jak go starasz się opisać.

Uwierzyć w taką piękną mrzonkę oznacza raczej oderwanie się od rzeczywistości i kolejne rozczarowanie gdy okaże się, że świat nie jest tak piękny jak się przez chwilę w to uwierzyło.