Smutek (bez powodu?)

[smc]

Witam, jestem Mańka.

Przez to, że czasem nie potrafię sobie poradzić ze sobą, weszłam na to forum.

Mam pozornie wszystko: rodzinkę, fajną szkołę i klasę, pieniądze, przyjaciółki, talent.

Mimo to zasypiam smutna bez powodu.

Czy możliwe jest być człowiekiem, który nie potrafi się cieszyć?

Nie zrozumcie mnie źle, w szkole i z przyjaciółkami jestem demonem humoru, śmieję się praktycznie bez przerwy. Właściwie wszystko mnie śmieszy.

Problem w tym, że chyba nie lubię siebie.

Nie lubię przede wszystkim swojej gęby w lustrze, chociaż ludzie mówili mi, że jestem ładna.

Nie lubię swojego głosu.

Nie lubię swoich decyzji.

Nienawidzę na siebie patrzeć.

I nie miałam jeszcze nigdy chłopaka, nigdy się nie przejmowałam, a ostatnio zaczęłam i siebie przez to jeszcze bardziej nie lubię.

[vifi]

Ten smutek raczej nie jest bez powodu. Możesz w porozmawiać np. z psychologiem szkolnym?

Czy twoi rodzice cię lubią?

[Pasman]

Najwyższy czas siebie polubić. A wtedy smutek zniknie.

[psycholog hubert]

Starasz się być na siłę lubianą nie lubiąc siebie, z czegoś to się wzięło, nie akceptujesz siebie. Masz albo zaniżoną samoocenę albo zbyt wysokie wymagania wobec siebie. Pytanie z jakiego powodu i kto jest wywołał. Najlepiej będzie jak porozmawiasz z psychologiem. nie warto tracić życia nie pracując nad sobą bo w przeciwnym razie widmo twojej subiektywnej oceny samej siebie będzie wisiało nad tobą być może do końca życia