Zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia)

[monk.2000]

Witam koleżanki. Oto zbłąkany wędrowiec: monk.2000. Nie mam natręctw związanych z jedzeniem, ale mniej więcej kojarzę co to nerwica, więc myślę że jestem w stanie was zrozumieć. A odnośnie Snejany, bo tylko ją kojarzę ze zdjęć, to nie zrzucaj więcej, bo się nie będziesz już chłopakom podobać. A tak się jeszcze łapiesz Także smacznego i się nie przejmować!

[Snejana]

monk.2000, dzięki za słowa wsparcia, niestety akurat jakoś mi bardzo na podobaniu się chłopakom nie zależy

[Snejana]

monk.2000, dzięki za słowa wsparcia, niestety akurat jakoś mi bardzo na podobaniu się chłopakom nie zależy

[monk.2000]

Snejana, wiesz nikt nie zna tych głębin podświadomości.

No chyba, że masz jakieś odmienne preferencje.

[monk.2000]

Snejana, wiesz nikt nie zna tych głębin podświadomości.

No chyba, że masz jakieś odmienne preferencje.

[moyraa]

monk.2000, u osób z ED nie jest tak, że powiesz, że się będą podobać i przestaną się przejmować . Niestety. Tak ogólnie.

[moyraa]

monk.2000, u osób z ED nie jest tak, że powiesz, że się będą podobać i przestaną się przejmować . Niestety. Tak ogólnie.

[MarionetkaŻycia]

U mnie najgorzej jest,gdy zjem coś już nadprogramowego.Tak jak u moyraa, zjem odrobinkę za dużo, a później to już jakoś leci. Pierwszy posiłek jem zazwyczaj o 11-15.Nie potrafię zjeść śniadania rano,bo czuję jakby ten dzień już był wtedy "przegrany".I wszystkie chęci znikają.Do nauki, do życia, do robienia czegokolwiek, a gdy nie jem nic to wszystko musi być perfekcyjnie-do czasu aż nie będzie napadu.

[MarionetkaŻycia]

U mnie najgorzej jest,gdy zjem coś już nadprogramowego.Tak jak u moyraa, zjem odrobinkę za dużo, a później to już jakoś leci. Pierwszy posiłek jem zazwyczaj o 11-15.Nie potrafię zjeść śniadania rano,bo czuję jakby ten dzień już był wtedy "przegrany".I wszystkie chęci znikają.Do nauki, do życia, do robienia czegokolwiek, a gdy nie jem nic to wszystko musi być perfekcyjnie-do czasu aż nie będzie napadu.

[Helvetti]

MarionetkaŻycia, mam tak samo z tym śniadaniem...

[Helvetti]

MarionetkaŻycia, mam tak samo z tym śniadaniem...

[freya]

Dno, dno, dno...

[freya]

Dno, dno, dno...

[Snejana]

freya,

[Snejana]

freya,

[freya]

Snejana, nie wiem nawet czy wypada pisać tutaj na forum co znowu zrobiłam...

[freya]

Snejana, nie wiem nawet czy wypada pisać tutaj na forum co znowu zrobiłam...

[Snejana]

freya, chcesz to pisz na pw.

[Snejana]

freya, chcesz to pisz na pw.

[bretta]

freya, trzymaj się!

 

ja zdycham... nie umiem nawet herbaty połknąć, angina jest wysłannikiem diabła

[bretta]

freya, trzymaj się!

 

ja zdycham... nie umiem nawet herbaty połknąć, angina jest wysłannikiem diabła

[nube]

freya, mam nadzieję, że już trochę lepiej?

 

bretta, biedaku, od dawna Cię to choróbsko rozbiera? Trzymaj się ciepło!

[nube]

freya, mam nadzieję, że już trochę lepiej?

 

bretta, biedaku, od dawna Cię to choróbsko rozbiera? Trzymaj się ciepło!

[moyraa]

Chociaż zupełnie nie wiem jak do siebie podejść, jak siebie widz (niby coś myślę, ale i jest mi to obojętne (sama nie wiem, może siebie oszukuję)), to jedzenie jest brudne, złe. Boję się go, bo jak się zacznie, to się nie skończy. ... a powiedziałam sobie rano, że jednak będę jadła normalnie. Nici z tego. Nie mogę się przekonać. Chciałabym móc traktować jedzenie jak jedzenie. I czasem się udaje, ale stany emocjonalne mi nie pozwalają na uwolnienie się od tego... Ciągle wraca. Ciągle się to zmienia, a ja czuję, że nie mogę nic na to poradzić.

Nie akceptuję tego, że w ogóle istnieje coś takiego jak ciało. Jak by było samo w sobie czymś złym, niepożądanym. Nie chcę go.

 

freya, jak się masz?

[moyraa]

Chociaż zupełnie nie wiem jak do siebie podejść, jak siebie widz (niby coś myślę, ale i jest mi to obojętne (sama nie wiem, może siebie oszukuję)), to jedzenie jest brudne, złe. Boję się go, bo jak się zacznie, to się nie skończy. ... a powiedziałam sobie rano, że jednak będę jadła normalnie. Nici z tego. Nie mogę się przekonać. Chciałabym móc traktować jedzenie jak jedzenie. I czasem się udaje, ale stany emocjonalne mi nie pozwalają na uwolnienie się od tego... Ciągle wraca. Ciągle się to zmienia, a ja czuję, że nie mogę nic na to poradzić.

Nie akceptuję tego, że w ogóle istnieje coś takiego jak ciało. Jak by było samo w sobie czymś złym, niepożądanym. Nie chcę go.

 

freya, jak się masz?