WSTAJEMY LENIE! DO ROBOTY!! :)

[shadow_no]

Taka metoda jest też dobra do zwalczania kompleksów (wiem, bo próbowałem).

Ogólnie to jestem bardzo zakompleksionym człowiekiem, zdaję sobie sprawę z tego, że jest to uciążliwe dla mnie, ale i najbliższego otoczenia, dlatego postanawiam z tym coś zrobić. Taka metoda o dziwo działa.

[paula]

>Śmiech rozluźnia wszystkie mięśnie, pracuje przepona, no i w organiźmie wydziela sie endorfina - hormon szczęścia!! Także smiech to zdrowie!

[Dana]

Oczywiście, ale to śmiech, a mi chodzi raczej o UŚMIECHNIĘCIE się do siebie, w szybie, lustrze, gdy zbliża się atak. Mi pomogło, Shadowowi też, więc może to jest też metoda ( oczywiście pod warunkiem, że ma się w okolicy taką powierzchnię do przejrzenia się, a z braku takowego można się uśmichnąć do lusterka od kosmetyczki:)))))

[DarkAngel]

Dziewczyny, a wiecie, ze czeste śmianie sie(uśmiechanie) wywołuje zmarszczki..........

[Dana]

Ale to są "kurze łapki", które na starość tworzą pogodny wyraz twarzy,w przeciwieństwie od tzw. "wąsów" czyli miny w dół. A poza tym należy "ruszać buźką" ćwicząc mięśnie:)

[atrucha]

Odkąd pamiętam mam zmarszczki od chichrania się Wklepuję kremik pod oczy..i dalej marszcze twarz śmiejąc się Nie tylko do lusterka ale i do innych warto szczerzyć ząbki Jeśli nam to nie pomoże,to innej wrażliwej duszy - z całą pewnością

[reirei]

Taka metoda jest też dobra do zwalczania kompleksów (wiem, bo próbowałem).

Ogólnie to jestem bardzo zakompleksionym człowiekiem, zdaję sobie sprawę z tego, że jest to uciążliwe dla mnie, ale i najbliższego otoczenia, dlatego postanawiam z tym coś zrobić. Taka metoda o dziwo działa.

Jakie jeszcze są metody?

[cicha woda]

Niedawno poczułam zbliżający się atak w zatłoczonym autobusie, nie wiedziałam co robić i nagle przypomniałam sobie bardzo śmieszną historię która mi się przydarzyła. Nie mogłam powstrzymać śmiechu, ludzie się na mnie gapili a po ataku nie zostało ani śladu

[coletta]

Przejrzalam prawie wszystkie wasze posty poczytałam,przeanalizowałam.i niedobrze mi się robi jak czytam większąsc z was. Tkwicie po same uszy w nerwicy lękowej , cierpicie niewyobrażalny ból..Wiem bo sama cierpiałam 5 lat . Bierzecie prochy i odwalacie fuszerkę chodząc do psychiatry ..kiedy czujecie ze to nie ten lekarz ze nie pomaga wzruszacie ramionami ze widocznie tak musi byc..Rozlazli w chorobie zniecheceni umiecie jedynie zrzedzic ze juz nie macie siły walczyc ze to was przerasta..ze nic nie pomaga. Kazda moja wizyta u psychoanalityka byla podroza w najbardziej bolesne fragmenty mojego zycia trzeba CHCIEC sie na to odwazyc a wy boicie sie mówic szczerze o swoich problemch , mówicie" ja nie umiem z obcą osobą, nie chce rozdrapywac starych ran, chce zapomniec. ..." Po każdej wizycie dlugo analizowałam spotkanie i zawsze miałam na zadanie jakąś prace , ćwiczenia wiec godzina wizyty dawała bardzo długotrwale efekty..przeczytałam mase ksiazek i nie mowilam wtedy " to nie pomaga , ja mam gorzej ..." czytałam chłonęłam uczyłam sie tej choroby az wreszcie spojrzałam strachowi w oczy ..Na spotkaniach z moim psych. Jak pisałam omawialismy bardzo trudne rzeczy z przeszlości ..bolało bardzo...czasem płakałam u niego okrutnie ..czesto miewałam ataki u niego wtedy on uczyl mnie jak je opanowaac..wszystko pod JEGO okiem a nie cichutko w czterech scianach"bo mi juz nikt nie jest w stanie pomóc".. Kazdy nawrót choroby traktowałam z przyzwoleniem. Pozwalałamzeby kazdy atak mnie ogarnął...trwał...i minął..przestałam sie bac A tu co czytam? bojęsie wiem ze niepowinnam ale nie umiem..jestem za słaba.."Ktos radzi nie uciekaj spojrz lękowi w oczy a wy odpowiadacie " nie moge bo chyba bym zwariował nigdy sie nie odwaze. ZYGAC sie chce. Nie macie za grosz CHECI zeby wyjsc z tej choroby . wiec dalej nazekajcie tkwijcie w tym uścisku lęku i nie szukajcie tu pomocy bo jej nie znajdziecie ..

[Patrycja]

To super,że chociaż Ty jesteś takim ideałem hehe a jak ci idzie terapia z asertywności? Widzę,że nie bardzo. Musisz jeszcze trochę nad sobą popracować.

Edytowane 23 Lutego 2006 przez Gość

[agnes635]

A kim ty jesteś,żeby nas osądzać.

Wydaje mi się,że większości z nas żygać się chce czytając takie posty jak twój.

[cicha woda]

Nie macie za grosz CHECI zeby wyjsc z tej choroby . wiec dalej nazekajcie tkwijcie w tym uścisku lęku i nie szukajcie tu pomocy bo jej nie znajdziecie ..

Chęci mamy tutaj wszyscy i to ogromne!!!

Ale czasem po prostu choroba i złe samopoczucie nas przerasta.

[coletta]

Oh spodziewałam sie takich odpowiedzi od was.. PRAWDA KOLI W OCZY. KIM ja jestem pytasz? Kims kto byl na samym dnie ..kims kto zył z bardzo silną nerwicą lękową. Kims kto z tego wyszedl bo bardzo tego CHCIAŁ. a wy rozczulajcie sie dalej nad sobą a ja wpadne tu od czasu do czasu i poczytam jak brniecie ku destrukcji wołajac FORUMOWICZÓW o pomoc..

 

Aha asertywność to umięjetność mowienia NIE wiec chyba ci sie cos pomyliło Patrycjo

 

"Asertywność to metoda harmonijnego życia w swoim terytorium. AsertywNIE - czyli jak mówić NIE bęz lęku i poczucia winy.

"

[kasiek]

Coletto,to wspaniale,ze sobie tak radzisz!Buziaki

:)

[cicha woda]

brniecie ku destrukcji wołajac FORUMOWICZÓW o pomoc..

Ale przynajmniej nie osądzamy się w tak chamski sposób.

[kasiek]

Masz racje,trzeba pouczyć sie troche asertywności,bo to nam jedynie pomoze!!!!!

 

[ Dodano: Czw Lut 23, 2006 11:04 am ]

Cicha wodo,ma troche racji.Takie jest zycie.Buziaki

[Patrycja]

Tak asertywnosć odbierają amerykanie. ale to tylko jej płytka i jednostronna znajomość. Zagłęb się w to pojęcie a zobaczysz,że do pełnej asertywnej (czyli zdrowej formy) jest Ci jeszcze daleko. Myślę,że pomogłoby Ci to w dalszej pracy nad sobą,abyś mogła naprawdę powiedzieć:jestem zdrowa udało mi się. Powodzenia!

[coletta]

Ale przynajmniej nie osądzamy się w tak chamski sposób.

 

 

Jasne ze nie osądzacie sie nawzajemy..wy sie poprostu próbujecie pocieszyc z marnym skutkiem..Np. Ktos pisze "mam silne zawroty lęki mdłośći" drugi odpisuje ze czas najwyzszy isc do lekarza zaczac terapię a tamten znowu swoje" ale ja nie moe isc na terapie bo mi sie tak kreci wgłowie musze zostac w domu tu jest bezpiecznie" racja ale czy ta osoba zdaje sobie sprawe ze jak nie wyjdzie nie zacznie sie leczyc to NIC sie nie zmieni...?

[Gość]

Najprawdopodobniej sobie zdaje,ale lęki są silniejsze ,niż zdrowy rozsądek :).Skoro miałaś nerwicę powinnaś to wiedzieć.

[Patrycja]

Mała podpowiedż: Asertywnośc składa się z dwóch równoważnych postaw JA i TY. Jeżeli pojmujemy ją tylko w jednej z nich,cała jej idea jest zaburzona czyli krótko mówiąc mamy problem z asertywnością,nie jestesmy do końca "dorośli" (bo tylko dorosła postawa jest postawą asertywną). To czego uczą w szkołach o mówieniu "nie" to tylko wierzchołek góry lodowej,nie majacy nic wspólnego z pełnią asertywności. można umieć mówić "nie" i inne postawy związane z JA,a nadal być tzw. "dużym dzieckiem" czyli dawać wpływać na swe życie echom błedów wychowawczych z dzieciństwa. to oczywiście wiąze się z niedojrzałością emocjonalną czyli poprostu z problemami w zyciu w społeczeństwie. i tak jak nerwica,problemy z postawą TY (z asertywności) wymagaja pracy nad sobą. a więc nie wymądrzaj się colleto tylko raz dwa bierz się do roboty. Mam nadzieje,że uwieńczysz to takim samym sukcesem jak w przypadku nerwicy (choć podejrzewam,że problem z asertywnym wyrażaniem złości nie pomógł ci jej tak do końca przezwycięzyć)

[Magnolia]

Coletta.... ukłon w Twoją strone.Zbyt dużo ludzi sie poddaje,mówią że nie dadzą rady.Ja obecnie czuje sie że jestem na samym dnie.Nie,nie mam lęków,miałam je kiedys.Mam inną chorobe-strach przed życiem,za dużo w nim było stresu,bólu,cierpienia.Tak sie do niego przyzwyczaiłam,że czuje sie pusto bez niego.Ale wiem,że trzeba warczyć,obecnie gardze depresją,gardze nawet rozpaczą.Gardze moimi połączeniami nerwowymi w mózgu.Niestety gardze także sobą,ale mam też siłe.Nie wiem skąd i nie wiem na jak długo.Ale póki ją mam to będe walczyć.Śmierć nie jest rozwiązniem.Teraz wiem,że problemy takich ludzi jak tutaj biorą się nie tylko ze złego życia,ale z tego że siebie NIE KOCHAJĄ,wręcz czasem nienawidzą choc nigdy się do tego nie przyznawają,nawet przed sobą.Mówią,że dno jest po to,żeby sie od niego odbić.I mówie to ja,ta która jest w piekle własnego umysłu,którego nie życze nawet najwiekszemu wrogowi....

 

P.S Coletta wielkie pozdro dla Ciebie !!

[coletta]

Noi tak wam jest wygodniej..nazywacie mnie złosliwą choć wcale taka nie jestem i moje posty tez tego nie wyrazają . A co do pracy nad sobą to masz rację Patrycjo mam zamiar pracowac CALE zycie..nerwice mam za soba pozostało jeszcze wiele innych aspektó mojego zycia które chciałabym ulepszyc w sobie. A co do zdrowego rozsądku to i owszem chore na nerwice osoby moga go nie miec ale od tego są inni którzy są chetni pomóc wystarczy dac sobie pomoc

 

[ Dodano: Czw Lut 23, 2006 12:23 pm ]

Magnolio...podstawa to leki i silna praca nad sobą dzień i noc bez wytchnienia ..a Twiom przewodnikiem niech bedzie dobry psychoterapeuta ...I nie możesz mówic do siebie nigdy więcej "brzydze sie sobą". Musisz sobie wybaczyć ..odnaleść w sobie małe dziecko i pogłaskac je pokochac ..ale to wszystko piwinnas przerabiac na terapi.. WIERZE w ciebie Magnolio..Wierze i myslami jestem z TOBA

[Friday]

Jesteś straszną cwaniarą, coletto. Kiedyś byłam taka sama. Dopóki po latach przerwy nie miałam nawrotu, a potem jeszcze jednego, a potem jeszcze.

Wydawało mi się, że o chorobie wiem wszystko, pokonałam ją i zjadłam wszystkie rozumy. Że jak raz z niej wyszłam, to już mi nic nie grozi.

Ale tak nie jest.

 

Życzę ci, żebyś zachowała jak najdłużej swoje świetnie samopoczucie.

[janek]

Coletta, może masz dobre chęci, napewno masz rację...ale sposób w jaki traktujesz innych jest na krytycznie niskim poziomie nie godnym dorosłego człowieka. Miej szacunek do innych kimkolwiek są, czy to słabi w chorobie czy to mocarze i zwycięscy, jesli chcesz aby Twoje przesłanie (o tym jacy inni są słabi i brakuje im checi itp) dotarło do innych i spowodowało aby wzieli sobie to do serca i szli za Twoim przykładem do wygranej to wyraz to w kulturalniejszy sposób. A takim wyrażaniem opinii o "braciach i siostrach w chorobie" zniechecasz do swojej osoby, a można było to ładniej zrobić. Masz racje - dość użalania się nad soba, ale nie każdy ma siły aby to zrobić w tej czy innej chwili i nie każdemu to się uda ale w ten sposób jak Ty to zrobiłas nie pomożesz nikomu.

[coletta]

Fridey..człowieku małej wiary...Nie wróci mi choroba bo jestem z nia zaprzyjazniona ..bo ja znam...i sie jej nie boję..Ty poczułaś sie lepiej a potem po paru latach kiedy powrócila Ci choroba uderzyła ze zdwojona siłą .Wybacz ale zdrowa to Ty nie byłas.."Lęki nie wracaja do czystej duszy" Upchałas gdzies niechciane emocje w głąb siebie samej a po latach wyszły z Ciebie ..Popełniłas bład

 

[ Dodano: Czw Lut 23, 2006 12:36 pm ]

Janku nie zamierzam wam pomagać...to nie mój teatrzyk i nie moja rola. Delikatna nie byłam ale i nie chciałam a ciepła mam w sobie tyle ze niejeden by sie ogrzał