Dzisiaj czuje się...

[avesen]

Okropnie. Nic mi się nie chce.

[Purpurowy]

5 godzin temu, bei napisał(a):

Ja bym się zgłosiła na pogotowie, a nie mam tendencji do przesady w tym kierunku. Dlaczego nie chcesz dać sobie pomóc?

Kolejny rachunek za leczenie. Nawet do urzędu pracy nie dojadę w tym stanie, żeby załatwić ubezpieczenie.

[bei]

Godzinę temu, Raccoon napisał(a):

 

Niestety tak, nawet kolonoskopia nic nie pokazała. Chyba już wolałbym mieć jakąś przyczynę fizyczną tego, bo mógłbym to zaleczyć, a tak to tylko mogę łagodzić objawy i to taka zabawa. 

A to nie jest tak, że objawy somatyczne też można zaleczyć?

 

Godzinę temu, Purpurowy napisał(a):

Kolejny rachunek za leczenie. Nawet do urzędu pracy nie dojadę w tym stanie, żeby załatwić ubezpieczenie.

Ja myslalem,że ty już ogarnąłeś to ubezpieczenie bo wczesniej coś wspominałeś,  ale moze coś pomieszałam, bo pamietam,  że pisales, że chcesz ogarnąć legalną prace, a na urząd jesteś obrażony, tylko że urzedowi twoje obrażenie sie nic nie robi,  a tobie zabiera możliwość korzystania z leczenia na fundusz.

[Dryagan]

4 minuty temu, bei napisał(a):

A to nie jest tak, że objawy somatyczne też można zaleczyć?

 

można próbować łagodzić objawy somatyczne, ale to raczej zarządzanie niż leczenie w klasycznym sensie. Na przykład przy problemach żołądkowych wywołanych stresem stosuje się dietę lekkostrawną, probiotyki, czasem leki osłonowe czy rozkurczowe. To potrafi przynieść ulgę, ale dopóki źródło napięcia – czyli nerwica – nie zostanie przepracowane, objawy będą wracać. Więc tak, somatyczne skutki da się „zaopiekować” – tylko to leczenie musi iść równolegle z pracą nad psychicznym źródłem problemu. W przeciwnym razie to jak zaklejanie pęknięcia plastrem.

[bei]

@Dryagan, ja miałam na myśli właśnie tę pracę na tle psychicznym. Ostatnio sie dowiedziałam że problemy z układem trawiennym dość często występują przy nerwicach.  Jeżeli nawet nie uda sie tego całkowicie wyeliminować, to dobrzeby bylo przynajmniej opanować to do poziomu, który pozwoli na w miarę normalne funkcjonowanie.

[Raccoon]

11 minut temu, bei napisał(a):

A to nie jest tak, że objawy somatyczne też można zaleczyć?

 

No właśnie niezbyt  To jest reakcja żołądka na emocje i to wcale nie muszą być jakieś silne lęki, wystarczy że np. poślizgnę się na podłodze albo ktoś zapuka do drzwi, w efekcie się tego przestraszę i od razu mam reakcję skurcze w żołądku i zwykle się to kończy długą wizytą w łazience jak nie wezmę loparemidu od razu. 

[bei]

@Raccoonod jak dawna tak masz? Miałeś tak też wtedy jak miałeś takie typowe natręctwa przy OCD, czy OCD ci się w to zamieniło?

[Raccoon]

6 minut temu, bei napisał(a):

@Raccoonod jak dawna tak masz? Miałeś tak też wtedy jak miałeś takie typowe natręctwa przy OCD, czy OCD ci się w to zamieniło?

 

Mam tak od 20 roku życia z mniejszym lub większym natężeniem, teraz mam 31 lat

[Mic43]

Z dupy. Chyba mnie jakąś, infekcja bierze, a jestem na wyjeździe. No i szuka mnie jakaś tęsknota za czymś bliżej nieokreślonym. 

[Dryagan]

@Raccoon właśnie dlatego w Twoim przypadku nie chodzi o to, żeby łagodzić same objawy – bo to trochę jak wyłaczanie alarmu przeciwpożarowego, zamiast zająć się ogniem. Loperamid pomoże doraźnie, ale jeśli żołądek reaguje skurczami nawet na drobiazgi, to znaczy, że problem jest głębiej – w psychice.

To nie jest „reakcja żołądka” – tylko reakcja układu nerwowego, który działa tak, jakby nieustannie był zagrożony. I dopóki nie zacznie się leczyć samego źródła – czyli nerwicy – nic się nie zmieni. Tu potrzeba psychoterapii (najlepiej z kimś, kto zna się na zaburzeniach lękowych) i najpewniej też leków, które obniżą ogólne napięcie i pomogą wyregulować układ nerwowy. Innej drogi po prostu nie ma, jeśli chcesz naprawdę poczuć ulgę, a nie tylko łatać skutki. Objawy somatyczne to tylko komunikat: „coś jest nie tak”. Ale nie ze strony układu pokarmowego – tylko psychiki. I trzeba tego słuchać.

[bei]

@Raccoon ostatnio brałam udział w takim tygodniu edukacji o OCD i tam kobieta powiedziała,że zazwyczaj objawy somatyczne są zablokowanymi emocjami. Myślisz że tak może być? Myślałeś kiedyś o tym?

[Raccoon]

3 minuty temu, bei napisał(a):

@Raccoon ostatnio brałam udział w takim tygodniu edukacji o OCD i tam kobieta powiedziała,że zazwyczaj objawy somatyczne są zablokowanymi emocjami. Myślisz że tak może być? Myślałeś kiedyś o tym?

 

Moje emocje są niestety aż za bardzo odblokowane, bo jak się zdenerwuję to potrafię w złości coś rozwalić, popłakać się, krzyczeć 

[bei]

32 minuty temu, Raccoon napisał(a):

 

Moje emocje są niestety aż za bardzo odblokowane, bo jak się zdenerwuję to potrafię w złości coś rozwalić, popłakać się, krzyczeć 

Wiesz ja generalnie nie mam problemu z płakaniem, a kiedyś jak się wkurzyłam i zaczęłam walić ręką w biurko to nie dość, że sobie siniaka zrobiłam to trochę uszkodziłam skórę.  Z tym, że ja mam trochę inne podejście od ciebie, bo do mnie to przemawia, że może tych emocji tam jest dużo więcej, może gromadziły się od zawsze i w pewnym momencie po prostu organizm nie wytrzymał i zaczęło się OCD. To, że od zawsze np. miałam tendencje do płakania na smutnym filmie nie jest dla mnie tożsamym z tym, że moje emocje były zaopiekowanie i mogłam je swobodnie wyrażać. 

Nie wiem jak było u ciebie. Nie znam cię na tyle ani twojej historii, po prostu chciałam się podzielić tym co się dowiedziałam. 

 

[Catriona]

54 minuty temu, Raccoon napisał(a):

 

Moje emocje są niestety aż za bardzo odblokowane, bo jak się zdenerwuję to potrafię w złości coś rozwalić, popłakać się, krzyczeć 

Ale emocje to nie tylko złość. Każda, dowolna emocja, którą tłumisz, nawet nieświadomie, wychodzi właśnie poprzez objawy.

[Raccoon]

20 minut temu, bei napisał(a):

że moje emocje były zaopiekowanie

 

Co to znaczy?

 

20 minut temu, bei napisał(a):

Nie wiem jak było u ciebie. Nie znam cię na tyle ani twojej historii, po prostu chciałam się podzielić tym co się dowiedziałam. 

 

U mnie w domu zawsze mówili "nie trzymaj emocji w sobie" i teraz jest jak jest, trudno mi się opanować ¯\_(ツ)_/¯ Kiedyś kilka lat chodziłem na terapię w związku z nerwica natręctw i zaniżonym nastrojem i terapeuta powiedział że rzadko kiedy zdarza się taki klient co nie trzeba go ciągnąć za język i mówi wszystko o sobie wprost i bez żadnych zahamowań. Głupie wychowanie i tyle. 

11 minut temu, Catriona napisał(a):

Ale emocje to nie tylko złość. Każda, dowolna emocja, którą tłumisz, nawet nieświadomie, wychodzi właśnie poprzez objawy.

 

Radość też?

[Priscilla_126]

Mega smutno mi samej

 

Jeśli chcecie się zaprzyjaźnić, piszcie na priv.

[bei]

Godzinę temu, Raccoon napisał(a):

Co to znaczy?

Ze mnie żadna ekspertka .

Może  zaopiekować emocje to przyjąć je takie jakie są, zaakceptować.

 

Godzinę temu, Raccoon napisał(a):

U mnie w domu zawsze mówili "nie trzymaj emocji w sobie" i teraz jest jak jest, trudno mi się opanować

Mówili żebyś nie trzymał emocji w sobie i co dalej? Pomogli ci coś z nimi zrobić czy miałeś sam jako dziecko sobie ogarnąć co i jak?

 

4 godziny temu, Raccoon napisał(a):

 

Mam tak od 20 roku życia z mniejszym lub większym natężeniem, teraz mam 31 lat

Skąd takie problemy u jedenastolatka?

[Catriona]

Godzinę temu, bei napisał(a):

Skąd takie problemy u jedenastolatka?

Ja z tego zrozumiałam, że od 20 r.ż. a nie od 11. Jedenaście lat już się z tym buja.

[bei]

7 minut temu, Catriona napisał(a):

Ja z tego zrozumiałam, że od 20 r.ż. a nie od 11. Jedenaście lat już się z tym buja.

Masz racje, źle przeczytałam.

[Purpurowy]

Kolejna noc bez spania...

[katrin123]

Wypiłam 2 melisy na noc i świetnie spalam ,takim mocnym zdrowym snem 

.Nawet lekka głowa. 

Bo wczoraj dziwnie źle się czułam bez wyraźnego  powodu.

[avesen]

Dopiero co wstałam, a już się czuję do dupy. Spałam 17 godzin. Odchorowywałam dwie nocki. Nie mam w ogóle siły, ciężko było mi ustać na nogach czy utrzymać kubek z kawą. Od soboty zjadłam tylko zupkę chińską. Wczoraj przygotowałam ciasto na chleb, zaraz go wstawię, zjem w końcu jakieś pożywne śniadanie i nabiorę energii. Mam dzisiaj wolne, które spożytkuję pewnie w większości na klikaniu bezsensownie w komputer lub gapieniu się w ścianę i użalaniu się nad swoim jestestwem. Może wyjdę później na rolki, nie wiem, nie chce mi się istnieć.

[Verinia]

Byłam na przejażdżce rowerowej. Teraz piję kawę i oglądam yt. Spokojny dzień. Jest okay.

[Jurecki]

Jestem zmęczony emocjonalnie.

[adrenochrome]

Trochę smutno, ale nie ma tragedii.