Trauma szkolna i nienawiść

[DOMINIKKKK]

Hej.

 

Jak radzicie sobie z traumą szkolną? Albo fobią? Jak radzicie sobie z myślami, emocjami które nawracają nawet po latach? 

Jak radzicie sobie ze świadomością, że wasza godność osobista została poważnie naruszona przez dzieci, nauczycieli? 

[eleniq]

Ja mam tak, że jak patrzę na niektóre ich mordy to od razu sobie przypominam te krzywe spojrzenia i serio boję się patrzeć im w oczy czasem na zdjęciach nawet, na żywo to już nie wiem, zależy jaki mam humor. W ogóle złość się zbiera jak jeden wali zeszytem po głowie, a nie potrafiłem mu oddać wtedy bo byłem za miękki, to jak najgorsze życzenia dla niego w głowie.

 

Ja byłem też poniżany przez osoby nawet te "słabsze", był u mnie w gimnazjum taki dziwak co miał mutyzm wybiórczy i nie trawił mnie. W ogóle zastanawiałem się chyba z 5040842 razy, co ja takiego robię, w czym ja byłem taki dziwny i w ogóle... Rodzi to uczucie niedostosowania społecznego, lęku społecznego na wieeeeeele lat niestety. Na szczęście chodzę na psychoterapię i rozgrzebuję to, muszę jeszcze tyle przykrych emocji z siebie wyrzucić uhhh...

 

Teraz mam 22 lata i lęki się u mnie nieraz tak nasilają, depresja nawraca, czasem jestem mega bliski samobójstwa, planuję to nawet za parę lat zrobić, ISTNY HORROR!!! Nie wiem czy będę w miarę sprawny żeby pracować, bo koncentracja mi się pogarsza, nie rozwijam się, siedzę w domu od lat itd... nie mogłem ukończyć studiów, poszedłem do policealnej, ale ostatnio mój stan trochę się poprawia bo 2 lata temu miałem straszny zjazd depresyjny... mało nie skończyłem ze sobą... mam bardzo mało energii jak na 20-parolatka

 

Ale życzę im wszystkim, że póki jeszcze mają tyle energii jako młodzi ludzie i jak już ukończą studia i zostaną wielkimi magistrami, doktorami i poślubią swoje kochanice i zrodzą dzieci to żeby wtedy zobaczyli, że życie nie jest takie piękne... niech się pocieszą młodością jeszcze, bo jak będą starymi chujami i coś ich dopadnie to przynajmniej nikt się nimi specjalnie nie zainteresuje, może rzuci ich kochanek, bo się drugi kochanek spierdolił na ryj i będą musieli sami sobie z tym wszystkim radzić... niech zobaczą na własne ślepia, że wykształcenie czy ilość pieniędzy jaką się zarabia nie gwarantuje szczęścia... ot co! 

Edytowane 28 Stycznia 2021 przez MarekWawka01

[DOMINIKKKK]

Dzięki @MarekWawka01 za podzielenie się historią!

[sebastian86]

W dniu 27.01.2021 o 00:12, DOMINIKKKK napisał:

Hej.

 

Jak radzicie sobie z traumą szkolną? Albo fobią? Jak radzicie sobie z myślami, emocjami które nawracają nawet po latach? 

Jak radzicie sobie ze świadomością, że wasza godność osobista została poważnie naruszona przez dzieci, nauczycieli? 

kompletnie sobie nie radze z tym wszystkim a minelo juz 16 lat od skonczenia szkoly. wspomnienia wracają codziennie.