Powrót do obostrzeń - powrót gorszego samopoczucia, czy ktoś też tak ma?

[Gość Dzitek]

Witam, jestem po epizodzie nerwicy która najbardziej nasilona była w kwietniu tego roku w związku z wprowadzonymi obostrzeniami, latem poczułem się dużo lepiej i tak do początku października też było okej ale teraz zauważam u siebie gorszy nastrój, lęki, niepokój, strach i wszystko to nasilają właśnie te obostrzenia, czy ktoś też po wprowadzeniu obostrzeń gorzej się czuje?   

[Gość]

Hej. 

Moja nerwica też miała swój szczyt w czasie, kiedy zaczynała się epidemia. Ale w sumie nie z powodu obostrzeń czy tego, że nie mogę wychodzić, bo akurat akcja #stayhome była mi baardzo na rękę. Po prostu wierzyłam, że z moim fartem somaty pt. "nie mogę nabrać powietrza w płuca" to oczywiście ten straszny, niezbadany covid i pewnie wszystkich zarażę i poumierają i zostanę sama (). 

 

No, więc właśnie wracają obostrzenia a ja czuję się nawet trochę lepiej. Mam takie wewnętrzne usprawiedliwienie swojej izolacji: "nikt nie będzie marudził, że nie wychodzę, bo jest to zrozumiałe w tym okresie". 

[wiejskifilozof]

Ja nie mam nerwicy.Ale nie chcę siedzieć zamknięty.

[Lusesita Dolores]

Choruje na nerwice i obostrzenia wywołują u mnie lęk.

Niedawno wyszłam na zakupy i zapomniałam tej cholernej maseczki.

Na szczęście w kiosku ruchu sprzedawali maseczki. Ale co się najadłam nerwów to moje.

Bardzo bym chciała by wszystko wróciło do normalności. Moja siostra ma przechlapane w pracy. Bardzo mi jej żal bo przez wirusa może stracić prace.

 

[wiejskifilozof]

Będzie mi brakować towarzystwa.Choćby rozmów o sex z Asią 38 i Grzegorzem 52

[shira123]

U mnie nie lęk ale złość i frustrację.zapanowal chaos a kolejne zakazy jak np.zsmkniecie basenów to nielogiczne kroki.koscioly są otwarte a centra sportu. Nie. Złości mnie to ale nie mam na to wpływu.dlatego zakładam mini siłkę w domu.

 

A wirusa się nie boje .

[mark123]

Powinni zamknąć lasy, to było najlepsze rozporządzenie wiosną.

[Jurecki]

@mark123 co Ty pi...niczysz o tych lasach.

[Gość Bonus]

No cóż, trzeba się z tym pogodzić...

Wiadomo, że ludziom się nie podobają te zaostrzenia, ale nie ma rady. A i tak dochodzi i będzie dochodziło do kolejnych zakażeń, bo nie ma stu procentowej ochrony przed wirusem.

Gdyby tak było, to już by nikt nie chorował i sytuacja wróciłaby do normy. Tyle tylko, że w sytuacji zaostrzeń i zakrywania ust jest może mniej zakażeń, ale całkiem zakażenia na wirusa nie znikną.

 

Zawsze gdzieś się ten WIRUS i tak na ludzi przedostanie.

 

Nikt ludziom nie da stu procentowej pewności, bo się nie da tego zrobić.

[mark123]

Obostrzenia ani ukoronowawany wirus nie budzą we mnie lęku. Zastanawia mnie jednak, czy wstępne obliczenia matematyczne się sprawdzą i to "dopiero mała rozgrzewka"

[Aurora002]

W dniu 17.10.2020 o 11:13, ehempatia napisał:

Mam takie wewnętrzne usprawiedliwienie swojej izolacji: "nikt nie będzie marudził, że nie wychodzę, bo jest to zrozumiałe w tym okresie". 

Ja właśnie tak sobie mówiłam przy pierwszej fali i czułam się lepiej dzięki temu. Potrzebowałam chyba trochę izolacji i samotności.

 

Ale teraz strasznie garnę do ludzi. Brakuje mi ich. Moi przyjaciele są ze mną bardzo blisko, nie brakuje mi imprez ale chociażby możliwości zorganizowania wieczoru z filmami, grzanym winem, wiecie porelaksowania się. Ale teraz boimy się, że się pozarażamy. No i też mam obawy na podłożu finansowym, bo ewidentnie jest gorzej i o ile na wiosnę zapowiadano pomoc rządu o tyle teraz jej nie ma. A ja zarabiam mniej. Więc to wszystko sprawia, że czuje się samotna i bezwartościowa.

[cynthia]

Mnie bardziej irytują te durne zasady wprowadzane przez rząd, niż powodują lęk.

[Orzeszkowa]

też tak ma. w zależności od momentu: poczucie beznadziei (po prostu poczekam aż życie się skończy), klaustrofobia szczególnie jak pracuję z domu, marazm i gnuśnienie (po dniu pracy w domu nie mam siły/chęci wyjść choćby na krótki spacer), złość na debilne zakazy, które odebrały mi zajęcia fitness pomagające mi przetrwać. 

dobrze nie jest, waham się czy dzwonić do lekarza/zwiększać dawkę leków, ale jakie leki pomogą na rzeczywistość?

[Jurecki]

A czym jest się tu cieszyć, obostrzeniami?

[mark123]

zamrozić, by za chwilę odmrozić

Podobno Rozważają odmrożenie branży fitness i sportów wodnych od 24 października. Padła też jakaś propozycja, by w zamian za to zamrozić branżę gastronomiczną.

 

[mark123]

Podobno nowe obostrzenia (nie wiadomo jeszcze, jakie) mają wprowadzić od soboty lub od poniedziałku.

[dagny29]

Cześć. Czy komuś zdarzył się powrót do natręctw mimo brania leków. Czułam się super a od tygodnia znów mam lęki i natręctwo.

[Aurora002]

Mi jest strasznie smutno i dużo śpię. 

[mark123]

Poluzowali, wyłączyli domy z zakazu spotkań i imprez powyżej 5 osób. W domach można się spotykać i organizować imprezy okolicznościowe do 20 osób.

[Aurora002]

Nie zamierzam, ale trochę dziwne, jak oni mieliby to sprawdzać?  To jest ok jako rekomendacja ale jako nakaz?  

[Michu95]

mi już jest /cenzura/ źle taka prawda czuję się beznadziejnie i nic mnie nie cieszy!!!!!!!!!!!!!!

[wiejskifilozof]

Ja w domu mam do końca listopada

[PotworZLochNess666]

cześć! U mnie w sumie podobnie, tzn od czerwca się chrzani i ciągnie się do teraz. Tak jakby zaczęły się nowe lęki, wirusa którego bałem się na początku pandemii, teraz nie obawiam się wcale, niby myślę o tym żeby być odpowiedzialnym, ze względu na innych, a tak to się tym nie przejmuję. Samotność bardziej dokucza  

[Walter]

Przez lato było mi lepiej bo sie poluźniło, można było gdzieś pojechać, spotkać się itp, tylko kasy było brak przez problemy z pracą.

 

Stan mój sie ponownie pogarsza, ale nie ma aż takiej paniki jak w marcu/kwietniu. Po prostu mniej okazji towarzyskich (i matrymonialnych), nawet jakbym się chciał z kimś umówić to nie ma gdzie...z kolegą to po prostu się ustawiliśmy na parkingu okno w okno pogadać.

Jest niepokój o finanse, załamanie gospodarki, zamieszki, wojsko na ulichach, że znowu zakażą wychodzić i trzeba bedzie się tłumaczyć, martwi to jak złotówka leci na łeb na szyję (Euro po 4,60...), albo jak ZUS unika wypłaty chorobowego w rodzinie i trzeba iść do sądu... Samej choroby boję się mniej bo dbam jako tako o siebie i higienę, nie pracuję gdzieś frontem do ludzi. Sam powrót obostrzeń zastał mnie w tymczasowej pracy wiec można było sie wygadać. Czuje samotność bo brak spontanicznych sytuacji towarzyskich, a jak sa to ludzie bywają wkurzeni, mówią na powazne tematy (korona, protesty, kryzys, frustracja) i się człowiek nakręca...taki mrok.

[Aurora002]

23 godziny temu, Walter napisał:

martwi to jak złotówka leci na łeb na szyję (Euro po 4,60...),

Ja zarabiam w euro więc z radością obserwuję, jak mi zarobki skoczyły. Ale wiem, że to jednak zły objaw, więc ta moja radość jest umiarkowana.

 

Dziwna rzecz, bo zarobiłam w październiku najwięcej w swoim życiu. Nigdy nie zarobiłam tak dużo. Więc mój nastrój jest chyba mocno związany z finansami, skoro ostatnio się czuję naprawdę dobrze. Trochę słabo, że samopoczucie zależy od czegoś tak trywialnego, jak pieniądze.