tęsknota

[Śnieżka92]

Witajcie. Jestem studentką, Od par lat mieszkam na stancji. Dostałam propozycje od przyjaciółki wyjazdu na 6 tygodni do pracy za granicę. Strasznie boję się tęsknoty za chłopakiem. Aż wydaje mi się to jakieś chore. Miałam trudne dzieciństwo, ojciec alkoholik. Pamiętam, że często idąc do szkoły płakałam, że muszę zostawić mamę samą. Nawet miałam taki czas, że płakałam z 3 tygodnie prawie na okrągło. Rodzice zawieźli mnie wtedy do psychologa, ale powiedział, że wszystko jest w porządku. Przeszło mi. W podstawówce byłam też na 2 tygodniowych koloniach, też codziennie beczałam. Dwa lata temu miałam zastąpić koleżankę w pracy nad morzem. Ale jak tam zajechałam tak strasznie zaczęłam tęsknić, że nawet jak chłopak pisał do mnie sms-a to łzy same mi leciały. Nie dałam rady z nim rozmawiać przez telefon. Postanowiłam wrócić. I teraz ta propozycja. Z jednej strony bym chciała zarobić, a z drugiej jak nawet teraz o tym myślę to robi mi się niedobrze i chce mi się płakać. Tyle ludzi wyjeżdża i sobie radzą. Jestem jakaś inna? Nie wiem czego się boję, ale to straszne uczucie mnie paraliżuje. Wszyscy mówią żebym jechała, ale nie rozumieją, że ja tam nie będę dała rady jeść, dzwonić... Co mi radzicie?

[bittersweet]

Śnieżka92, dla mnie relacja, w której non stop partnerzy MUSZA być ze soba jest niezdrowa. Tesknota jest normalna, ale nie moze Cie ubezwłasnowalniać. Byłas na terapii DDA ?

[Śnieżka92]

Nie byłam. Mam takie przekonanie, że z nim mi najlepiej a inni ludzie mnie często denerują.

[ekspert_abcZdrowie]

Śnieżka92, nie możesz przecież przywiązać do siebie swojego chłopaka i wszystkich swoich decyzji życiowych uzależniać od jego obecności czy nieobecności przy Tobie. Tak się nie da żyć po prostu. Wcześniej czy później Twój chłopak może być zmęczony takim związkiem i dziewczyną bluszczem, która domaga się jego wiecznej bliskości, obecności. Uważam, że powinnaś rozważyć konsultację u psychologa. Pozdrawiam!

[Łapówka]

Śnieżko! Do odważnych świat należy. Nie bój się wyjazdu, daj sobie szansę. Chłopak na pewno będzie Cię wspierał i będzie trzymał kciuki jeśli chociaż przez te 6 tygodni będziesz dzielna. Jesteś dorosła i nie możesz cały czas być tak zależna od bliskich Ci osób. Bądź samodzielna.