Cześć

[emjotbe]

Cześć wszystkim.

Ja: mężczyzna, 30l, z dużego miasta w Polsce.

Trafiłem tu trochę przypadkiem. Dziś mam dużo czasu - nie poszedłem do pracy, wziąłem urlop na żądanie. Siedzę więc tak bezczynnie i przeglądam Internet z nadzieją, że znajdę odpowiedź na pytanie co mi dolega.

Z zewnątrz niby wszystko ok: dobra praca, pieniądze, znajomi. Zawsze na pierwszej linii frontu, pewny siebie, chwalony i doceniany.

Ale coś jest nie tak... Wracam do domu i się rozklejam. Boję się - sam nie wiem czego. I jeszcze ta cholerna samotność, która mnie dobija. A przecież nigdy taki nie byłem. Zawsze byłem tym który się niczego nie boi, nigdy nie płacze, ma gdzieś co ludzie o nim myślą, nie potrzebuje nikogo bo zawsze sam sobie poradzi.

I tak już od 4 miesięcy. Przez to w pracy jakby mniej obecny i coraz bardziej obojętny na to co się dzieje. Ze znajomymi kontakty też już coraz słabsze.

Może w końcu się zbiorę żeby pójść do specjalisty. Chociaż ciągle ciężko mi dopuścić myśl, że mogę potrzebować pomocy.

[kingulec77]

Witamy u nas:)

[Gość]

Witka! Nie jesteś sam, jest nas tu "wielu"

[Gość]

Zawsze byłem tym który się niczego nie boi, nigdy nie płacze, ma gdzieś co ludzie o nim myślą, nie potrzebuje nikogo bo zawsze sam sobie poradzi.

Byłeś faktycznie, czy to taka zasłona?

 

 

Witaj na forum.

[JonJones]

To co opisales tyczy sie rowniez i mnie, czesc

[tahela]

cześc, też sie zastanawiam własnie nad tym co napisała anna.anakaia wyzej, pewnie to byla zasłona, co nie zmienia faktu ze Ci sie pogorszyło ostatnio i to czujesz, moze to zima i jesień a moze poczatek depry, specjalista nie zaszkodzi a moze i pomoze