Hipochondria - jakie choroby sobie przypisywaliście..?

[szczypszczyp]

dominika92, sama wizyta w szpitalu była dla mnie stresująca, a byłam tylko u okulisty. 8 marca mam laryngologa i nie wiem jak to zniosę. Zwłaszcza, że gdy poszłam po skierowania, musiałam ściągnąć koszulę, a wtem pewne blizny były widoczne. Chyba uwierzyła w moją historyjkę o pękniętej szybie.

 

Dla mnie każda nierówność jest jakimś schorzeniem. Nie macam, bo bym oszalała.

[kami83]

Ja też chyba muszę przestać się obmacywać/oglądać. Czlowiek jak się nakręci to z igly widly potrafi zrobić. Na tą wizytę u psychologa czekam jak na zbawienie...

[dogomaniaczka]

no ja ostatnio żebro wymacałam i myślałam że to rak jakiś na pewno..eh znowu mnie coś kuje i uwiera w tej głowie, taka już jestem zmęczona tym wiecznym lękiem o swoje życie

[madzia11-80]

cieżko tak nie macać-próbowałam ale to chyba jakaś nerwica natręctw czy co? Wmawiam sobie wszystko jest ok, coś mnie kusi dotykam i panika no nie jest ok. Oszaleć można

 

-- 05 mar 2012, 13:58 --

 

a żebro to tez kiedyś wymacałam-Boże umieram panika , że guz czy coś tam. Sama nie mam do siebie siły

[kami83]

Żeby to bylo wiadomo jaka jest przyczyna tego dziadostwa. To by się tą przyczynę wyeliminowalo. A skąd to się wzięlo? Mózgownica sobie postanowila zastrajkować? Czy to kwestia przemęczenia? Stres w pracy, brak urlopu od dluuuuuuuuugiego czasu?

[madzia11-80]

Mój mąz twierdzi że go zaskakuję za każdym razem, bo teraz o guzie na stawie szczękowym nigdy nie wpadłby na taki pomysł że tego sie czepię. Piersi ,jajniki nie wiem wątroba to rozumie ale szczęka?

 

-- 05 mar 2012, 14:02 --

 

stres który trwał za długo-jakieś załamanie nerwowe, trauma a może że człowiek jest za szczęsliwy??????

 

-- 05 mar 2012, 14:03 --

 

a raczej był????

[dogomaniaczka]

madzia11-80, mój chłopak podobnie już reaguje..mówi, że codziennie umieram na co innego i że jeszcze dużo kości przede mną do odkrywania ostatnio stwierdził że kupi mi encyklopedię anatomii

[kami83]

Boze broń encyklopedie anatomii, a tym bardziej książki w stylu lekarz rodzinny! mam każdą chorobę z tej książki. Mój mąż ostatnio musial chować ją w garażu żebym jej nie studiowala tak zawzięcie

[nieprzenikniona]

u mnie nerwica lękowa z hipochondrią to sprawa jak nic genetyczna (większość rodziny od strony ojca na to choruje)

 

dzisiaj czuję wewnętrzny niepokój... nie dość, że nadal mam w podświadomości tego raka skóry (na jednej z blizn po wycięciu dostrzegłam ciemniejsze miejsce - co może oznaczać tylko jedno , do tego potwornie kuje mnie pachwina (oczywiście ta obok tej blizny) - co jest jeszcze bardziej jednoznaczne, mam też jeszcze podejrzenie czy przypadkiem to nie rak jajnika/ ew przerzut czerniaka na jajnik...

 

taaa bosko jest :/

 

8 marca szpital i zmuszę chyba lekarza, żeby b. dokładnie obejrzał tą bliznę i ew. dociął mnie... do tego znalazłam kolejnych pełno znamion do wycinki i coś czuję, że część lekarz zbagatelizuje ale ja będę twarda!!!

[kami83]

A usg do-w-cipne mialaś? Rak jajnika, skąd ja to znam...

[madzia11-80]

no j a kiedys marzyłam by mieć w domu solarium-teraz marzę o rentgenie. Hi, hi

 

-- 05 mar 2012, 14:42 --

 

codziennie bym sprawdzała czy wszystko ok. Powiedzcie mi czy na stawie może coś sie zrobić???????

 

-- 05 mar 2012, 14:47 --

 

Ze znamionami też szalałam. Nawet z rozdrapaną brodawką wylądowałam na pogotowiu. Brodawka w okolicy łona-cały personel oglądał. Póżniej różne znamiona u dermatologa nie wiem po co. Mam ich pełno na całym ciele.

Kupe kasy wydałam-dzieciaka ciągnęłam ze sobą bo mi tez u niego coś nie pasowało.

 

-- 05 mar 2012, 14:48 --

 

A co do naszej choroby to się zgodzę podłoże genetyczne-po stronie mojego taty a jest ich 9 w rodzinie wszyscy mają nerwicę

 

-- 05 mar 2012, 14:50 --

 

dlaczego ten staw tak mi lata?????

[anka00]

A ja byłam dzisiaj u dermatologa i mój rak skóry okazał sie jak zwykle moim chorym wymysłem.

A tak pozatym to niewiem czy ja czasem w ciązy nie jestem. Mam jakies dziwne objawy, okres mi sie spóźnia ale mam pco wiec jakos nie bardzo chce mi sie w to wierzyc. Wczoraj zjadłam kawałek czekolady który nastepnie popchnełam ogórkiem w occie!!! Kupiłam test i jutro go zrobie

[madzia11-80]

a ja oprócz tej żuchwy mam plamienia miedzy okresem i tez się martwię

[anka00]

sardyna pomysl racjonalnie. Nie mozesz sobie powycinac wszystkich znamion bo bedziesz wygladała jak ser z dziurami, cała w bliznach. Mysle ze zaden onkolog jesli nie widzi powodów to nie wytnie czegos tylko dlatego ze pacjent tak chce. Próbowałas teraz jakiejs terapi? Pamietam ze pisałas ze chodziłas kiedys do jakiejs psycholog, moze poszukaj innego terapeuty? Takie lęki trzeba leczyc i pracowac nad soba bo inaczej wylądujemy w szpitalu psychiatrycznym.

Ja miałam juz różne choroby swiata. Mój mąz żartował ze jeszcze troche i zdiagnozuje u siebie np raka prostaty

Wydała mnóstwo kasy na lekarzy i badania i co? Jestem w punkcie wyjscia

[kami83]

Na "latające" stawy to 4Flex polecam. Mojej mamie coś tam strzelalo i miala wrażenie że jej się coś przesuwa, pobrala, pobrala i jej przeszlo.

Na kilku forach dziewczyny sobie chwalą Falvit. Może nażryjmy się Falvitu i obaczym co się zadzieje?

[anka00]

madzia takie plamienia zdarzaja sie kobietom bardzo czesto. Ja tez takie miałam w tym cyklu. Moze byc to objaw owulacji, jakis zaburzeń hormonalnych. Moja siostra ma takie plamienia całe życia i mimo to jest z nia wszystko ok. Była u ginekologa, miała badania i nic złego sie nie dzieje.

Madzia a kiedy ostatnio byłas u gina?

[madzia11-80]

No to pierwszy raz się zaśmiałam. a gdzie jej strzelało w stawie zuchwowym? a bolało ?

 

-- 05 mar 2012, 15:12 --

 

rok temu a może 2 lata? ginekologów swego czasu odwiedzałam dość często. Wszystkie możliwe prześwietlenia i badania. Łacznie z markerami nowotworowymi

[kami83]

Niestety, stres wplywa na to że nam się z cyklem różne rzeczy potrafią dziać.

[anka00]

madzia ja jakis czas temu wyczuła u siebie pod żuchwa takie dwie przesuwające sie kulki. Oczywiscie juz wiedziałam ze to rak. Najpierw wyczytałam o ziarnicy złośliwej a potem o raku slinianki podżuchwowej. Macałam aie codziennie i nie mogłam przestac.Przepłakałam kilka nocy. Byłam z tym u 3 lekarzy internistów. Oni twierdzili ze nie wyczuwaja nic szczególnie niepokojącego i wogule dziwili sie jak ja moge sobie tak głęboko pod żuchwe paluchy wpychac. Na ostatniej wizycie prosiłam lekarke o skierowanie na jakies badania bo była juz moco spanikowana i dostałam skierowanie ale do psychologa. Nie wytrzymałam i zrobiłam za własne pieniądze usg szyi i slinianek i wszystko jest ok. Lekarz powiedział ze nie widzi nic niepokojacego, najwyzej jakies malutkie węzełki ale rozmiarem nie odbiegają od normy. I juz wiecej nigdzie z tym nie chodziłam, a moje kulki dalej są. Ale juz ich tak nie dotykam, internista kazał mi o tym zapomniec

[madzia11-80]

Chyba sobie kupię trumnę i sie w niej polożę.

[kami83]

Ja tak mialam z kulkami pod pachami. Coś mnie tam uwierać zaczęlo, jak sobie obmacalam to się zlęklam że rak jak nic.

Malżonek mi obiecal że przy każdym ataku paniki on się mną "zajmie", to nie będę myślala o glupotach . Może to faktycznie jest wyjście?

[madzia11-80]

Małżonek to fajna istota. Tez mnie chce" odstresować"

[kami83]

Ja to się z jednej strony cieszę że on sobie ze mnie żartuje. Bo jakby jeszcze mi gadal coś w stylu "o Boże, no, weź idź do lekarza sprawdź, bo może faktycznie to jest to co mówisz" to bym już chyba wisiala na jakiejś galęzi.

Aż mi lzy pociekly z tego wszystkiego. Kurde, w robocie siedze, musze przestać z tym wzruszaniem się bo jak ktoś się zacznie dopytywac co się stalo to chyba wybuchnę placzem i nie będę mogla się uspokoić. Co jakiś czas żarcikiem rzucę ale nerwy zszarpane jak choroba i niewiele mi trzeba żeby się rozkleić...

[nieprzenikniona]

do gina na usg idę 15.03 i już się oczywiście trzęsę przed dzikim tłumem raków na jajniku ;]

 

też się nad ciążą ostatnio zastanawiałam, bo okres miałam praktycznie 2-dniowy (no ale miałam), a od okresu nadal kuje mnie jajnik (ale szybciej uwierzę w raka niż ciążę)... testu nie chce mi się robić bo jednak to mało prawdopodobne żebym była w ciąży (raczej będę mieć problemy z zajściem jak już zaczniemy się starać, zresztą po wynikach badań hormonalnych jestem tego prawie pewna)

 

ja wiem, że ten onkolog niedługo zacznie żałować dnia i godziny w której się u niego zjawiłam, bo chyba niewielu ma pacjentów co to w koło i na nowo znajdują u siebie kolejnego raka , no ale wiecie jak jest, o racjonalnym podejściu raczej można zapomnieć :/ a humor się chrzani... dlatego tak czy inaczej będę walczyć o wycinkę większej ilości znamion niż zaleca lekarz, bo ja w nich widzę "potencjał" i koniec

 

anka00 na terapię bym chyba poszła/ wróciła (nawet wykonałam próbę) ale niestety godzinowo jestem zupełnie niedyspozycyjna przez co ciężko cokolwiek znaleźć (nawet prywatnie, bo o państwowym mogę zapomnieć)...dlatego nie mam wyjścia i muszę sobie radzić póki co sama. Z drugiej strony leczyłam się już 4 lata i o ile jak brałam leki było ok o tyle po ich odstawieniu znowu masakra :/

 

heh fajnie macie dziewczyny, że wasi mężowie tacy wyrozumiali. Mój właściwie jeszcze przyszły mąż ma niestety dość moich jazd (pewnie gdyby tylko chodziło o lęki przed chorobami to pół biedy, ale w przeszłości naprawdę moje zaburzenia dały mu/ nam popalić) i teraz bagatelizuje moje wszelkie "strachy", więc jestem sobie z tym wszystkim sama

[kami83]

Porozmawiaj z Nim, żeby to nie mialo zlego wplywu na Wasz związek. Jak podejmuje się decyzję żeby z kimś być to trzeba brać pod uwagę, że oprócz tych dobrych chwil i cudownych uniesień będą też chwile zle, a nawet bardzo zle. Zdaję sobie sprawę że z nami ciężko wytrzymać, bo cale życie podporządkowujemy wyszukiwaniu choróbsk, ale bardzo ważne jest wsparcie tej bliskiej osoby. Koleżanki/koledzy na forum, pomimo tego że rozumieją jak się czujesz i przez co przechodzisz, nie przytulą, nie poklepia po lepetynie.