Czy też nic Wam się nie chce?

[dar]

Mi też się chwilami nie chce nic robić. Wydaje mi się, że głównie z powodu świadomości bez sensu kolejnych czynności lub dążenia do większości celów ogólnie pojętych za właściwe. Martwię się tym, że cholernie dużo widzę w świecie zła, złych przypadków zachowań. Wczęśniej często tłumaczyłem sobie że przesadzam lub że to tylko pojedyńcze przypadki i starałem się szukać jakiś pozytywów. Nie raz zabieram się za jakieś hobby lub zajmuję czas pracą. Jednak nie mam teraz możliwości realizaować hobby, a poza tym zawsze żyło się z nadzieją że kiedyś będzie lepiej ale niepotrafię już tak dalej się łudzić. Przez dłuższy czas szukałem i nadal szukam pozytwów. Przyjęło się, że bycie z kimś jest szczęściem, pozytywem, wiadomo że nie zawsze się człowiek dogaduje, nie raz są kłótnie jednak ogólnie bycie w związku jest pozytywem. Ciężko jest myśleć w ten sposób bo od kilku lat widzę same nieudane małżeństwa, związki osób które mnie otaczają, znajomych mi ludzi. Poza tym strasznie denerwuje mnie i też smuci ogólne przyzwolenie na robienie zła takiego jak ćpanie, picie, seks z byle kim i zdradzanie się w kółko. Nie wymagam aby tego w ogóle nie było ale fakt że jest tego tak dużo bardzo drażni. Nawet nie mam znajomych z któym mógłbym normalnie porozmawiać a nie tylko "popiłeś w sobotę?". Coraz częściej uspokająją mnie piosenki Sokół "Świadomość", "Za dużó widzę" , "Życie depcze wyobraźnie", Borixon - "Maskarada". Wtedy chociaż nie czuję się samotny w tym że tylko ja tak uważam.

[Gość]

To swiadczy o duzej wrazliwosci