Samotność

[Gość]

4 godziny temu, SarkastyczneSerce napisał:

 

Strzelam dalej, tym razem szeroko, znajomi, rodzina? Kasjerka w Żabce?

 

Sam sobie

[zzzzz]

3 godziny temu, Karalajna napisał:

Może trzeba stworzyć na forum wątek towarzysko-matrymonialny, gdzie samotni będą dawać swoje ogłoszenia w poszukiwaniu drugiej połówki 

już jest taki wątek:

Kawiarenka singli i singielek

 

albo wręcz cały dział:

Poznajmy się
https://www.nerwica.com/forum/27-poznajmy-sie/
 

[Gość weltschmerz]

Forum dla chorych psychicznie jako portal randkowy, chyba średnio dobry pomysł.

[zzzzz]

z tego co pamiętam to kilka osób znalazło na forum swoją 2 połówkę

poza tym ten skurczybyk poniżej jest nieprzewidywalny :
https://www.tapeteos.pl/download.php?action=resize&image_id=38798&multi_download_select=1&sessionid=hlhqcv7patvmr1unmq5phdtm85

 

[Gość]

13 godzin temu, weltschmerz napisał:

Forum dla chorych psychicznie jako portal randkowy, chyba średnio dobry pomysł.

Moim zdaniem może to być jakaś forma terapii. Z tego co wiem niepełnosprawni fizycznie mają swoją stronę, gdzie szukają drugiej połówki pisząc otwarcie o swoich ułomnościach (nazywa się chyba ipon.pl). Pytanie jest inne, czy osoby chore psychicznie powinny być w związkach z chorymi psychicznie?

[Gość]

53 minuty temu, Karalajna napisał:

Pytanie jest inne, czy osoby chore psychicznie powinny być w związkach z chorymi psychicznie?

Pytanie jest jeszcze inne, czy jeśli ktoś był kiedyś bardzo chory, np. taki porządnie chory psychicznie na sto procent, nazwijmy go umownie Liber100% , trochę tam się podleczył i ubyło mu procentów z choroby 90% i teraz jest np Liber10% chory, to czy jest sens by tacy Liberianie10% łączyli się w pary Liberiankami10%?

A co będzie jeśli się wyleczę? Liber0% Co wtedy? Nadal jestem chory czy nie? Sporo osób się wyleczyło i w tym kierunku należy myśleć w pierwszej kolejności.

 

[Gość weltschmerz]

Godzinę temu, Karalajna napisał:

Moim zdaniem może to być jakaś forma terapii. Z tego co wiem niepełnosprawni fizycznie mają swoją stronę, gdzie szukają drugiej połówki pisząc otwarcie o swoich ułomnościach (nazywa się chyba ipon.pl). Pytanie jest inne, czy osoby chore psychicznie powinny być w związkach z chorymi psychicznie?

To jest chyba bardziej bez sensu niż pytanie, które ja zadałem - choroby i zaburzenia psychiczne są różne, lżejsze i cięższe, mnóstwo ludzi je ma, więc jeżeli, powiedzmy, chadowiec i depresantka lub odwrotnie mają się ku sobie i w pewnym stopniu panują nad swoimi chorobami (leczą się), to dlaczego nie?

Edytowane 13 Listopada 2018 przez weltschmerz

[Gość]

22 minuty temu, weltschmerz napisał:

To jest chyba bardziej bez sensu niż pytanie, które ja zadałem - choroby i zaburzenia psychiczne są różne, lżejsze i cięższe, mnóstwo ludzi je ma, więc jeżeli, powiedzmy, chadowiec i depresantka lub odwrotnie mają się ku sobie i w pewnym stopniu panują nad swoimi chorobami (leczą się), to dlaczego nie? 

Moi przyjaciele (którzy nigdy w życiu nie mieli nawet chandry i zajmują się jedynie osiąganiem sukcesów) uważają, że szkodzę sobie wchodząc na nerwicę.com i kluczem do mojego wyzdrowienia jest wyłącznie kontakt ze zdrowymi ludźmi, aby zapomnieć o chorobie. Ja natomiast czuję dużą ulgę wiedząc, że są ludzie którzy przeżywają to co ja. Więc w moim pytaniu chodziło o to, że być może osoba z depresją nie pomoże innej osobie z depresją wyjść z niej, może do tego jest potrzebna osoba zdrowa, pełna życia i optymizmu. Miłość to czasem za mało, aby pokonać tak duże problemy

[Gość weltschmerz]

@Karalajna, zgoda, ale zdrowi nie chcą zaburzonych i kółko się zamyka. A szukając wśród zaburzonych i chorych można trafić na kogoś bardziej chorego, niż przewidujemy i można się sparzyć. Dlatego robienie tu serwisu randkowego uważam za słabawy pomysł.

[SarkastyczneSerce]

2 godziny temu, Karalajna napisał:

szkodzę sobie wchodząc na nerwicę.com i kluczem do mojego wyzdrowienia jest wyłącznie kontakt ze zdrowymi ludźmi, aby zapomnieć o chorobie.

Bo tak jest! Takie strony co najmniej podtrzymują depresję, a przeważnie raczej pogłębiają. Niby znajdujesz ludzi z podobnymi problemami ale to nic nie zmienia. Na takich stronach zostaje się na lata.

2 godziny temu, weltschmerz napisał:

Dlatego robienie tu serwisu randkowego uważam za słabawy pomysł.

Oj tam, jeżeli skończyłoby się na kilku tygodniach świetnego seksu to komu to przeszkadza, takie już jest życie, związki się kończą i zaczynają kolejne.

[carlosbueno]

22 godziny temu, Karalajna napisał:

Może trzeba stworzyć na forum wątek towarzysko-matrymonialny, gdzie samotni będą dawać swoje ogłoszenia w poszukiwaniu drugiej połówki  Np. schizofrenik, lat 35, chętnie pozna pannę z ciężką depresją i natręctwami, abyśmy mogli się razem leczyć  itp. itd

Tak i jak zwykle będzie duża przewaga facetów nad kobietami, bo tu zawsze tak było w wątkach towarzysko- matrymonialnych. 

[carlosbueno]

2 godziny temu, Karalajna napisał:

Moi przyjaciele (którzy nigdy w życiu nie mieli nawet chandry i zajmują się jedynie osiąganiem sukcesów) uważają, że szkodzę sobie wchodząc na nerwicę.com i kluczem do mojego wyzdrowienia jest wyłącznie kontakt ze zdrowymi ludźmi, aby zapomnieć o chorobie. Ja natomiast czuję dużą ulgę wiedząc, że są ludzie którzy przeżywają to co ja. Więc w moim pytaniu chodziło o to, że być może osoba z depresją nie pomoże innej osobie z depresją wyjść z niej, może do tego jest potrzebna osoba zdrowa, pełna życia i optymizmu. Miłość to czasem za mało, aby pokonać tak duże problemy

Niby wielu łącznie z psychologami tak mówi żeby się nie identyfikować z chorymi, zaburzonymi, ale z drugiej strony dla mnie przebywanie z samymi ludźmi sukcesu jest 100 razy gorsze bo jeszcze bardziej mnie uświadamia jakim zerem jestem. 

[SarkastyczneSerce]

1 minutę temu, carlosbueno napisał:

Niby wielu łącznie z psychologami tak mówi żeby się nie identyfikować z chorymi, zaburzonymi, ale z drugiej strony dla mnie przebywanie z samymi ludźmi sukcesu jest 100 razy gorsze bo jeszcze bardziej mnie uświadamia jakim zerem jestem. 

A według psychologów powinno motywować.

[carlosbueno]

Teraz, SarkastyczneSerce napisał:

A według psychologów powinno motywować.

Mnie ludzie sukcesu, dobrze radzący se w życiu zawsze demotywowali.  Przebywając wśród względnych nieudaczników, pijaków, narkomanów przynajmniej nie miałem takiego poczucia bycia gorszym, choć denerwowały mnie w nich inne rzeczy. W mojej rodzinie od strony matki są prawie sami ludzie sukcesu i przez to ich unikam bo czuje się przy nich fatalnie. 

[SarkastyczneSerce]

Nie próbowałeś nigdy tego wykorzystać?

[carlosbueno]

2 minuty temu, SarkastyczneSerce napisał:

Nie próbowałeś nigdy tego wykorzystać?

Ale co wykorzystać, nie rozumiem, ich sukces. 

[SarkastyczneSerce]

34 minuty temu, carlosbueno napisał:

Ale co wykorzystać, nie rozumiem, ich sukces. 

Tak, dokładnie to. Znajomości.

[carlosbueno]

1 minutę temu, SarkastyczneSerce napisał:

Tak, dokładnie to. Znajomości.

Ale co mi po tym że mają np firmę budowlaną, jak ja ani specjalnie nic nie umiem ani nie lubię takiej pracy a pracowałem niby parę lat na zachodzie w tej branży, albo transportową jak ja nawet prawka na zwykłe auto nie mam. 

[Gość]

46 minut temu, carlosbueno napisał:

W mojej rodzinie od strony matki są prawie sami ludzie sukcesu i przez to ich unikam bo czuje się przy nich fatalnie. 

Tak, mam kuzynkę co wstaje o 6 rano i jedzie na 7 na lekcje angielskiego, a o 8 zaczyna pracę. Z kolei po pracy szlifuje swój niemiecki   Kiedy ja zaczynałam pracę o 8, to zastanawiałam się, do której godziny mogę najdłużej spać, aby w ogóle zdążyć.

[Gość]

3 godziny temu, weltschmerz napisał:

@Karalajna, zgoda, ale zdrowi nie chcą zaburzonych i kółko się zamyka. A szukając wśród zaburzonych i chorych można trafić na kogoś bardziej chorego, niż przewidujemy i można się sparzyć. Dlatego robienie tu serwisu randkowego uważam za słabawy pomysł.

Sam sobie trochę przeczysz. Skoro zdrowi nie chcą zaburzonych, a jednocześnie to słaby pomysł, aby zaburzeni wiązali się z zaburzonymi, to co zostaje? Bez przesady choroba nie oznacza jeszcze, że człowiek ma być całe życie samotny. Można się tak samo sparzyć tu, jak i podczas randkowania w realu, bo porażka i rozczarowanie jest wpisane w randkowanie, bo randkowanie to dostosowywanie oczekiwań do rzeczywistości i chodzenie na kompromisy  

[carlosbueno]

Teraz, Karalajna napisał:

Tak, mam kuzynkę co wstaje o 6 rano i jedzie na 7 na lekcje angielskiego, a o 8 zaczyna pracę. Z kolei po pracy szlifuje swój niemiecki   Kiedy ja zaczynałam pracę o 8, to zastanawiałam się, do której godziny mogę najdłużej spać, aby w ogóle zdążyć.

Ja nigdy nie byłem na żadnej pozaszkolnej lekcji języka obcego A co do mojej rodziny to oni są w większości formalnie gorzej wykształceni niż ja ale pracowici, zaradni  i ambitni i im się powodzi często lepiej niż wysoko wykształconym czy pracownikom międzynarodowych korporacji   

[carlosbueno]

2 minuty temu, Karalajna napisał:

Sam sobie trochę przeczysz. Skoro zdrowi nie chcą zaburzonych, a jednocześnie to słaby pomysł, aby zaburzeni wiązali się z zaburzonymi, to co zostaje? Bez przesady choroba nie oznacza jeszcze, że człowiek ma być całe życie samotny. Można się tak samo sparzyć tu, jak i podczas randkowania w realu, bo porażka i rozczarowanie jest wpisane w randkowanie, bo randkowanie to dostosowywanie oczekiwań do rzeczywistości i chodzenie na kompromisy  

No właśnie nic nie zostaje, znaczy zostaję bycie samotnym. 

Niby psychologowie mówią że aby związać się z kimś trzeba najpierw samemu z sobą zrobić porządek ale w moim wypadku i wielu innych to nie nastąpi nigdy  i zostaje wybór albo samotność albo "chory lub zaburzony" związek. 

[SarkastyczneSerce]

12 minut temu, carlosbueno napisał:

Ale co mi po tym że mają np firmę budowlaną, jak ja ani specjalnie nic nie umiem ani nie lubię takiej pracy a pracowałem niby parę lat na zachodzie w tej branży, albo transportową jak ja nawet prawka na zwykłe auto nie mam. 

Zrobić prawko albo po prostu pracować? Zaraz trzeba od razu wszystko umieć  Ja nic nie umiem, a zrobię i załatwię wszystko jeżeli będę mieć dostateczną ilość czasu.

8 minut temu, Karalajna napisał:

Tak, mam kuzynkę co wstaje o 6 rano i jedzie na 7 na lekcje angielskiego, a o 8 zaczyna pracę. Z kolei po pracy szlifuje swój niemiecki   Kiedy ja zaczynałam pracę o 8, to zastanawiałam się, do której godziny mogę najdłużej spać, aby w ogóle zdążyć.

Ze spaniem to bardzo życiowe, też tak ustawiam budzik  Po pracy też dwa języki. Jak mam chęć. Angielski (znam, używam na codzień od jakichś 10-12 lat więc raczej dla zabawy) i szwedzki - tego nie znam, rozmawiam tylko gdy muszę. No i w pracy bo jeden nie zna angielskiego. A wieki temu uczyłem się rosyjskiego i niemieckiego. Chodzi za mną francuski i włoski ale raczej nie wygospodaruję na to czasu przed trzydziestką, ehh.

6 minut temu, carlosbueno napisał:

Ja nigdy nie byłem na żadnej pozaszkolnej lekcji języka obcego

Ja rzadko bywałem na szkolnych... Języka nauczysz się tylko rozmawiając w nim, nie dość, że szybko to i lepiej bo będziesz mówić tak jak się mówi, a nie tak jak w podręcznikach.

3 minuty temu, carlosbueno napisał:

No właśnie nic nie zostaje, znaczy zostaję bycie samotnym. 

Niby psychologowie mówią że aby związać się z kimś trzeba najpierw samemu z sobą zrobić porządek ale w moim wypadku i wielu innych to nie nastąpi nigdy  i zostaje wybór albo samotność albo "chory lub zaburzony" związek. 

Z ciekawości, co wybrałeś?

[carlosbueno]

2 minuty temu, SarkastyczneSerce napisał:

Zrobić prawko albo po prostu pracować? Zaraz trzeba od razu wszystko umieć  Ja nic nie umiem, a zrobię i załatwię wszystko jeżeli będę mieć dostateczną ilość czasu.

Mam złe wspomnienia z kursu, a prawko na auta ciężarowe to już w ogóle odpada. A budowlanki po prostu nie znoszę, wiem bo pracowałem w niej ponad 4 lata i nie chcę do tego wracać.      

[carlosbueno]

6 minut temu, SarkastyczneSerce napisał:

 

Z ciekawości, co wybrałeś?

Samotność oczywiście a może to ona wybrała za mnie.