Osobowość chwiejna emocjonalnie (typ BORDERLINE)

[chojrakowa]

Nie ma się w co zagłębiać.

 

A ty Magic żebyś się nie posral przypadkiem, to przenośnia była.

[magic]

Chyba tylko border zrozumie bordera ale to mieszanka wybuchowa...spox chojrakowa

[Naemo]

Mieszkałam teraz ponad tydzień w pokoju z borderka, nawet się dogadywalysmy, wiadomo raz lepiej raz gorzej, ale ogólnie było okej! Jak dzisiaj wyszłam to poprosiła mnie o wrzucenie listu do skrzynki... Niesamowite, ze tak mi zaufala, co jem zresztą powiedziałam, a ona na to "no Nie?". To był list do aresztu śledczego, bo jej mąż jest w więzieniu.

Jeśli o nią chodziło, to żeby żyć z nią w zgodzie nie można się było od razu wkurzac na momentami jakieś niemiłe odzywki z jej strony, tylko zignorować (a ja sie lubię czepiac o takie rzeczy) i nie pokazywać, ze sie ja chce poznać, albo po prostu, jak rozmawiałyśmy tio tylko z jej inicjatywy, jak miała humor, bo od razu włączała mechanizmy obronne.

Też myślę ze nas zbliżyła sytuacja jak sjd wkurzalysmy na to samo Tzn, na tego samego krzyczalysmy chłopaka. Ona rzuciła w niego łyżką, a ja poszlam po pielęgniarkę i dostał zakaz wchodzenia do naszego pokoju, bo inaczej pasy

 

Też dziewczyna, z którą się trzymałam, w moim wieku była mniej wiecej, ma podejrzenie tego typu impulsywnego i w wielu kwestiach się tak rozumialysmy, ze prawie bez słów. I tylko raz się trochę poklocilysmy!

We wtorek jadę odebrać dowód i wypis to ją odwiedzam.

I też jeden typ jest mi tam winien delicje za czekoladę :>

[Naemo]

.

[New-Tenuis]

chojrakowa, ja potrzebuję być zmulona, bo naturalnie jestem tak spięta, że mnie to paraliżuje. Na mój apetyt nie działa - Ketrel nie zwiększył go, wręcz schudłam. Ale biorę małą dawkę.

[chojrakowa]

New tenuis, co to znaczy mala dawka?

Czujesz zmulenie na codzien czy to raczej działanie uspokajająco -rozluźniająco - p depresyjne?

Ja mam podobnie, jestem ogólnie strasznie spięta.

[magic]

a czy wy macie zjazdy depresyjne które was wyłanczają z życia... u mnie mchanizm pustki pózniej wyłazi napięcie i depra myśli s niesamowite cierpienie..

[chojrakowa]

Ja to nigdy nie wiem Magic czy ty poważnie mówisz czy jaja sobie robisz.

Tak, miewam - jesli mowa o Twoim pytaniu.

[Naemo]

Ja sie szzerze mowiac zastanawuam, czy depresja mi nie przeszla i nie mam tylko teraz dolow przez bordera.

 

Jak wasz sylwester? Mój wyśmienity i nie jest to ironia :) Miałam przed chwilą niezłego wkurva [bez powodu jak zwykle, chociaż może i był - babcia rozmawiała z panią wynajmującą u nas przed moim pokojem], ale przewietrzenie się i prysznic pomogły.

[Naemo]

Mam doła

 

A ten chłopak, z którym się jutro spotykam jest moją jedyną nadzieją. To strasznie niebezpieczne, wiem...

[chojrakowa]

Ty jestes swoja jedyną nadzieją.

Keep calm

 

Mój sylwester klasycznie tez.

[Naemo]

Byłam szczęśliwa, potem zła, a teraz smutna. Ten schemat powtarza się po raz któryś...

[Naemo]

Boję się, ale powtarzam sobie, że będzie dobrze. Bo jak będzie źle, to tego nie przeżyję. A on czuje tak samo i sobie to powiedzieliśmy <3

[Kontrast]

chojrakowa, Cześć co tam? Co to znaczy klasycznie?

[chojrakowa]

Kontrast, witam w Nowym Roku

 

Wieczór spędziłam z K, picie, jedzenie, palenie i aktywność fizyczna.

Aktualnie leczę kaca.

[Kontrast]

chojrakowa, To na sportowo, chwali sie.

A ja grzecznie i sie ciesze bo pewnie bym teraz rozklejał zwoje mózgowe o wydarzeń lub wydarzenia od zwoi i próbował dojść skąd mam napis na piersi typu ,,Będziesz dobrym ojcem'' :0

[magic]

pijecie na leki?>??sporotowo czyli tanecznie pewnie :) jak u was z chroniczną pustką ???

[Naemo]

No bywa pustka, bywa.

 

Było fajnie, ale krótko, bo źle sie czul chłopak, ale to już moje zmartwienie żeby się nie czuc źle psychicznie po tym, nie jego wina, że chory, a było widać, ze mu zależy więc jest okej :)

[Annie_Wilkes]

Witam. A ja w Nowy Rok weszłam z uczuciem przerażenia, co on przyniesie. Chciałabym zacząć jakoś funkcjonować, zmienić się, nie być taka chwiejna, zmienna . Póki co to mam uczucie pustki i niepokój

[chojrakowa]

Kontrast, uuuu co ty opowiadasz, zaintrygowałeś mnie

A mówiąc o aktywności fizycznej miałam na myśli seks.

 

Magic, ja nie biorę leków

 

Annie, witamy! No tego byśmy chcieli wszyscy chyba - w tym wątku królestwo za stabilność i spokój

 

Ja - jak na ilość przyjętego wczoraj alkoholu - chyba nieźle. Byłam na spacerze ofc, staram się czymś zająć i nie świrować.

W głowie lekki las nadal, zupełnie nieskładny ten post, wybaczcie

[Naemo]

Wstałam o 7.45 i jeszcze nie śpię i byłam przed chwilą w dziwnym stanie pobudzenia i szczęścia

 

A wcześniej bylo mi smutno i wariowalam, bo nie pisał Ale jestem z siebie dumna bo pomyślałam racjonalnie i się ogarnęłam

 

Ale chce iść spać żeby się nie rozregulowac i boję się co po tym szczęściu przyjdzie, więc spróbuję zasnąć. A wczoraj położyłam sie o 1 a byłam w połsnie jakimś do 3.30

 

Babcia mi powiedziała, ze powinnam chodzić mniej w takich wiszących lachmanach bo wtedy wyglądam grubej tak naprawdę... I schudłam i wierzę, ale muszę zacząć ćwiczyć żeby to jakoś sie kupy trzymało

[chojrakowa]

Zupełnie nierozważnie, skierowana impulsem wskoczyłam dzisiaj na wagę. Obiecywałam sobie już dłuższą chwilę, że nie będę bo to bez sensu, ze nic nie wniesie i na pewno nic nie ulatwi.

Oczywiście jest więcej. Oczywiście telepie mnie jak cholera. Panika i ogromna fala nienawiści do samej siebie mnie po prostu zslewaja.

Ja wiem ze to bez sensu. Tylko nie mogę tego ogarnąć zupełnie, i tak.

24lata i problemy tego typu wytrącają mnie doszczętnie z równowagi. Czy to kvrestwo mnie kiedyś opuści?

Hasło na 2017 pt akceptacja właśnie dostało ode mnie kopa w ryj.

[19ruda87]

Witam. Mam 30 lat, jestem mężatką. Mam zdiagnozowane borderline i zaburzenia lękowe. Od roku uczęszczam na psychoterapię. Moim największym problemem jest impulsywność, brak zaufania, strach przed bliskością i odrzuceniem, a także stany lękowe, natrętne myśli, odrealnienie, izolacja, zatracanie się w swoich przeżyciach, silny lęk przed zwariowaniem, schizofrenią. Bardzo lubię swoją terapeutkę, jednak nie potrafię z nią otwarcie rozmawiać. Mówię ogólnikowo, boję się ośmieszenia. Wstydzę się swoich przeżyć, mimo iż pokazałam się jej z mojej najgorszej strony. Wiem, że chce mi pomóc, nie ocenia mnie itd ale mam straszne blokady przed swobodnym mówieniem. Chciałabym to pokonać, ale nie wiem jak. Były sytuację, że chciałam przerwać terapię bo robiło się zbyt blisko. Chciałabym tej bliskości, ale z nikim nigdy nie byłam w takiej relacji. Nie wiem jak powinna wyglądać, jak mam się zachować. Boję się tego. Nie chciałabym się skompromitować. Terapeutka stwierdziła że mam bardzo poważne problemy ze sobą ale nie potrafię z nią współpracować. Uważam się za niegodną jej pomocy, mam strasznie zaniżone poczucie własnej wartości. Uważam, że jestem nikim, totalnym zerem, że nie zasługuję na niczyją pomoc. Że wszystkie złe rzeczy które wydarzyły się w moim życiu są moją winą. Nie wierzę, że ktoś jest w stanie mnie zaakceptować taką jaką jestem. Nie zasługuję na szczęście, miłość. Jestem złym człowiekiem. Potrafię tylko ranić bliskie mi osoby. Jestem do niczego. Wmawiam sobie rzeczy, których nie ma, doszukuje się odrzucenia i je prowokuje. Odbieram rzeczywistość przez krzywe zwierciadło, interpretuję wszystko po swojemu, by móc udowodnić sobie jaka to jestem beznadziejna. Przez to moje relacje z innymi są burzliwe. Czuję się niezrozumiana, samotna. Czasem czuję jakbym miała dwie osobowości. W pracy jestem wesołą, uśmiechniętą osobą, a w domu przygnębiona, z poczuciem pustki. Chciałabym walczyć o lepsze życie, ale nie potrafię się do tego zabrać. Wszystko jest dla mnie takie trudne. Czasem mam taki chaos w głowie że nie potrafię się skupić na sesji bądź mam pustkę w głowie i milcze. Nie wiem o czym mam rozmawiac z terapeutką, brak mi pomysłów. Dużo przeszłam w życiu, ale krępuje się o tym mówić. Chciałabym umieć szczerze porozmawiać, wygadać się i zaufać ale nie potrafię. Dużo łatwiej mi pisać aniżeli rozmawiać. Metodę pisania już przerabiałam z terapeutką, ale to ucieczka na skróty. Teraz czas na otwartą komunikacje, z tym że cholernie się boję. Nie umiem rozmawiać o uczuciach, emocjach. Wstydzę się ich. Uważam że nie są ważne. Jestem mistrzynią w uciekaniu i przerywaniu tego co trudne. Boję się oceny, krytyki, tego że zrobię z siebie totalną kretynkę.

[chojrakowa]

19ruda87, welcome home

Rzeczy/uczucia/stany które opisujesz nie są mi (nam) obce, to w ramach pocieszenia.

Wszystkich problemów nie da się rozwiązać na raz, to mi się nasunęło po przeczytaniu Twojego posta.

Rozumiem Cię lepiej niż bym chciała.

Btw, bierzesz jakieś leki?

 

U mnie dramat, no nie mogę przestać. Nie umiem. Nie woeim jak. Wracam z pracy na pieszo, postanowione. Galopem. Na kolano zaszkodzi ale na głowę powinno pomóc

[Naemo]

19ruda87 rozgość się ^^ Jest tak jak napisała chojrakowa... W jakim nurcie ta terapia i ile trwa?

 

chojrakowa jakim cudem zwiększyła Ci się waga, skoro piszesz cały czas, że tutaj biegasz, tutaj chodzisz, tutaj wymiotujesz...?

Przypomniało mi się, że kiedyś w gimnazjum brałam tabletki z apteki na przeczyszczenie :|