Rzuciliście studia przed depresję?

[martinka2403]

chcę rozpocząć studia na wydziale prawa,cierpię od 6 lat na nerwicę lękową,jest dobrze ale mam nawroty a co za tym idzie rózne dolegliwości.prawo to ciężki kierunek,czy w moim stanie dam sobie rade?wiem,że z nerwicami studiują medycyne ,prawo i inne kierunki ale gdy przychodzi kryzys jest ciężko,boję się,że nie dam rady tzn nie z nauka ale te jazdy uniemozliwią mi np chodzenie na zajęcia,normale uczenie się.proszę o radę,jeżeli ktoś ma lub miał podobny problem,jak sobie poradził...wiem,że trzeba wierzyć i się nie poddawać,a ja tę wiarę posiadam,marzę o tych studiach,studiowałam już rok analitykę medyczną i dałam radę choć było ciężko,będę wdzięczna za wszystkie opinie.pozdrawiam

[Gość]

Skoro dałeś radę to dasz na pewno teraz. Zawsze możesz wziąść urlop dziekanski. Nie obawiaj się!

[betty_boo]

nie. dla mnie nauka to wartosc sama w sobie. wazna.

[Gość]

2 razy rzuciłam szkołę przez depresję chyba.

pierwszy raz kiedy byłam na połowie 2go roku... drugi raz po pierwszym semestrze. chciałam wtedy iść na urlop dziekański, albo w ogóle przerwać i zacząć od nowa. na chwilę obecną nie czuję żebym była w stanie skończyć jakiekolwiek studia.

[Gość]

Cierpię na zaburzenia depresyjno lekowe i pomimo tego udało mi się dotrwać do 5 roku. Uwielbiałam swój kierunek, jednak do czasu... Jak zabrałam się za pisanie magisterki, pojawiły się schody. Cały 4 rok siedziałam po różnych czytelniach, czytałam, kserowała, i miałam bardzo dużo materiałów... Czytałam, szukała, ciągle miałam wrażanie, że jeszcze znajdę jakaś ważną pozycję, że bibliografia nie jest kompletna. W konsekwencji - nic nie pisałam a na seminariach ściemniałam ile wlezie. Jak na piątym roku trzeba już było konkretnie pisać, to wpadłam w depresje. Wzięłam dziekankę na semestr, porozmawiałam szczerze z dziekanem, był bardzo wyrozumiały i nie robił problemów. Miałam blokadę na pisanie. Przeszłam terapię grupową - dalej mam blokadę. W tym momencie "piszę" pracę już trzeci rok. Do zakończenia studiów brakuje mi zaliczenia z jednego przedmiotu i obrony właśnie. Jak będzie - nie wiem... Mijają miesiące a ja dalej tkwię w tym samym miejscu. Mam nadzieję, że pewnego dnia coś mi się w głowie przestawi, i napisze prace w mityczne 2 miesiące

[pablo6989]

Studia mimo, że ich nie lubiłem skończyłem. Choć chciałem w ciągu 5 lat je rzucić chyba z 3 razy. Ale z magisterką miałem już problemy. Najlepsze, że wyjechałem n a10 sem. na stypendium zagranicą. Tam dopadła mnie jednak jakaś fatalna niemoc i przemęczenie - ledwo się obroniłem a napisałem jakieś tam sciemniackie wypociny byle by było. Jechałem na stypendium jako dobry student ale totalnie się nie popisałem.

[Prusak]

Chawa czy Ty to ja?

 

Też studiowałam z Poznaniu też jestem w takiej samej sytuacji (prawie, bo moje studia powinnam skończyć 2 lata temu). Fakt u mnie przyczyną depresji było co innego, ale magisterka chyba ją w końcu ujawniła - nie wytrzymałam stresu i w końcu pękłam (w sumie nie wiem czy się cieszyć czy płakać).

 

Moje mityczne 2 miesiące kończą się 30 stycznia i tego się trzymam, tym bardziej, że w końcu mnie wzięło na zakończenie tego etapu w moim życiu :) Ciebie też w końcu weźmie

[IwciaZeschizowana]

nieźle, ja nawet przerwałam liceum, teraz muszę iść do zaocznego liceum dla dorosłych