nienawidze swojego faceta

[nikita32]

znęcanie psychiczne miał ktoś doczynienia pogadajmy

[ewaryst7]

Witaj.Bylam z facetem , ktory mnie niszczył.Dzisiaj jest już byłym.Innej rady nie widze.Trzymaj się.

[Doti Wawa]

Znam to moja psycholożka nazwała to związkiem przemocowym nawet.Najlepiej co można zrobićto spitalać najdalej gdzie się da bo taki związek jest starsznie niszczący i wyczerpujący,a życie jest za krótkie żeby je sobie tak marnować.Wiem wiem łatwo mówić,ale uwierzcie po jakimś czasie człowiek sam z siebie się śmieje,że taki głupi był i tyle czasu tracił na coś co nie było warte naszej uwagi przynajmiej u mnie tak było i jeszcze trochę jest bo nie dużo czasu minęło od rozstania.Szczerze to ja czuję dopiero,że żyje;)))))

[ewaryst7]

Doti, czuję się dokładnie tak samo:) Zmarnowałam wiele lat , żyjąc zludzeniami..

[Doti Wawa]

ewaryst7 rozumiem,ale wiesz ja staram się patrzeć pod kątem,że te lata nie były zmarnowane no może czasami;)ale biorę ten czas jako naukę

do następnych związków mam nadzieje,że si etakie pojawią.Wiecie co bo faceci to wogóle sa posrani i płytccy no nie wszyscy,ale niestety większość jako było mi poznać.No ale cóż takie życie trzeba żyć dalej i mieć nadzieję,że to wszystko nie było na marne.

[depresyjny86]

Buu jestem posrany i plytki ...

[depresyjny86]

Prawdę o sobie mówię

[depresyjny86]

Jestem jestem "posrany" bo mam problem z wchodzeniem w jakiekolwiek relacje i potem utrzymywaniem ich...nie jestem w stanie wyrwać się z tego bagna w którym jestem,a nie chce kogoś w te moje bagno wciągać..

[Doti Wawa]

człowiek nerwica bez urazy napisałam,że nie wszyscy faceci są tacy tylko ci na których ja trafiałam.

[poczatkujaca]

Jestem jestem "posrany" bo mam problem z wchodzeniem w jakiekolwiek relacje i potem utrzymywaniem ich...nie jestem w stanie wyrwać się z tego bagna w którym jestem,a nie chce kogoś w te moje bagno wciągać..

ja też tak mam, że albo za bardzo sie angazuje albo boję sie zaangażować

i to żadne bagno;)

to zachowanie które zmienia sie przy pomocy psychologa

ja sie wybieram ale czy sił starczy;|

mam tak nawet z koleżanką na studiach

[depresyjny86]

Przepraszam musiałem się tutaj wyrzygać emocjonalnie..już tego robil nie będę.

[Gość]

człowiek nerwica, nie przejmuj siè.

[chojrakowa]

Jestem jestem "posrany" bo mam problem z wchodzeniem w jakiekolwiek relacje i potem utrzymywaniem ich...nie jestem w stanie wyrwać się z tego bagna w którym jestem,a nie chce kogoś w te moje bagno wciągać..

 

Ekhm... jeśli o "posraniu" mowa...

Łaknę miłości i akceptacji, poczucia bezpieczeństwa i stabilności. Boję się jednak zaangażować, wiele zdrowia psychicznego mnie to kosztuje i leków też, jak już przeskoczę angaż i jestem kochająca i kochana - boję się odrzucenia, panicznie i irracjonalnie. Później boję się, że przestanę kochać ja - że źle wybrałam, że nikt nie jest w stanie mnie pokochać i dać mi tyle cierpliwości i miłości ile potrzebuję, następnie faza "boję się wszystkiego".

 

Nadal kotku uważasz, żeś posrany?

Edytowane 30 Września 2010 przez Gość

[depresyjny86]

Nadal kotku uważasz, żeś posrany?

Misiu,nie kotku

Tak uważam.

Ja nie umiem tego wszystkiego ogarnąć,miłości,procesu oceniania przez innych...kazda proba relacji milosnej kończy się fiaskiem z mojego powodu,to ja odrzucam od siebie innych swoim zachowaniem,swoimi wadami,swoją głupotą...

A nawet jak ktos daje mi sygnały,że chce mnie to ja wszystko zawsze musze spieprzyć,oddalić się,odizolować od tej osoby..W dodatku ostatnio mam dosyć zycia wsrod ludzi na realu,wkurzają mnie,nie mogę ich słuchać...

Dlatego izoluje się teraz tak bardzo od ludzi.

.

[Gość]

Jestem jestem "posrany" bo mam problem z wchodzeniem w jakiekolwiek relacje i potem utrzymywaniem ich...nie jestem w stanie wyrwać się z tego bagna w którym jestem,a nie chce kogoś w te moje bagno wciągać..

 

Ekhm... jeśli o "posraniu" mowa...

Łaknę miłości i akceptacji, poczucia bezpieczeństwa i stabilności. Boję się jednak zaangażować, wiele zdrowia psychicznego mnie to kosztuje i leków też, jak już przeskoczę angaż i jestem kochająca i kochana - boję się odrzucenia, panicznie i irracjonalnie. Później boję się, że przestanę kochać ja - że źle wybrałam, że nikt nie jest w stanie mnie pokochać i dać mi tyle cierpliwości i miłości ile potrzebuję, następnie faza "boję się wszystkiego".

 

Nadal kotku uważasz, żeś posrany?

 

Kuźwa, Chojrakowa..

nawet nie wiesz jak ja Ciebie rozumiem..

wręcz mam ochotę zabrać rzeczy i po prostu wyjść..

z drugiej.. no głupie by to było..

[B.M]

Jeśli boicie się wchodzić w jakieś relacje z płcią przeciwną, to dajcie sobie czas i nie oczekujcie od siebie zbyt wiele.

Czasem bycie singlem jest lepsze od życia w nieszczęśliwym związku, w którym nie ma szacunku i zaufania.

Nie czujcie się gorsi, każdy ma jakieś słabości, ale umiejętność pokonania ich jest prawdziwym zwycięstwem.

Gdy już uporacie się ze swymi problemami, będzie czuli, że potraficie wszystko przezwyciężyć.

Skoro zarejestrowaliście się na tym forum, to podobnie jak ja oczekujecie pomocy od ludzi, ale również jesteście gotowi na zmianę swojego wnętrza czy przekonań, które niszczą Wasze życie.

Jestem tutaj od wczoraj i na razie nie chcę o sobie opowiadać, więc obserwuję.

Ale mam nadzieję, że pomogę komuś tak samo mocno, jak ktoś pomoże mi.

 

Pozdrawiam ciepło

[El Chupacabra]

B.M,

 

napisz jakis poradnik

[chojrakowa]

Duszę się w związku jak ryba na plaży, facet rani mnie NIEŚWIADOMIE stokroć bardziej niż ktokolwiek inny, czuję się coraz bardziej niepotrzebna, zbędna, niekochana... Tylko ile miłości mi potrzeba, żeby ją poczuć?

Innym starcza tak mało, ja potrzebuję tak wiele. Nawet nie wiem ile, nigdy taka się nie czułam.

Wariuję ze strachu, z troski i choj wie z czego jeszcze. Z drugiej strony dobrze wiem, że kocham, i że gdyby nie on, już by mnie zapewne tu nie było. Kolorado.