Samookaleczenia.

[Gość]

tak naprawde to nigdy nie rozumialem osób które się okaleczają ale od momentu kiedy poznałem pewna dziewczyne moj pogład na ten temat uległ drastycznej zmianie.Dodam że on jest okaleczona już dosłownie wszędzie z wyjątkiem twarzy...

[Gość]

a to to się da zrozumieć ja nie mogę jakoś - nienawidzę już sama nie wiem czego bardziej tego czy siebie za to że to robię...

[Gość]

no ona w ten sposób pozbywała sie bólu ,napięcie psychicznego...jak dla mnie samo myślenie o zadawniu sobie cierpienia jest przerażajace..

[Gość]

nom o to chodzi aby sobie ulżyć... jedni robią to tak nom boleśnie inni - tak jak Ty nękają się wiadomo chodzi o nie radzenie sobie z emocjami, z tym co się wokół dzieje, ze sobą samym w tym wszystkim...

[Gość]

nękają sie? co miałas na mysli?

[Gość]

oj są różne formy samookaleczania - nie tylko fizyczne.

[Paranoja]

wlasnie

[Gość]

rozumiem co miałas na myśli..ale troche dziwnie to ujęłas..i wydaje mi sie że jednak nie ma co porownywac natręctw do okaleczenia.Te dwa słowa nie sa sobie rowne

[Alienated]

Jeśli chodzi o samookaleczenia, przerabiałem temat dawno temu. Do dziś miewam stany, kiedy chętnie odreagowałbym w taki właśnie znany sobie z przeszłości sposób, rozsądek jednak bierze tutaj górę. Mam świadomość, że już teraz, dla niektórych, widok moich pokaleczonych ramion nie jest niczym normalnym i nie widzę potrzeby dodatkowo pogłębiać poczucia wyobcowania wynikającego także z wielu innych, dotyczących mojej osoby, szczegółów prywatnego życia...

[Gość]

to ne poczucie wyobcowania i inności z powodu sznyt na ciele mnie pcha ku okaleczaniu siebie. Nie jestem osobą, która przejmuje się tym, co inni powiedzą - ma już ten etap dawno za sobą. Mi się wydaje, że właśnie ten rozsądek, o którym piszesz, doprowadza mnie do takich stanów.

[Alienated]

Jasne, nie robimy przecież tego chyba z powodu chęci wyróżnienia się spośród szarego tłumu. Część z osób praktykujących samookaleczanie motywuje to właśnie w ten sposób, jednak dotyczy to głównie ludzi jeszcze młodych i niedojrzałych emocjonalnie. Z tego, co piszesz, wnioskuję, że ten etap to w twoim przypadku przeszłość? Co się tyczy wrażliwości na opinie innych, też kiedyś wydawało mi się, że mam to głęboko gdzieś. Aktualnie natomiast, stale towarzyszy mi świadomość tego jak bardzo zależny jestem od otoczenia, z którym zmuszony jestem stykać się na co dzień bądź po prostu odczuwam potrzebę kontaktu.

[Gość]

hmm dałeś mi wiele do myślenia. Będąc szczerą mam wrażenie, że niestety ale trafiłeś w sedno.

[Paranoja]

w zasadzie też się z tym zgadzam. Dzis mama zapytała mnie dlaczego to robię, co wtedy czuję... czuje wtedy nienawiść. Do siebie. Robię to kiedy czuje sie samotna, kiedy czuje się odrzucona.

[Gość]

Paranoja, Znam to ja jak się ciełem to czułem jakby dusza i cierpienie ulatywały przez utwór teraz jak czytałem książkę to czułem dużo emocji w sobie które nie moją ujścia lub siły zmieścić się we mnie może to dlatego że nie mogę się do końca skupić na akcji i się denerwuję w każdym razie już od dłuższego czasu tego nie robię nie pamiętam kiedy ostatnio ale minimum 3 tygodnie

[kokoszka]

Strasznie mnie dziś korci żeby sobie coś zrobić

[Anja01]

Coś zrobić? Sugeruję kawę. Pomaga Mówię poważnie! Zajmij się czymś, będzie łatwiej. Pozdrawiam

[Paranoja]

skąd to się w nas bierze, ta chęć ranienia się.

 

ja pokochałam widok krwi.

[Anja01]

Ja to robiłam, jak mnie 'dusza' bolała. Jak ból psychiczny był nie do zniesienia, zabijałam go silniejszym bólem fizycznym.

[Gość]

ja myślałam, że mam to za sobą, a jednak dalej mnie ciągnie..

[Anja01]

Oj, ja od półtora roku nic sobie nie zrobiłam. Ale nadal ciągnie okrutnie. Myślę, ze to jak z uzależnieniem. Nawet jeśli się tego nie robi to to siedzi w środku i męczy.

[Gość]

ja hmmm już 3 lata tego nie robiłam.

ale drapię ciągle ten łeb, a to prawie to samo....

[Anja01]

Ja się muszę siłą powstrzymywać. mam nadzieję, że wytrwam.

[Alienated]

Dzisiaj wyjątkowo i ja mam ochotę się porżnąć, choć nie robiłem tego od jakichś piętnastu lat. Nie jestem pewien czy to zasługa kilku dni wolnego i w związku z tym okazji do zorganizowania sobie pod rząd pięciu wieczorów przy przysłowiowym drinku, czy też kryje się za tym coś głębiej... A może właśnie wiem doskonale w czym rzecz tylko nie chcę się przyznać nawet przed samym sobą

[Gość]

Alienated, Ciężko się dowiedzieć a co się niepokojącego zdarzyło?!

Ja miałem ochotę zawsze jak było we mnie za dużo emocji i nie umiałem inaczej ich spożytkować.

[Alienated]

Tak nie zagłębiając się w szczegóły, są chwile kiedy wszystko wydaje się być do dupy. Chyba wszyscy doskonale znamy to uczucie. A powody wbrew pozorom są w większości przypadków bardzo podobne...