Zaburzenia osobowości (cz.I)

Basiu,, chyba jednak nie, nie próbuj sobie dowalać, jeśli chcesz to tylko otwarcie na forum, niczego przed nami nie ukrywaj.

Ja tak mam, że się często rozpisuję, ja w zasadzie nie rozumiem o co mu chodziło, że gdy się idzie do przodu to się innych zostawia tyłu a ja mam z tym problem, ot takie wtrącenie, może coś wyniknie.

Czy już inaczej piszę niż wczoraj czy dalej usiłuję wołać "Zauważ mnie !" ?

Czy już inaczej piszę niż wczoraj czy dalej usiłuję wołać "Zauważ mnie !" ?

Przestań o to ciągle pytać, po prostu PISZ tutaj...

Dziękuję Ci Basiu, a wy śmiało mówcie jak jest coś nie tak.

Krzysiu nawet jeśli, pamiętaj nie ma nic złego w "zauważ mnie"

Brid, pisze poważnie-w wątku CHAD zrobisz furorę jako misjonarz.

Shadowmere, czyżbyś się przestraszyła, że możesz żyć normalnie ?

jest mi ciągle zimno...mam lodowate dłonie i stopy...boje się

Brid, och..myślisz?byloby cudownie.

Brid... z całym szacunkiem, ale nie znam Cię i nie chcę poznać... ale jeżeli byłbyś uprzejmy mi tylko dopowiedzieć, jaką rolę grasz na tym forum, bo bez obrazy... nie wydajesz mi się osobą która ma jakieś problemy oprócz tego żeby każdemu dogryźć...

Chyba wiem czemu zrobiłem taką szopkę wczoraj, otóż zacznę od początku.

Dawno temu, około 10 miesięcy, gdy miałem bana, potrzebowałem tego forum jak nigdy w życiu, w tamtym okresie dołączyła tu Hania.

Ona pisała Z Magdą dużo i często, więc śledziłem to, poczułem się blisko niej, poczułem że to pokrewna dusza.

Bardzo chciałem jej o tym powiedzieć, ale jakoś jak wróciłem na forum to nie było nastroju.

Następnie w połowie czerwca skasowałem konto i nie było mnie do Września, wróciłem tutaj na stałe pod koniec października, chciałem dalej mieć kontakt z Hanią ale ona już miała was i pisała ze mną, ale czułem niedosyt, cały czas było mi mało, chociaż chciałem dać spokój to było mi mało.

Chciałem, żeby ze mną pisała i bardziej mnie poznała, później zapomniałem, aż do czasu gdy znikła.

Gdy znikła to pisałem do niej na pw, tutaj bombardowałem forum napisem Haniu wracaj <3 !.

Nawet pewnego dnia miałem sen z Hanią i gdy się obudziłem dotarło do mnie jak bardzo za nią tęsknię i nie mogłem się z tym pogodzić, przez kilka dni czułem jakby mocne zakochanie, takie symbiotyczne zwizanie.

Minęło i myślałem, że będzie spokój ze mną.

Jednak dalej mi jej brakowało, tyle że już nie tak jak przez te kilka dni, więc pisałem to co powyżej na purpurowo.

Gdy Hania wróciła, to się bardzo ucieszyłem, ale tęsknota była tak mocna, że nic nie byłoby w stanie jej zaspokoić, and i think anythink won't do this.

Zapaliła się iskra, gdy traktowała mnie normalnie, no bo jak może mnie traktować, jak nawet nie wie o tym wszystkim.

Hania wspomniała wczoraj o głodzie miłości, to może być głód, ale przyjaźni, mocnej relacji...

Tylko się nade mną nie litujcie, napisałem to, żeby się podzielić, bez żadnych kontaktów ze mną na siłe ok ?

Thank you for let me share this.

Red92, szkoda, że muszę akurat wyjść, a pewna prawda zawsze boli..

Tak, "naprawdę" mi też szkoda...

paradoksy, nie bój się, to może być objaw silnego stresu albo lekkiego osłabienia organizmu.

Pocieszę Cię mówiąc, że ja mam wieczne 34 i żyję?

Spokojnie myszko.

Hruścik rozciął sobie pyszczek, a ja nie mogę dzisiaj jechać. Czuję się jak ostatnia szmata.

Piękne.Przypomnialy mi się lata młodziencze gdy jeszcze wszystko bylo takie proste i tak trudne jednoczesnie.

Moją pierwszą miłość,ktora pisala wiersze i dramy,o tym,że jestem oniryczna i,że pieprzylam się z jego umysłem.

A teraz jestem świadoma,że ludzie są już dorośli i jedynie ja pozostalam taka niedzisiejsza,taka dziecinna.

I już nikt nigdy nie bedzie pisal mi wierszy i po kryjomu wkladal do plecaka białych róż..Ach..

Shadowmere, podnieś wzrok i spójrz na północ.

[Dodane po edycji:]

Basiu, moje nogi nie wiem jakie są ale ręce są lodowate.

Vi., pytałam, ale chyba przeoczyłeś mój post - co z przeprowadzką, jak z mamą i ogólnie jak się czujesz?

Czuję się średnio, nie wiem co będzie z przeprowadzką, ponieważ pani, która miała kupi nasze mieszkanie się nie odzywa

Vi., ech. Może jej coś wypadło, może telefon nie działa? Mam nadzieję, że wszystko ułoży się po Twojej myśli.

Miałam wstać rano i posprzątać pokój, a wstałam godzinę temu, za pół muszę się do pracy zbierać... No, ale w końcu umówiłam się do psycholog!

Bura, to świetnie, że idziesz do psycholog.

Mam nadzieję, że wszystko ułoży się jak najlepiej.

w końcu umówiłam się do psycholog!

Asiu, łajzo, a Ty czemu nic nie piszesz?

Basiu, źle się ostatnio czuję, pomijam już kwestię psyche, fizycznie nie jest dobrze. Wczoraj po dłuższym pobycie w sklepie bez powietrza zrobiło mi się niedotlenienie (ja tak mam niestety), wyszłam jak pijana, no i od tamtego momentu wysokie ciśnienie, puls, problemy z oddychaniem, miałam bardzo ciężką noc próbując zbić ciśnienie, puls, uspokoić serducho. Nałożyły się na to jeszcze te opady, tak więc nie ładnie mówiąc - zdycham. Nie mam siły pisać, zebrać myśli, komentować, nawet czytać. Takie momenty mnie przybijają, bo już mam wizję, że na zawsze zostanę z tą neuroboreliozą.

Wkrótce mam sesję, nawet mi się nie chce na nią jechać choć czekałam na nią, bo byłam ciekawa co dalej z moją terapią, jaka tym razem będzie terapeutka. Teraz mam to gdzieś.

Jestem chory od smutku, czuję się odrzucony i to przykre, że to co się dzieje musi być tak mocno przeze mnie przeżywane.

A ja siedzę i wyję z lęku i tęsknoty.

Nie mam ręki i nogi.

Za kim tęsknisz ?

Ciach ciach ręka i noga ?