Cześć. Jestem 21 letnią dziewczyną i ostatnio

przechodzę dość trudny okres w życiu.

Mam duże wahania nastroju, jednego dnia czuję się świetnie, kolejnego chce mi się płakać. Ten stan trwa od ok 3 miesięcy.

Wychowałam się bez ojca (zimny i specyficzny człowiek, nigdy nie usłyszałam od niego miłego słowa, nie był czuły względem mnie). Byłam przebojowym i dominującym dzieckiem, zmieniłam się w gimnazjum, zaczęły się kompleksy na które zwalałam winę za to jaka jestem (przede wszystkim niedowaga). Byłam nieśmiała, aż do tego roku nie miałam chłopaka itd.

Ten rok wiele zmienił, poznałam pierwszego faceta, po pół roku się rozstaliśmy (byłam dość zimna w tej relacji, a on myślał, że mi nie zależy, a bardzo się starał). Później była krótka relacja z innym, zakochałam się, ale mu nie ufałam.

Próbowałam uchronić się przed ewentualnym zranieniem. Jednocześnie uważam, że nikt mnie nigdy nie pokocha - że nie jestem wystarczająco dobra i fajna, żeby ktokolwiek mógł być we mnie zakochany (nie chodzi mi tylko o wygląd). Nie byłabym w stanie nikogo zranić (nie żebym chciała to zrobić) - bo nikomu by na mnie na tyle nie zależało/nie będzie zależeć. Poza tym nieustannie porównuję się do innych.

Bardzo chciałabym iść na terapię, ale niestety w ostatnim czasie mamy spore problemy finansowe i nie mogę sobie na to pozwolić. Chętnie jednak przejrzę forum w poszukiwaniu podobnych tematów.

Pozdrawiam,

K.

KillingMachine witaj na forum widzę, że masz problemy w okazywaniu uczuć. Być może wzięły się właśnie ze złych i chłodnych relacji z ojcem. Dlatego dzisiaj masz z tym problemy. Ale nie martw się. Psycholodzy przyjmują także w ramach NFZ. Poszukaj ich w swoim mieście

Dziękuję za odpowiedź. :) Dowiem się co i jak z tym NFZ. Ciekawe czy wizyty są w miarę regularne

Witaj KillingMachine,

KillingMachine, witam.

ja na nfz chodzę i na początku nawet co 3 dni widziałam się z terapeutą, więc u Ciebie też powinno być spoko. pewnie w większych miastach gorzej, ale i tak co tydzień lub dwa powinnaś mieć wizyty.

Czesc,

dziewczyno droga na poczatku witam tez jestem tu nowy.

Czytajac Twojego posta widze mloda madra dziewczyne.

Znajdziesz w koncu kogos, musisz sie otworzyc dla tej osoby powoli - to klucz.

Co do wizyt to koniecznie poradnia ktora dziala z NFZ - troszke poczekasz ale warto to lepsze niz radzenie sobie samemu.

Jak juz namierzysz lekarza to wizyty szczegolnie psycholog u psychiatry to leki.

Oni i tak powinni razem wspolpracowac