Witam!

Witam wszystkich!

Mam na imię Rita.W mojej głowie tkwi wiele pytań,pozostawionych bez odpowiedzi.

Coś o sobie,tak? Hmm...Jestem osobą pesymistyczną. Mam dużo obsesji i lęków-nie kryję tego. Boję się życia i śmierci. Rzadko się uśmiecham...ale nikt tego ode mnie nie wymaga,poza tym nie lubie tego.Nie raz od śmierci dzieliły mnie sekundy...

Mam nerwicę natręctw,fobię społeczną i depresję. Okaleczam się-dzieki temu czuje,że panuje nad problemami. Nie umiem bez tego żyć! Lubię być smutna-dobijam się często muzyką. On wpędza mnie w taki jakby trans.

Jak narazie chodzę do psychologa,ale on juz jakiś czas twierdzi ze potrzebny mi psychiatra. Ja nie chce! A moze poprostu się boję? Nie wiem co sie dzieje w mojej głowie!!!!!! Nie umiem tego wytłumaczyć!

Pozdrawiam!

Witaj na forum Rita.

Marsz do psychiatry!

Witaj,

A więc jeśli nie wiesz co dzieje się w Twojej głowie, może pozwól spróbować innym, którzy wiedzą na ten temat więcej ...

Czego się boisz u psychiatry ?

To, że do niego pójdziesz nie oznacza od razu czegoś złego, wstydliwego.

Czego się boisz u psychiatry ?

To, że do niego pójdziesz nie oznacza od razu czegoś złego, wstydliwego.

Boję się,bo nie wiem co mnie u niego czekam. Boję się,że da mi jakies leki i bede po nich jakby bez uczuć..

Może ktoś z podobnymi przypadłościami opisze mi taka wizyte u psychiatry?

Jakby nie leki, to już dawno wąchałabym kwiatki od spodu. Więc, nie ma się czego bać.

Czego się boisz u psychiatry ?

To, że do niego pójdziesz nie oznacza od razu czegoś złego, wstydliwego.

Boję się,bo nie wiem co mnie u niego czekam.

Jak będziesz szczera i powiesz wszystko, to nic złego Cię nie czeka.

Taki człowiek ma za zadanie Tobie pomóc.

Boję się,że da mi jakies leki i bede po nich jakby bez uczuć..

Bez uczuć ? Tu nie chodzi o to w lekach.

Leki mają Cię uspokajać, odsuwać strach jaki Tobie towarzyszy, pozwalać chociaż w jakiś stopniu na lepsze, normalniejsze życie/funkcjonowanie.

Może ktoś z podobnymi przypadłościami opisze mi taka wizyte u psychiatry?

Zaufaj mi - nie będzie tak źle.

Jeśli jednak będziesz czuła, że coś nie jest po Twojej myśli, zwyczajnie powiedz o tym lekarzowi.

Musi się liczyć z Twoim zdaniem, bo to o Ciebie chodzi.

Wizyta - wchodzisz, witasz się, opowiadasz, płaczesz (JA), rozmawiasz, dostajesz receptę, bierzesz leki, oooo natręctwa się zmniejszają, lęki słabną, dzięki Bogu za leki! XD

Mam nerwicę natręctw,fobię społeczną i depresję. Okaleczam się-dzieki temu czuje,że panuje nad problemami.

... Jak narazie chodzę do psychologa,ale on juz jakiś czas twierdzi ze potrzebny mi psychiatra. Ja nie chce! A moze poprostu się boję? Nie wiem co sie dzieje w mojej głowie!!!!!! Nie umiem tego wytłumaczyć!

W sumie moze jest w tym co napisałeś troche racji...

No ale w sumie jak tak sie głebiej zstanowic to co jeszce moga mi wykryc?

Jeeej...bez sensu to wszystko

[Dodane po edycji:]

Poza tym jak mam sie zwierzać osobie,której nawet nie znam? To jest dla mnie strasznie krępujące...Strasznie!

Rita_tita, HELL-O!!!

Poza tym jak mam sie zwierzać osobie,której nawet nie znam? To jest dla mnie strasznie krępujące...Strasznie!

Ale to może mieć i dobre strony - nikt nigdy niczego nie wypomni w złości, jak to czasem robią znane osoby.

Ktoś obcy jest też bardziej obiektywny i nie rządzą nim emocje.

No niby masz racje...Ale....To i tak mnie przeraża:(

A wiecie co jest nagorsze? Bo mój psycholog powiedział mojej mamie co u mnie hmm.."wykrył" a ona sie tylko wydarła na mnie i stwierdziła,że udaje...I w ogóle-tak mi przyrko z tego powodu:( Nawet nie umiem opisać jakie uczucia to we mnie wzbudza...

Przepraszam

Bo mój psycholog powiedział mojej mamie co u mnie hmm.."wykrył" a ona sie tylko wydarła na mnie i stwierdziła,że udaje..

Powiedziałaś mu o tym, co Twoja mama zrobiła z tą informacją, jak zareagowała ?

Może powinnaś Mamie na spokojnie wytłumaczyć ...

Ale wiesz ja jej tłumaczyłam,a ona i tak swoje.... Naprawde,starałam sie jak mogłam i wiesz im bardziej ja jej tłmaczyłam to co ona zorbiła? Zaczeła się śmiać ze mną,mi prosto w twarz!

A zatem radzę opowiedzieć o tym na kolejnej wizycie.

Może Twoja Mama ma też problemy, może broni się przed prawdą, a może ma ograniczony punkt widzenia i wydaje jej się, że jesteś 'głupia', bo potrzebujesz psychologa.

Wiesz, w Polsce to mimo wszystko nadal jest temat, który zbywa się milczeniem i ludzie wolą powiedzieć, że ktoś jest leniwy, niż, że ma problemy z psychiką.

Moja mama właśnie się do takich zalicza z tego co widzę

To nie ma jej o co winić.

Naprawdę większość osób ma małe pojęcie nie tyle co o samej psychologii, ale różnego rodzaju zaburzeniach.

Wydaje im się, że depresja, to zwykły 'dół', że nerwica to po prostu zdenerwowanie.

Może powinnaś Mamie pokazać o co w tym wszystkim chodzi, podać kilka książek, czy publikacji, żeby zorientowała się, że człowiek, który ma problemy z psychiką to nie 'głupek' w kaftanie i pokoju bez okien, do którego obiad podają a szufli ....

Dawałam,a w zasadzie próbowałam jej dać publikacje na ten temat to ona tylko stwierdziła,że nie bedzie tego czytać bo jeszcze ona zwariuje i że to wszystko to ja napewno mam od internetu