Masochizm- Uzależnieni od bólu

łatwiejszy dostęp do informacji i odpowiedzi na każde pytania.i było by tak jak chce tego społeczeństwo które stawia tylko na wydajność.metalowe ciała by nie brały chorobowego.nie było by rent.

odpowiedzi nie możemy dostać-wtedy zbyt wiele by się zmienił

człowiek przestałby być człowiekiem

Ja trochę bardziej .... nazwijmy to zwyczajnie. Zastanawiałem się nieraz nad tym, że jakby czerpać przyjemność z bólu to byłoby lepiej u dentysty, ale to tak żartem.

Dzisiaj podczas porannej przebieżki, zastanawiałem się nad tym problemem (bo czytałem tę konwersację wczoraj) i zastanawiałem się czy jest coś wspólnego pomiędzy zadawaniem sobie bólu (samemu tego cielesnego) a doznaniami jakie są odczuwane podczas wysiłku fizycznego, np. podczas godzinnego biegu. Bo to też jest zadawanie sobie w pewnym sensie bólu. I to też jest wciągające, a i po tym człowiek ogólnie lepiej się czuje i lepiej wygląda na mordzie (szczuplej). Ciekawe ....

bardziej miałam na myśli to iż uzależnienie od bólu zmienia świadomość

bez bólu jej nie ma

z bólem wybucha jaskrawością czucia rzeczywistości

Czyli czujesz coś o czym ja nie mam pojęcia. Tak jak ktoś kto tego nie ma nie jest wstanie wyobrazić sobie objawów np. nerwicy lekowej, albo wielu, wielu innych przypadłości.

Są specjaliści od Twojego nazwijmy to ,,problemu"? Czy nauka tego nie tyka?

a nie wiem

chodze do psychologa,psychiatry z roznymi swoimi niedomogami

dopiero tydzien temu powiedzialam o co kaman u mn z tym bolem, bo wciaz mi nawijali o checi ukarania sie,poczuciu ulgi etc

tj koszmar gdy nie czuje sie tego,ze sie zyje

gdy wszystko jest jakby za szkłam,zniekształca odbior

a nikt nie rozumie...wszyscy skupiaja sie na zabuzeniach odzywiania/depresji/ptsd etc etc

nie słuchaja mn gdy mowie iz problemem nie jest dla mn to,ze raz jem raz nie ettc

problemem jest nihilizm dominujacy cała mnie-i nie widze w tym depresji

choc swiatli psychologowie kliniczni i tak zobaczą to co będą chcieli ujrzec

tak btw jak biegasz i zmeczysz sie to co wtedy czujesz????

Jak biegam i zmęczę się to nic nie czuję co byłoby godne twojej uwagi, choć czuję się wówczas super, że użyję takiego wyszukanego określenia.

A więc nihilizm...... coś znalazłem:

Nihilizm jest negowaniem, które osiąga szczególne rozmiary: neguje uznawane wartości, a zarazem nie proponuje innych. Nihilizm rodzi się z gniewu, nienawiści, rozpaczy, rozczarowania, rezygnacji, nudy. Nihilizm jest postawą człowieka, który, odrzucając istniejący porządek, nie potrafi sobie wyobrazić jego możliwych ulepszeń, skutkiem czego popada w stadium destrukcji czy autodestrukcji. W życiu nie spotyka się nihilizmu absolutnego, lecz jedynie nihilizm relatywny. W pewnym sensie nihilizmem absolutnym jest samobójstwo, a bezgłośne zamieranie w skrajnej negacji świata można uznać za znaczne przybliżenie do nihilizmu absolutnego.

Coś jak powyżej?

um z nihilizmy absolutnego juz wyszłam(mam nadzieje)

zatem moge dojrzec u sb progres! w sumie dzieki

''jestem wszystkim czego nie mam''- to jest taki wymiar sprzecznosci,ze nie zmiesci sie w definicji nihilizmu np:( wiem,ze zyje,ze cos tam sie ze mna dzialo bo widze rozpierniczoną skóre,boli mn glowa ,wiec mam pewnosc,ze na serio zemdlałam i sie w nia rąbnełam

ale poczucie jestestwa...gdy wciaz budzisz sie i zasypiasz i nie wiesz co jest grane

gdy poczucie względnosci jest na kazdej plaszczyźnie....

patrzysz i nie widzisz, mowisz i nie wiesz skąd to sie bierze...

moge tłumaczyc,ale kto zrozumie...

nie widzisz różnicy miedzy snem a jawą..

bo tam nie ma granicy

od kiedy tak masz

ojciec pracował za granicą,matka z derpesją,dziadek alkoholik,ja wiecznie samotna

poszłam w ramiona o wiele starszego chłopaka,który mnie wykorzystał

zaczęłam się ciąć , bo emocjonalna nawalanka nie dawała mi żyć

wymknęło mi sie to...

woda sięga mi po szyję i nikt tego nie rozumie

dla mnie nie ma granicy pomiędzy snem a jawą/ marazm zmiata mroki duszy pod dywan świadomości/dookoła szyby ze stali/choćbym chciała/żadnym aktem woli/a tylko o jeden wybuch chodzi/ty mnie nie usłyszysz,ja siebie/przeżuwamy beznamiętnie materię/nie ma nas/dlaczego tylko ja

wiesz co jest najgorsze??? że spotykam chłopaków i odbieram wyrazy zachwytu,komplementy,któe ciężko ogarnąć-piękna,inteligentna,jak gorzka czekolada...

ale nikt nie chce ''wejść głębiej''

i samotność jest ustawiczną Etną

bezkresną mimo tylu ludzi wokół

do potęguje tę nicość

Wiem, tez w tłumie czuje się samotny i nierozumiany, choć mam rodzinę przyjaciół i wszystko. To rzeczywiście daje poczucie nicości i braku sensu.

Dziś mam czas więc mogę coś popisać. Więc dalej.

Poczucie odrealnienia? Jesteś jakby obok, a cały świat to jakby film?

dokładnie!

odpowiedzi nie możemy dostać-wtedy zbyt wiele by się zmienił

człowiek przestałby być człowiekiem

w dzisiejszych czasach człowiek jest robotem nie człowiekiem.człowiek nic nie czuje i niczego nie potrzebuje.człowiek więcej produkuje niż konsumuje.kto jest "człowiekiem" i nie zmieści się w wyżej wytypowanym szablonie to przejdzie przez komin jako dymek.wystarczyłoby cofnąć się w czasie o 1000lat do epoki zbieractwa to liczba chorób i zaburzeń psychicznych spadłaby w okamgnieniu.wystarczy prawa nie komplikować.być może maszyny i przedmioty się szanuje z tego powodu iż można je poddawać recyklingowi w nieskończoność w odróżnieniu od ulotnych mięsnych rozpuszczalnych ludzkich ciał.

nie rozumiesz czymze jest szacunek

szacunek jest tym że eskimosi nawet nie zarzynają swoich reniferów dla mięsa i futra i dokonują one swojego żywota na pastwiskach ze starości całe życie służąc im za zwierzęta juczne.to samo tyczy się psów i kotów do całowania,głaskania i podziwiania.te zwierzęta nie ulegają natychmiastowej exterminacji bo mają jedną plamkę więcej na tylnej łapce jako wada rasowa.tu liczy się zwierze a nie okrojona matryca rasowo-genetyczno-molekularna.reszta to żywe przedmioty obojętnie czy są w tej chwili,człowiekiem,świnią,nawozem,zielskiem wyrosłym na tymże nawozie,kupą robali dla wędkarzy,hamburgerem,paszą.