Skocz do zawartości
Nerwica.com

Witam,


zefirek

Rekomendowane odpowiedzi

W zasadzie zacznę od tego, że ma ponad 30 lat i nigdy nie leczyłam się z powodu nerwicy czy depresji.

Po poszukiwania info skłoniły mnie problemy z własnym dzieckiem, które przejawia cechy nerwicy. To z kolei pozwoliło mi zastanowic sie nad sobą, bo chyba ja jestem przyczyną problemów mojego własnego dziecka i jest mi z tym cholernie źle.

Odkąd pamiętam, zawsze była okrutnie nerwowa, od wielu lat na przemian przyjmuje to różne formy: drapanie się po głowie, po twarzy, tarcie rąk, nasilony bruksizm. Do tego olbrzymi lęk sceniczny. Wypowiedzenie paru zdań do więcej niż 3 osób powoduje u mnie blokadę. Mam tez napady krótkotrwałego lęku, uczucia "dławienia się", zrywania w środku nocy. Osobno nie brzmi to źle, ale jak się zbierze do kupy, to brzmi to nie najlepiej. Dodatkowo odpowiedzialna i zabierająca dużo czasu praca, wieczna gonitwa ( cały czas mam wrażenie, że z niczym nie zdążę, co powoduje lęk), wybuchowość i duża chwiejność emocji. W zasadzie nawet nie wiem, do której "kategorii zaburzeń " miałabym się kwalifikować. Wiem jedno, że ja sobie radzę, ale moje zachowanie ( wybuchy krzyku, nerwowości) bardzo szkodzą dziecku, co każe mi się nad sobą zastanowić.

Mam nadzieję, że znajdę tu pomocną dłoń.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×