Witam wszystkich

Mam na imię Jan mam 20 lat.

Trafiłem tu przez Google. Moje problemy lękowe zaczęły się w poprzednie wakacje. Zachorowałem na zapalenie gardła/krtani. Nocne upały, duszności, obrzęk w gardle nie pozwalały mi spać około 4 tygodnie. Podczasz choroby była ze mną cała rodzina i moja była dziewczyna. Kiedy ktoś przy mnie był czułem sie bezpiecznie. Po pokonaniu choroby wciąż czułem ten niepokój przed tym strasznym uczuciem oddechu i nie przespanymi nocami. Ale jakoś, przy rodzinie z dziewczyna dawalem radę. PS.: Moja siostra choruje na nerwice, zawsze bardzo sie o nią martwilem kiedy miała ataki paniki. Byłem wraz z mama przy niej tłumacząc jej ze nic sie nie dzieje. Koniec końców skończyłem podobnie...

Jakiś czas miałem spokój, było dobrze. Niestety to zaczęło wracać, stałem sie drażliwy i często złośliwy dla innych nie chcąc tego. Zacząłem sięgać po alkohol bo wydawało mi sie ze tłumi on zmysły ze mi pomaga. W końcu kończyło sie przynajmniej na piwie przed snem, inaczej nie umiałem zasnąć. To oczywiście przeszkadzało mojej dziewczynie mieszkającej ze mną. Na początku przymykala oko, ale z czasem... Budzenie ja nocami, bałaganie momentami żeby ze mną pogadala aż usne. Nie zniosła tego i mnie zostawiła. Przez 4 miesiące byłem zapitym bucem nie wiedzącym że ranie siebie i wszystkich chcących mi pomóc. W końcu nadszedł taki moment kiedy zauważyłem, kieliszek już nie pomaga, pogarsza to. Zaczął sie strach o życie, chęć wyjścia z tego. Bałem sie ze może zniszczylem wątrobę, trzustke, nerki. Na szczęście nie. Jednak faza odtrucia z przesilenia alkoholowego trwała 2 tyg. Najgorszy okres mojego życia... Zalany potem w mokrej pościeli, zwijajac się i nie wiedząc co ze sobą zrobić. Nie pije od ponad miesiaca. Kiedy przez to przeszedłem pojawiły sie stany lekowe. Byłem u wielu lekarzy tylko po to by usłyszeć ze jestem zdrowy dla spokoju ducha, pewnie jak nie jedna osoba tu. Laryngolog by zbadać krtań, kardiolog serce jak dzwon. I tak trafiłem do neurologa. Biorę lek na wyciszenie i na lekka arytmie. Jakiś czas to pomagało. Ale potrzebuje większej pomocy, niebawem mam wizytę u psyhologa/psychiatry. Boje sie tego ale nie widzę innego wyjścia. Straciłem szczęście i chęci do życia. Chce na nowo odbudować życie i cieszyć sie nim z rodzina. Moim problemem jest lęk przed lękiem, atak paniki, kolotanie serca strach że serce nie wytrzyma, rzadziej problem z oddychaniem. Mierzenie pulsu na szyji w ciagu dnia tylko napędza ten niepokój, ale nie umiem przestać. Jak sobie radzę z atakiem paniki? Cukierki halls owocowe lub mietowe, czyjas obecność i rozmowa o tym czego właśnie sie boje w tym momencie. Mam nadzieje ze znajdę tu wiele pomocnych wskazówek i sam będę mógł komuś pomoc swoimi doświadczeniami.

Przepraszam za błędy, pisze z telefonu. Nie mogę spać..

Witaj.Cierpię na nerwice lekówa,dobrze wiem(aż za dobrze)co to lęk przed lękiem:(ale na tym właśnie polega koło nerwicowe,sami to napędzamy...ja z mojej strony mogę polecić literaturę na ten temat(zwłaszcza książki,ludzi którzy pokonali takie zaburzenia)...no i koniecznie psychiatra-psycholog...ja jestem na etapie oswajania lęku(rzadko już mam ataki paniki)ale z koleji pojawiło się DD I trochę "zbiło mnie z tropu"....będzie dobrze

Witaj Ballde 27.Wizyta u psychiatry- psychologa napewno nie zaszkodzi a może pomóc.Pozdr.Luk_beta.