koszmaarne mysli

witam. trudno o tym pisac ale obsesyjnie się boje że mogłabym zrobic komuś krzywde szczególnie dotyczy to tych których kocham najbardziej mojego synka i męża:( na początku dręczyłam się jakim to ja muszę byc złym człowiekiem żeby tak pomyślec ale teraz wiem że jestem chora i to jest nerwica natręctw.ide do psychiatry i ... mam nadzieje że pomogoze. To na prawde straszna choroba i trzeba niejako się pogodzic z tymi myślami bo inaczej się nie da życ...ja już przerobiłam płacz każdego dnia i myśli że wole zrobic cos sobie niż komu kolwiek teraz staram się życ normalnie chociaż ciągle to powraca... ja np. panicznie boje się zostawac sama w domu z synem bo boje się że cos mu zrobie,panicznie boje się noży i nożyczek i chowe je tam gdzie nie zaglądam lub do szafek i wtedy się czuje lepiej - to jest jak obsesja:( w pracy mam to samo ale staram się zając glowe czym innym byle czym byle nie myślec o tym i się nie zadręczac i czasem działa ...wiem jedno kocham moją rodzine nade wszystko i oddałabym za nich życie gdybym musiała a te myśli to nie są moje bo ja wiem co czuje -

Nikomu nic nie zrobisz to tylko mysli...nad ktorymi trudno zapanowac dobrze ze sie leczysz polecam psychoterapie to Ci pomoze zmienic sposob myslenia

o sobie i wszystkim.Nie poddawaj sie bedzie dobrze.To minie.

To tylko twoje myśli . Ciągle myśląc o tym sama się nakręcasz ... to nasza kochana nerwica tak na nas działa ... ja np. mam natrętne myśli ... ubzdurałam sobie ze jestem np. opętana .. i tez sama siebie nakręcałam przez miesiące ... dopóki do mnie nie doszło ze to nerwica i moja wyobraźnia ... dasz rade ważne by się nie załamywać !.

Polecam Ci pogodzenie się z tym, że już coś zrobiłaś swojemu mężowi i synowi i nastawienie się na to, że to i tak nastąpi. Wtedy może przestaniesz się bać czegoś, co i tak już założyłaś. Myśli o zrobieniu komuś czegoś nie będą się już wiązały ze strachem, bo nie ma sensu się bać czegoś, co i tak założyłaś że się stanie.

Ja taką metodę stosowałem w innych sprawach (np. gdy się bałem, że umrę - założyłem, że i tak niedługo na pewno umrę, więc banie się tego jest tylko stratą czasu). Była dość skuteczna, choć oczywiście wiele zależy tutaj od typu Twojej osobowości - niektóre osoby tak naprawdę nie chcą przestać się bać, bo to im ułatwia życia (mają wymówkę przed działaniem, tłumaczą tak sobie brak sukcesów itd.).

Najlepiej jednak będzie, gdy skonsultujesz się z (dobrym) psychiatrą.