Nie radzę sobie z tą presją...

[Cassidy]

Piszę o tym, ponieważ może coś mi poradzicie, pomożecie... Jak większość wie jestem w trzeciej klasie liceum. Powtarzam ją, bo w zeszłym roku byłam nieklasyfikowana z powodu zdrowotnych. Ale nie w tym problem. Sęk w tym, że nie umiem sprecyzować swojej przyszłości... Zależało mi na studiowaniu filologii angielskiej, jednak przeceniłam swoje możliwości. Druga opcja to albo wieczorowe albo zaoczne, z tym, że nie stać mnie na nie, a do pracy z brakiem wykształcenia i doświadczenia mnie nie przyjmą. więc jak to mówią "leżę i kwiczę"... I przez to nie umiem skupić się na nauce, chodzę rozstrojona i ciągle chce mi się wyć Nie daję rady a rodzice wogóle mi w tym nie pomagają... HELP!!

[shadow_no]

Cassidy, tak naprawdę studia wg. mnie niewiele dają, jeżeli chodzi o szukanie pracy.

Poświęć chociaż pół godziny w ciągu dnia na planowanie swojej przyszłości. Określ co chcesz robić za x lat i zacznij do tego dążyć. I tak największe problemy jakie będziesz musiała rozwiązać to takie, które jeszcze się nie pojawiły. Więc nie koncentruj się na tym czego nie możesz tylko zacznij myśleć o tym co możesz. :)

[Cassidy]

Problem w tym, że szczerze mówiąc w przeciwieństwie do innych ja nie mam żadnych zainteresowań... I to jest załamujące....

[shadow_no]

Cassidy, większość dziewczyn w naszym wieku (bo rozumiem, że rocznik 90') nie wie co chce w życiu robić, a jak wie to im się zmieni za tydzień.

To normalnie, a na pewno nie powinno być załamujące.

[Gość]

chociaz moje zycie roznie przebiegalo,zawsze mam jakas pasje-moja dewiza zyciowa,nie stawia sie tylko na jednego konia,stracilam prace przez depresje wiec zaczelam pisac i bylo za mnie wiecej pozytku z pisarki niz filozofa,Sama wybierasz to co dla ciebie najwazniejsze i jakie masz srodki by reakizowac swoje plany,pamietam jak bylo z moim wydwaniem pierwszego tomiku,drzwiami mnie wyganiala to wchodzilam oknem bo znalam swoja wartosc,i teraz wykorzystuje doswiadcznia filozofa w pisaniu ksiazek.mialam w sobie taka determinacje bo wierzylam w siebie.nawet depresja mnie nie zlamala,owszem zaliczalam psychitryki az w koncu stwiedzilam,ze juz nigdy nie dam sie zamknac,i trwam,ciesze sie ze zyje,jestem tylkotypem samotnika ale to mi nie przeszkadza bo wciaz cos pisze,teraz powstaje kolejna ksiazka,

[Gość]

Cassidy, znaczy ja bym zrobil tak:

najpierw mozliwie jak najlepiej skoncentruj sie na zdaniu matury, ona da Ci przepustke na dobre studia, potem jak juz bedziesz miala mature pomysl na jakie studia chcesz pojsc i czy jestes wstanie podolac.

shadow_no, moze i studia niewiele daja ale niekiedy sa konieczne jesli myslisz o pracy na pewnych stanowiskach

[Cassidy]

To nie wynika z wieku... Moją pasją jest język angielski, ale nie wiem czy dałabym radę.

[linka]

Cassidy, zakładasz, że nie wiesz czy dasz radę........a co jeśli dasz radę?

Zastanów się, nie musisz iść na studia odrazu, tak jak pisze sebcio, teraz zostaw to i zdaj jak najlepiej maturę - jeśli wszystko pójdzie z planem dostaniesz się na filologię, jeśli nie to możesz:

- iść po maturze do pracy i uzbierać troszkę kasy

- podszkolić się z języka za zarobione pieni9ążki po to aby:

- poprawić maturę i dostać się na ukochane studia za rok

- iść do pracy i studiować zaocznie.

 

Co do braku wykształcenia i doświadczenia......spokojnie, napewno na początku nie bedzie to super ekstra praca ale jako kelnerka, hostessa, w jakimś markecie znajdziesz pracę bez problemu - ananasy to to nie będą ale da się jakoś życi napewno.

 

Generalnie, trzeba w siebie wierzyć - kiedyś sie uda

[Cassidy]

Linka dzięki serdeczne :*

[linka]

Cassidy, nie ma za co , jesteś fajną, młodą, inteligentną ( nie dopisz, że ładną - bo wiadomo) dziewczyną, niepotrzebnie się samobiczujesz - zobaczysz napweno wszytsko się ułoży, nawet jeśłi nie po twojej myśłi to i tak Ty kierujesz swoim życiem