Dzisiaj czuje się...

[bei]

24 minuty temu, Catriona napisał(a):

Ale tego żaden pracodawca nigdy Ci nie zagwarantuje. Jak teraz potrzebuje człowieka to nie będzie czekał pół roku czy tam rok, aż Ty łaskawie może zdecydujesz się wrócić xD to tak nie działa. Albo jest wolny etat, albo nie. 

Zmiana pracy zawsze jest ryzykiem. Nie da się tego zrobić w 100% bezpiecznie, a Ty chyba tak byś chciała.

Nie zrozumiałaś co miałam na myśli. Chodziło mi o to, że jesli powiedzmy teraz pracodawca jest zadowolony z tego że u niego pracuje, to odchodząc chciałabym rozstać sie w takiej atmosferze żeby w przyszłości mogłam bez wstydu wysłać do niego cv czy po prostu zadzwonić z pytaniem czy nie znalazłoby sie dla mnie miejsce. Wiadomo, że nie będę odchodząc wymagała żeby pracodawca dał mi gwarancje, że mnie przyjmnie spowrotem, w końcu to ja odchodzę. 

[Purpurowy]

Jestem wrakiem. Osiwiałem z tego wszystkiego. Trzęsę się jak galareta, prawie nie śpię. Czuję że to moje ostatnie dni.

[Maat]

10 minut temu, Purpurowy napisał(a):

Jestem wrakiem. Osiwiałem z tego wszystkiego. Trzęsę się jak galareta, prawie nie śpię. Czuję że to moje ostatnie dni.

Kamil,trzymaj się.

Jesteśmy tu, myślimy o Tobie.

[Mic43]

6 godzin temu, avesen napisał(a):

Źle, żałuję, że pozwoliłam sobie wczoraj w nocy na wypłakanie się przy nim. Myśli mnie tak przygniotły, że nie mogłam już zatrzymać łez, a jego reakcje tylko wszystko pogarszały. Następnym razem zamknę się w łazience, wejdę do wanny i tam będę płakać. Ale za długo mnie nie będzie, co też go zdenerwuje. Nie potrafimy ze sobą rozmawiać. Może nawet nie chcemy. Ja nie chcę z nikim rozmawiać, nienawidzę słyszeć swojego głosu, nie chcę dzielić się tym, co czuję na co dzień, bo nikt tego nie rozumie, nie musi nawet, zwłaszcza, kiedy nie potrafię o tym rozmawiać (co tylko potęguje wkurw drugiej osoby), ale wtedy zaczyna mną gardzić, mówić, że wymyślam, pyta o papiery, jakby informacja o diagnozie miała cokolwiek zmienić. Kiedy mówię, że urodziłam się nieszczęśliwa, to mi nie wierzą. Wszystko teraz musi być potwierdzone podpisem specjalisty, bo inaczej uczucia człowieka się nie liczą. Każdy tylko przerzuca się tym, kto ma gorzej. Nikt nawet nie pozwala już drugiemu człowiekowi się wypłakać, tylko od razu każe iść na terapię! Za darmo przecież człowiek nie będzie słuchał jak drugiemu źle! Nawet nie chcę o tym mówić, w takich chwilach to przeczekuję, tego się nie da inaczej naprawić. Mam dosyć ludzi. Mam dosyć swojej głowy. Znieczulam się, a i tak musiało coś we mnie wczoraj pęknąć.

Przykro czytać... zapewne piszesz o swoim partnerze. 

Wygląda jakby czuł się przytłoczony Twoim nastrojem, bezradny i stąd te reakcje. To trudne słuchać jak ukochana osoba jest w takim stanie i nie można zrobić nic, by pomóc. To frustruje i wywołuje złość. Terapeuci są szkoleni żeby jakoś sobie dawać z tym radę, mają też odpowiedni dystans tai, żeby to nie przytłaczało. 

Nie neguję oczywiście Twoich uczuć, to taka trochę patowa sytuacja, wielokrotnie tego doświadczyłem w swoim życiu. 

Zdecydowałem się na te Portugalię. Póki co jest znośnie. Jako dogaduje się z resztą rodziny, upał aż tak nie dokucza. W Porto sporo ładnych dziewczyn, całkiem pociągających. Aż czasem odwracam głowę, żeby nie patrzeć i się nie napalać. 

O Portugalii nie było odpowiedzią do @avesen, głupio się połączyło. 

[Dalja]

2 godziny temu, Mic43 napisał(a):

Przykro czytać... zapewne piszesz o swoim partnerze. 

Wygląda jakby czuł się przytłoczony Twoim nastrojem, bezradny i stąd te reakcje. To trudne słuchać jak ukochana osoba jest w takim stanie i nie można zrobić nic, by pomóc. To frustruje i wywołuje złość. Terapeuci są szkoleni żeby jakoś sobie dawać z tym radę, mają też odpowiedni dystans tai, żeby to nie przytłaczało. 

Nie neguję oczywiście Twoich uczuć, to taka trochę patowa sytuacja, wielokrotnie tego doświadczyłem w swoim życiu. 

Zdecydowałem się na te Portugalię. Póki co jest znośnie. Jako dogaduje się z resztą rodziny, upał aż tak nie dokucza. W Porto sporo ładnych dziewczyn, całkiem pociągających. Aż czasem odwracam głowę, żeby nie patrzeć i się nie napalać. 

O Portugalii nie było odpowiedzią do @avesen, głupio się połączyło. 

Ja tam myślę że to strategia taka bo @avesen  

widać że inteligenta dziewczyna

[Mic43]

12 minut temu, Dalja napisał(a):

Ja tam myślę że to strategia taka bo @avesen  

widać że inteligenta dziewczyna

He? 

[Dalja]

2 godziny temu, Mic43 napisał(a):

He? 

No po 1 żartuje. A takto to mężczyźni tak robią, udają coś lub robią niby przypadkiem i zaczepiaja tak dziewczyny

[bei]

15 godzin temu, avesen napisał(a):

Ja nie chcę z nikim rozmawiać, nienawidzę słyszeć swojego głosu, nie chcę dzielić się tym, co czuję na co dzień, bo nikt tego nie rozumie, nie musi nawet, zwłaszcza, kiedy nie potrafię o tym rozmawiać (co tylko potęguje wkurw drugiej osoby), ale wtedy zaczyna mną gardzić, mówić, że wymyślam, pyta o papiery, jakby informacja o diagnozie miała cokolwiek zmienić.

Dla mnie informacja o diagnozie też byłaby ważna w przypadku osoby z którą wiążę swoje życie. Ja o diagnozie powiedziałam bardzo niewielu osobą, ale byli partnerzy byli wśród tych osób. Uważam, że tego wymaga uczciwość w zwiazku.

[Przemek_Leniak]

Dość dziwna noc - coś się  międli w mózgu dając dziwaczne sny (nie pamiętam ich szczęśliwie)
Chyba się mocno przegrzałem tak zupełnie fizycznie - zacznę nosić czapkę

[Mic43]

8 godzin temu, Dalja napisał(a):

No po 1 żartuje. A takto to mężczyźni tak robią, udają coś lub robią niby przypadkiem i zaczepiaja tak dziewczyny

Dziewczyny też tak robią nawet bardziej, bo nie wypada im wprost pewnych rzeczy robić. 

A ja nikogo nie zaczepiam, zainteresowałem się czyimś cierpieniem, mam dużo empatii dla cierpiących. 

[Purpurowy]

Do mojego stanu psychicznego, jeszcze się poparzyłem. Tym razem to nie celowe.

[Dalja]

1 godzinę temu, Mic43 napisał(a):

Dziewczyny też tak robią nawet bardziej, bo nie wypada im wprost pewnych rzeczy robić. 

A ja nikogo nie zaczepiam, zainteresowałem się czyimś cierpieniem, mam dużo empatii dla cierpiących. 

Większość raczej nie robi nic, oczekuje się że wy pierwsi zagadujecie. Generalnie. Ale jeśli się tobie tak zdarzało no to pewnie masz powodzenie, bo inaczej to nie 

[You know nothing, Jon Snow]

Nawet nieźle. 

[Purpurowy]

Nie mogę chodzić przez poparzone nogi, do tego mam zaniki pamięci...

[Mic43]

5 godzin temu, Dalja napisał(a):

Większość raczej nie robi nic, oczekuje się że wy pierwsi zagadujecie. Generalnie. Ale jeśli się tobie tak zdarzało no to pewnie masz powodzenie, bo inaczej to nie 

Mówimy o różnych rzeczach chyba. 

[You know nothing, Jon Snow]

3 godziny temu, Purpurowy napisał(a):

Nie mogę chodzić przez poparzone nogi, do tego mam zaniki pamięci...

 

Co się stało, że poparzone? 

Ja niestety znowu popełniła błąd jak Twoja siostra, założyłam glany bez skarpet i mam całe pobcierane.. Musiałam wracać na boso. 

3 godziny temu, Purpurowy napisał(a):

 

 

Edytowane 11 godzin temu przez You know nothing, Jon Snow

[Catriona]

umarłam 10x na dzisiejszym bieganiu, ale poza tym zacnie  

[Purpurowy]

3 godziny temu, You know nothing, Jon Snow napisał(a):

 

Co się stało, że poparzone? 

Ja niestety znowu popełniła błąd jak Twoja siostra, założyłam glany bez skarpet i mam całe pobcierane.. Musiałam wracać na boso. 

 

Cały dzień spawania w krótkich spodenkach. Oparzenia takie, że nie mogę stanąć na nogi. Całe nogi czerwone, skóra schodzi płatami, plus powypalane dziury od odprysków. Brat mnie nawet do kibla musi prowadzać. Niby już kiedyś tak miałem, ale mam takie zaniki pamięci, że nawet nie wiem jak się nazywam, a co dopiero pamiętać o BHP...

Jeszcze do tego kolejna nieprzespana noc. Zgoliłem na zero głowę, brodę, a nawet brwi, bo wszystko siwiutkie ze stresu, a mam dopiero 31 lat...

Edytowane 8 godzin temu przez Purpurowy

[Purpurowy]

W poniedziałek zadzwonię do swojej lekarki i poproszę o przyspieszenie terminu. Ewentualnie pójdę do kogoś prywatnie.

Ręce trzęsą mi się jak na delirce. Relanium nie pomaga na to wszystko.

Jedynie na to że nie chce mi się chlać.

[You know nothing, Jon Snow]

@Purpurowy

 

Bardzo Ci współczuję, znam ten ból. Może powinieneś zgłosić się na pogotowie? Poparzenia bardzo bolą, ja to z gorączki umierałam z bólu, kiedyś też sobie nogę popatrzyłam bardzo. I powiedzieć im też o tych zanikach pamięci. 

 

Ja to mam ogólnie jakiś stan wyje*nia ostatnio. Poza ciążą już mnie gówno wszystko obchodzi. 

 

 

 

 

[Purpurowy]

33 minuty temu, You know nothing, Jon Snow napisał(a):

@Purpurowy

 

Bardzo Ci współczuję, znam ten ból. Może powinieneś zgłosić się na pogotowie? Poparzenia bardzo bolą, ja to z gorączki umierałam z bólu, kiedyś też sobie nogę popatrzyłam bardzo. I powiedzieć im też o tych zanikach pamięci. 

 

Ja to mam ogólnie jakiś stan wyje*nia ostatnio. Poza ciążą już mnie gówno wszystko obchodzi. 

 

 

 

 

Nogi jakoś ogarnę. Zaniki pamięci to ze stresu. Z idiotycznej chęci pomocy komuś, komu nie da się pomóc.