Jest tu ktoś kto cierpi na complex PTSD?

[rodzynka94]

Otrzymałam ostatnio taką diagnozę na terapii. Właściwe terapeutka powiedziała PTSD ale jestem wręcz na 100% przekonana, że chodziło jej o złożony stres pourazowy. Na podstwie tego co mówiła o zdysocjowanych częściach (w internecie przeczytałam ,ze coś takiego występuje w complex PTSD wlaśnie) no i też z faktu, że diagnoze otrzymałam na skutek przeżyc z dzieciństwa, a nie jakiejś traumy w ostatnim czasie. 
Jest to pierwsza diagnoza z którą się zgodzę i podobało mi sie podejscie terapeutki, bo pani zadawała trafne pytania o obszary, które wcześniejszy psycholodzy/psychiatrzy/terapeuci ignorowali albo nie pytali wcale o  nie. Też w tamtch czasach nie do końca wiedzialam co sie z e mna dzieje, szłam do lekarzy z objawami, które pojawiały się w danym momencie, przez co otrzymywałam diagnozę związaną z tymi konkretnymi objawami, które później zanikaly i pojawialy sie (pojawiają) tylko cyklicznie. 
Kiedyś np. byłam bardzo agresywna, poszłam do psychiatry i otrzymałam diagnozę zaburzeń osobowości z wysokim poziomem agresji. Dzisiaj się pod tym nie podpisze, bo obecnie jestem bardzo zahukana i wszytkiego się boje. Kiedyś juz też taka byłam ,ale to "minęło" na rzecz agresji, żeby potem znowu wrócić. I tak w kółko macieju. Zauważać zaczelam to dopiero po mobbingu w robocie, gdzie przezylam silne zalamanie nerwowe i z osoby, która była "dojrzała', asertywna i szanująca swoje grance, w przeciągu dosłownie chwii stałam się znowy nieśmiała, wstydliwa, bojąca ludzi (mam aktualnie silną fobię), z któą trzeba wszystkie sprawy łatwić. Wtedy zaczęłam łączc wątki i uświadomiłam sobie, że moje zycie to takie pozornie normalne funkcjonowanie przepltane okresami silnych załamań nerwowych, podczas których zachowuję się różnie i "zmienia mi się" osobowość.  Każde z takich załamań związane było z czyms, co przypominało mi przeszłość. 

Czytałam objawy tego PTSD i pod zdecydowaną większością się mogę podpisać, mam wrażenie, ze ktoś w końcu określił mój problem całośiowo.  Z jednej strony jestem zadowolona, ale z drugiej panicznie się boję, bo ja sama gubię sie w swojej głowie, boje się, że nie dam rady przejść terapii, ze się tego nie pozbędę ;/ 

[acherontia styx]

@rodzynka94 cPTSD nie jest jeszcze jakoś rozpoznawane oficjalnie przez brak takiej jednostki w ICD-10. Dopiero od przyszłego roku wejdzie powszechnie do użytku, jak zaczniemy stosować ICD-11. W każdym razie to nie są zamienne pojęcia z PTSD. cPTSD to wielokrotnie powtarzające się traumatyczne przeżycia w jakichś tam odstępach czasu a co dalej za tym idzie długotrwałe narażenie na stres. A o PTSD mówi się w kontekście jednorazowej traumy. Tak łopatologicznie mówiąc

 

Ja kiedyś miałam postawione podejrzenie PTSD, później nikt już dalej tego nie potwierdził, a 3 miesiące temu w szpitalu właśnie lekarz też mi powiedział, że te moje pozostałe diagnozy są ok, ale trzeba dopisać jeszcze cPTSD.

 

Jest fajna książka na ten temat: "Strach ucieleśniony. Mózg, umysł i ciało w terapii traumy" Bessela van der Kolka

[rodzynka94]

16 godzin temu, rodzynka94 napisał:

przeszłość

 

1 godzinę temu, acherontia styx napisał:

@rodzynka94 cPTSD nie jest jeszcze jakoś rozpoznawane oficjalnie przez brak takiej jednostki w ICD-10. Dopiero od przyszłego roku wejdzie powszechnie do użytku, jak zaczniemy stosować ICD-11. W każdym razie to nie są zamienne pojęcia z PTSD. cPTSD to wielokrotnie powtarzające się traumatyczne przeżycia w jakichś tam odstępach czasu a co dalej za tym idzie długotrwałe narażenie na stres. A o PTSD mówi się w kontekście jednorazowej traumy. Tak łopatologicznie mówiąc

 

Ja kiedyś miałam postawione podejrzenie PTSD, później nikt już dalej tego nie potwierdził, a 3 miesiące temu w szpitalu właśnie lekarz też mi powiedział, że te moje pozostałe diagnozy są ok, ale trzeba dopisać jeszcze cPTSD.

 

Jest fajna książka na ten temat: "Strach ucieleśniony. Mózg, umysł i ciało w terapii traumy" Bessela van der Kolka

 

Wlasnie slyszalam, ze to rozpoznanir jest dosyc nowe,  ma wejsc chyba w 2022 roku tak slyszalam. 

 

Ty tez otrzyamals takie rozpoznanie przez traumy przewlekle? Jak to u Ciebie sie objawia? 

 

I dzieki za polecenie ksiazki, na pewno po nia siegne

[acherontia styx]

2 godziny temu, rodzynka94 napisał:

Ty tez otrzyamals takie rozpoznanie przez traumy przewlekle?

Przez kilka różnych traum w stosunkowo krótkim czasie (ok.roku).

 

2 godziny temu, rodzynka94 napisał:

Jak to u Ciebie sie objawia? 

Miewam typowe flasbacki, jakieś uporczywe wspomnienia z tamtych wydarzeń, odsuwam się wtedy od ludzi, taka chęć ucieczki, samookaleczenia się zdarzają, działania impulsywne, ogólnie można powiedzieć typowe objawy, tylko u mnie w gratisie dochodzi do głosu przy tym wszystkim jeszcze border. 

[rodzynka94]

51 minut temu, acherontia styx napisał:

Przez kilka różnych traum w stosunkowo krótkim czasie (ok.roku).

 

Ale w dorosłości te traumy miałaś czy w dzieciństwie? 

 

 

51 minut temu, acherontia styx napisał:

Miewam typowe flasbacki, jakieś uporczywe wspomnienia z tamtych wydarzeń, odsuwam się wtedy od ludzi, taka chęć ucieczki, samookaleczenia się zdarzają, działania impulsywne, ogólnie można powiedzieć typowe objawy, tylko u mnie w gratisie dochodzi do głosu przy tym wszystkim jeszcze border. 

Mam bardzo podobnie, u mnie dochodzą jeszcze objawy dysocjacyjne, często przy zetknięciu z jakimś wyzwalaczem dysocjuję, mam zaniki pamięci, pojawia się derealizacja. 
Ja miałam w przeszłości diagnoze zaburzen osobowości, myślałam wtedt, że to dobra diagnoza ale zmienilam zdanie w momencie kiedy pod wpływem właśnie sytuacji przypominającej urazy, osobowość uległa mi zmianie. 
A przy borderze to słyszałam, że ptsd często współwystępuje, współczuję Ci. 

[nieprzenikniona]

Z tego co czytałam bpd i cptsd często idą w parze, zresztą mają wiele wspólnych cech...ja w sumie zdiagnozowanego nie mam (na papierku) bo ostatnią taką diagnozę mam sprzed kilkunastu lat (tylko borderline) natomiast w sumie o traumach wtedy nikomu nie powiedziałam (lekarzom, terapeutom), więc ciężko było je do diagnozy wciągnąć. 

Ja w sumie "dzięki" powtarzającym się traumom nauczyłam się w zasadzie dysocjować, chociaż wtedy kompletnie nie zdawałam sobie sprawy, że to robię...później kilka dobrych lat leciałam na mocnym wyparciu a jak w końcu kumulacja wybuchła to było ze mną na prawdę kiepsko. 

Teraz niby udaje mi się rozmawiać o tym na terapii ale w sumie czuję się i tak jakbym opowiadała hmmm obejrzany film, kompletnie nie umiem w tych momentach nic poczuć,  ew popadam właśnie w dysocjację i tyle...jakoś nie potrafię odnaleźć się gdzieś pośrodku tego wszystkiego...

[acherontia styx]

1 godzinę temu, rodzynka94 napisał:

Ale w dorosłości te traumy miałaś czy w dzieciństwie? 

W okresie nastoletnim, mniej więcej 15 lat miałam.

 

1 godzinę temu, rodzynka94 napisał:

Mam bardzo podobnie, u mnie dochodzą jeszcze objawy dysocjacyjne, często przy zetknięciu z jakimś wyzwalaczem dysocjuję, mam zaniki pamięci, pojawia się derealizacja. 

Jeśli chodzi o dysocjacje to ja dodatkowo mam też już od lat diagnozę mieszanych zaburzeń dysocjacyjnych (konwersyjnych). 

A z tym borderem to u mnie jest tak, że ja mam mieszane zaburzenia osobowości stwierdzone już jakieś 5 lat temu, ale ten rys borderline dominuje, bo teraz nawet w wypisie mi to zaznaczyli (powiedzmy, że przez 1,5 miesiąca pobytu w szpitalu zdążyłam im pokazać swoje najgorsze i najbardziej destrukcyjne wydanie), ale są też o wiele słabsze rysy innych  

[rodzynka94]

Godzinę temu, nieprzenikniona napisał:

Z tego co czytałam bpd i cptsd często idą w parze, zresztą mają wiele wspólnych cech...ja w sumie zdiagnozowanego nie mam (na papierku) bo ostatnią taką diagnozę mam sprzed kilkunastu lat (tylko borderline) natomiast w sumie o traumach wtedy nikomu nie powiedziałam (lekarzom, terapeutom), więc ciężko było je do diagnozy wciągnąć. 

 Ja w sumie "dzięki" powtarzającym się traumom nauczyłam się w zasadzie dysocjować, chociaż wtedy kompletnie nie zdawałam sobie sprawy, że to robię...później kilka dobrych lat leciałam na mocnym wyparciu a jak w końcu kumulacja wybuchła to było ze mną na prawdę kiepsko. 

 Teraz niby udaje mi się rozmawiać o tym na terapii ale w sumie czuję się i tak jakbym opowiadała hmmm obejrzany film, kompletnie nie umiem w tych momentach nic poczuć,  ew popadam właśnie w dysocjację i tyle...jakoś nie potrafię odnaleźć się gdzieś pośrodku tego wszystkiego...

Zauważyłam, że lekarze z reguły nie dążą do poznania przyczyny, nie pytają o przeszłośc, tylko diagnozują na podstawie konkretnch objawow, które pojawiają się w danym momencie. Przez to dostawałam coraz to dziwniejsze diagnozy, raz nawet zespoł Aspergera mi zdiagnozowano, podejrzewam, że powodem mogło być to, ze nie patrzę w oczy jak z kimś rozmawiam. Ale to też trochę nieprofesjonalne dignozować coś takiego na podstawie 15 minutowego wywaidu z pacjentem, bo mniej wicej tyle ta rozmowa trwała, żadnyh testów nie miałam robionych. 

U mnie jest tak, że zależ o czym mówię, zależy też w jakim stani przychodzę na terapię. Na pierwszej konsultacji byłam zestresowana mocno, miałam wtedy trudny okres własnie, to mówiłam niektóre rzeczy ale po samej terapii miałam silne odrealnienie i coś na zasadzie "utraty kontaktu z rzeczwytością", polegało to na trwających kilka-kilkanaście sekund wyłączeniach po których odczuwałam silną dezorientację, nie wiedziałam gdzie jestem i co mam teraz robić. 

Z kolei na ostatniej wizycie było bardzo spoko, po wizycie też ale jak wspomniałąm jedną osobę i chciałam powiedzieć o epizodzie molestowania sekualnego, który był udziałem między innymi tego człowieka, to puls mi tak podskoczył, że nie byłam w stanie o tym mówić i musiałam się uspokoić no i wiadomo, terapeutka ni drążyla tego, ja chyba też gotowa  nie jestem na to na razie. 

 

[rodzynka94]

19 minut temu, acherontia styx napisał:

Jeśli chodzi o dysocjacje to ja dodatkowo mam też już od lat diagnozę mieszanych zaburzeń dysocjacyjnych (konwersyjnych). 

A z tym borderem to u mnie jest tak, że ja mam mieszane zaburzenia osobowości stwierdzone już jakieś 5 lat temu, ale ten rys borderline dominuje, bo teraz nawet w wypisie mi to zaznaczyli (powiedzmy, że przez 1,5 miesiąca pobytu w szpitalu zdążyłam im pokazać swoje najgorsze i najbardziej destrukcyjne wydanie), ale są też o wiele słabsze rysy innych  

 Jak u Ciebie się ta dysocjacja przejawia? 
 

Dodatkowe rysy innych? Mogłabyś przybliżyć (jak chcesz oczywiście xd)? 
Ja nie mialam żadnych zaburzen osobowości z ICD ani DSM, miałam tylko coś takiego jak zaburzenia osobowości z wysokim poziomem agresj ii nadpobudliwościa. Cokowiek mialo to znaczyć, w tamtym okresie ta diagnoza pasowałam jak ulał, bo fatycznei miałąm taki miks zachowań jak w przypadku ADHD, epizodu maniakalnego wymieszane z dużą agresywnością (w tym fizyczną), oraz zachowaniami przestępczymi jak np. kradzieże. Ale obecnie taki stan "włącza" mi się tylko okresowo i trwa krótko. Teraz jstem zuełnie "inna" osobą. 

[nieprzenikniona]

@rodzynka94 jak nie jesteś gotowa to daj sobie czas, ja przy pierwszym podejściu wpadłam w dysocjację na tydzień czy dwa, zresztą prawie straciłam przytomność w gabinecie...ale później odcięłam się od wszystkich emocji na tyle, że wręcz opowiadałam o tym ze "śmiechem" co chyba jest jeszcze gorsze i nieadekwatne...dlatego właśnie sądzę, że mocno brakuje mi czegoś pośrodku, tak aby z jednej strony nie zatonąć ale z drugiej nie próbować nad tym fruwać...

[rodzynka94]

Teraz, nieprzenikniona napisał:

@rodzynka94 jak nie jesteś gotowa to daj sobie czas, ja przy pierwszym podejściu wpadłam w dysocjację na tydzień czy dwa, zresztą prawie straciłam przytomność w gabinecie...ale później odcięłam się od wszystkich emocji na tyle, że wręcz opowiadałam o tym ze "śmiechem" co chyba jest jeszcze gorsze i nieadekwatne...dlatego właśnie sądzę, że mocno brakuje mi czegoś pośrodku, tak aby z jednej strony nie zatonąć ale z drugiej nie próbować nad tym fruwać...

Z tym śmiechem to chyba kojarzę o czym mówisz. Ja w przeszłości na terapii "smiałam się" jak mówiłam o swoich problemach, o swojej przeszłosci, to terapeutka stwierdziłą, że nie potrafię sobie współczuć i coś  w tym chyba jest. 
W Twoim przypadku też chodzu o traumy z dzieciństwa? 

[nieprzenikniona]

3 minuty temu, rodzynka94 napisał:

Z tym śmiechem to chyba kojarzę o czym mówisz. Ja w przeszłości na terapii "smiałam się" jak mówiłam o swoich problemach, o swojej przeszłosci, to terapeutka stwierdziłą, że nie potrafię sobie współczuć i coś  w tym chyba jest. 
W Twoim przypadku też chodzu o traumy z dzieciństwa? 

Tak, kilkuletniej

[acherontia styx]

1 godzinę temu, rodzynka94 napisał:

Zauważyłam, że lekarze z reguły nie dążą do poznania przyczyny, nie pytają o przeszłośc, tylko diagnozują na podstawie konkretnch objawow, które pojawiają się w danym momencie. Przez to dostawałam coraz to dziwniejsze diagnozy, raz nawet zespoł Aspergera mi zdiagnozowano, podejrzewam, że powodem mogło być to, ze nie patrzę w oczy jak z kimś rozmawiam. Ale to też trochę nieprofesjonalne dignozować coś takiego na podstawie 15 minutowego wywaidu z pacjentem, bo mniej wicej tyle ta rozmowa trwała, żadnyh testów nie miałam robionych. 

Nie da się stwierdzić zaburzeń osobowości itp. podczas krótkiej wizyty w gabinecie. Nawet jak leżałam w Klinice Psychiatrii to się w takie rzeczy nie bawili, ale ja tam byłam z powodu zaburzeń konwersyjnych na ustawienie farmakoterapii i tym się zajmowali. Na diagnostykę zaburzeń osobowości i dalsze leczenie to moja lekarka ułożyła sobie plan na mnie jeszcze jak leżałam u niej na oddziale a wtedy wcale nie byłam jej pacjentką i nie wiedziała, że zacznę się u niej leczyć  wyczuła moje zamiary, że już planowała czy co 

 

1 godzinę temu, rodzynka94 napisał:

Jak u Ciebie się ta dysocjacja przejawia? 

Napady rzekomopadaczkowe. Z tym, że ten temat jest względnie opanowany. Objawy jeszcze się pojawiają, ale zdecydowanie rzadziej niż jeszcze 3-4 lata temu. Niestety to u mnie trwa już za długo, a im dłużej tym gorsze rokowanie.

 

1 godzinę temu, rodzynka94 napisał:

Dodatkowe rysy innych? Mogłabyś przybliżyć (jak chcesz oczywiście xd)? 

No są elementy z różnych zaburzeń osobowości. Jak byłam diagnozowana pod kątem borderline, to wszyscy, terapeuci, ja, nawet inni pacjenci byli przekonani, że wyjdzie mi border. Zrobili mi test SCID-2 i niespodzianka, wychodzi rys, ale do postawienia rozpoznania borderline zabrakło troszkę. Po półrocznej obserwacji w oddziale leczenia nerwic i zaburzeń osobowości wpisali w końcu mieszane. Oprócz borderline są jeszcze elementy osobowości narcystycznej, unikającej i pewnie jeszcze jakichś.

[acherontia styx]

8 godzin temu, nieprzenikniona napisał:

Z tego co czytałam bpd i cptsd często idą w parze, zresztą mają wiele wspólnych cech..

 

 

Cytat

Kolejną istotną zmianą, która zostanie wprowadzona w ICD-11, jest wyodrębnienie nowej jednostki nozologicznej, tj. złożonego zespołu stresu pourazowego (complex PTSD; 6B41). Objawy tego zaburzenia w zbliżonej formie opisywane były w piśmiennictwie anglosaskim, w tym w DSM-IV, jako Complex Post Traumatic Disorder oraz Disorder Of Extreme Stress Not Otherwise Specified (DESNOS). Co ciekawe, zrezygnowano z tej jednostki w DSM-V, ponieważ przyjęto, że kategoria złożonego PTSD zbytnio pokrywa się z innymi uznanymi rozpoznaniami, takimi jak proste PTSD lub zaburzenia osobowości typu borderline (BPD).

Badania weryfikujące potrzebę wyodrębnienia złożonego PTSD skupiają się głównie na osobach poddawanych chronicznemu stresowi w dzieciństwie. Debatowano, czy złożone PTSD to kombinacja objawów wynikających ze współwystępowania BPD z prostym PTSD, czy raczej jest zupełnie nowym zespołem. Przy opracowaniu ICD-11 ostatecznie przychylono się do stwierdzenia, że traumatyczny uraz w dzieciństwie może, ale nie musi być podstawą do rozwoju zaburzeń osobowości borderline. Mimo iż objawy BPD i złożonego PTSD w dużej mierze pokrywają się ze sobą, to zasadne wydaje się sformułowanie nowej jednostki podkreślającej rolę długotrwałej traumy w ewentualnym rozwoju BPD.

 

A tu wklejam jeszcze fragment z artykułu opublikowanego w Psychiatrii Polskiej gdzie są wyszczególnione dodatkowe kryteria cPTSD.

 

Cytat

W omawianym podrozdziale obok „zaburzenia stresowego pourazowego” (PTSD) pojawiło się „złożone zaburzenie stresowe pourazowe”, niewystępujące dotychczas w ICD-10 ani w DSM-5, które w kryteriach – poza osiowymi objawami PTSD – zawiera ciężkie i uporczywie utrzymujące się objawy związane z regulacją afektu, a także nasilone objawy depresyjne (związane jednak wyłącznie z traumatycznym wydarzeniem) i poważne problemy z utrzymaniem bliskich relacji.

 

[nieprzenikniona]

@acherontia styx właśnie czytałam już kiedyś to co wkleiłaś w cytacie i sama jestem ciekawa jak będzie przebiegać granica diagnostyczna pomiędzy cptsd a bpd, tzn. głównie chodzi mi o to czy od ICD-11 raczej wszystkie konsekwencje długotrwałej traumy będą klasyfikowane jako cptsd i spadnie rozpoznawalność bpd (czyli cptsd stanie się naturalnym sitkiem) czy jednak przy ew diagnozie bpd w połączeniu często będzie występować właśnie cptsd. Bo hmmm jednak jakby nie patrzeć długotrwałe narażenie na traumy, szczególnie w wieku dziecięcym i adolesencji  najczęściej prowadzi do rozwinięcia zaburzeń osobowości, niekoniecznie właśnie bpd ale czegoś mieszanego co trudno jednoznacznie sklasyfikować i określić...

[acherontia styx]

1 godzinę temu, nieprzenikniona napisał:

czy od ICD-11 raczej wszystkie konsekwencje długotrwałej traumy będą klasyfikowane jako cptsd i spadnie rozpoznawalność bpd (czyli cptsd stanie się naturalnym sitkiem) czy jednak przy ew diagnozie bpd w połączeniu często będzie występować właśnie cptsd.

Trzeba by porównać dokładnie kryteria diagnostyczne BDP i cPTSD i zobaczyć jakie są różnice. Wczoraj nawet chciałam znaleźć te kryteria cPTSD, ale nie mogłam znaleźć ICD-11 po polsku (a empendium jeszcze nie udostępnia nowej klasyfikacji), a że to już było późno w nocy to mój mózg nie był już w stanie się mierzyć z medycznym/psychologicznym angielskim   ale podejrzewam, że jeśli nie będzie jakichś ewidentnych granic to te diagnozy będą często współwystępować.

Btw. współczuje lekarzom jak wejdzie ICD-11 - kody statystyczne są zupełnie od czapy, zupełnie inne niż teraz.