hej

[camelia]

witam wszystkich

2 miesiące temu rozstałam się chłopakiem i choć wiem, że to najlepsza decyzja, jaką mogłam podjąć, to nie mogę sobie z tym poradzić.

po ostatnim ataku histerii/paranoi/lęku czy czego tam jeszcze postanowiłam zgłosić się do specjalisty. najpierw pomyślałam o psychologu czy też psychoterapeucie, ostatecznie polecono mi psychiatrę. dostałam asentrę, jutro zaczynam, po wpisach na forum zaczynam się trochę bać...

 

pewnie niedługo się odezwę

 

pozdrawiam forumowiczów

[morpheus]

Witaj camelia i nie boj sie wszystko bedzie dobrze uwierz w to bo to najwazniejsze

[.Tomek]

Witam serdecznie :) zaglądaj do nas jak najczęściej i nie bój się nic :) jesteśmy z tobą

[Gość]

Cześć camelio. Miło Cię poznać.

 

Gratuluje odwagi - mimo wszystko. Twój problem jest mi bardzo bliski... Chciałabym dowiedzieć się więcej n/t jeśli nie masz nic przeciwko a to z powodu takiego, że sama borykam się z podjęciem takiej decyzji od jakiegoś pół roku i mimo iż jestem - jak Ty - przekonana, że to słuszna decyzja, nie potrafię jej wykonać. Jak Ty to zrobiłaś?

[luthien]

Witaj na forum.

 

postanowiłam zgłosić się do specjalisty. najpierw pomyślałam o psychologu czy też psychoterapeucie, ostatecznie polecono mi psychiatrę. dostałam asentrę, jutro zaczynam, po wpisach na forum zaczynam się trochę bać...

 

Bardzo dobrze zrobiłaś, że poszukałaś pomocy.

Dobrze też, że zaglądnęłaś do nas, bo tu znajdziej osoby z podobnymi problemami, rozmowa tutaj to też pewnien rodzaj psychoterapii.

 

Dobrze, że jesteś z nami.

[camelia]

Cześć camelio. Miło Cię poznać.

 

Gratuluje odwagi - mimo wszystko. Twój problem jest mi bardzo bliski... Chciałabym dowiedzieć się więcej n/t jeśli nie masz nic przeciwko a to z powodu takiego, że sama borykam się z podjęciem takiej decyzji od jakiegoś pół roku i mimo iż jestem - jak Ty - przekonana, że to słuszna decyzja, nie potrafię jej wykonać. Jak Ty to zrobiłaś?

 

bethi szczerze mówiąc nie wiem jak mi się to udało.. po prawie 5 latach związku, z którego 4 to były wieczne kłótnie i rozstania, chyba mi się po prostu przelało i gdyby nie mój były , który to zakończył (za to jestem mu jedynie wdzięczna), dalej trwalibyśmy w tej beznadziei..

po prostu po kolejnym 'spierdalaj' i 'jesteś dla mnie męczarnią i kulą u nogi' postanowiłam uratować resztki mojego honoru i przestałam wydzwaniać, płakać, błagać i brać winę na siebie. i co z tego, że wszyscy moi bliscy od dawna mnie do tego namawiali, to musiało we mnie dojrzeć i myślę, że podobnie będzie w Twoim przypadku

 

z chęcią napiszę coś więcej, tylko dziś jakoś ciężko mi to idzie. dziękuję za tak ciepłe powitanie, jestem po pierwszym asertinie, jak na razie żadnych skutków ubocznych, lekki luz i obojętność, mało stresu i paranoi

[Gość]

Witaj camelio