witam ;) na początek parę słów o sobie

[desperavi]

Mam 16 lat. Mieszkam z mamą alkoholiczką, która po 2 miesiącach odwyku, wróciła do nałogu. Szukam pomocy w sprawie jak jej pomóc ale też jak pomóc samej sobie. Mam problem z chociażby wstaniem z łóżka a co dopiero z wyjściem z domu czy nauką. popadam w paranoje co do mamy, chce ją kontrolować na każdym kroku a wiem, że nie mogę. Zaniedbuje swoje własne życie i nie widzę w nim żadnego sensu. Awantury zabrały mi cała pewność siebie i wiarę we własne możliwości. Nienawidzę samej siebie i zaczynają napadać mnie myśli samobójcze. Mam problem z autoagresją.

 

Zuza.

[czakulka16]

desperavi, Witaj,

Pierwsze co nasuwa mi się na myśl to, że już w tak młodym wieku dużo spraw nałożyło ci się na raz. Jesteś bardzo dzielna, dobrze ,że tutaj napisałaś. Co do twojej Mamy, to myślę , że musi być to trudna sytuacja dla ciebie. Ty jednak nie jesteś za to odpowiedzialna. Myślę , że twojej Mamie pomoże znowu właśnie odwyk. Czy jest to w ogóle możliwe? Czy twoja Mama ma stałą pomoc? Może udałabyś się do jakiegoś dobrego psychoterapeuty? Czy w ogóle korzystasz z jakieś pomocy? Takie stany , że nie chce ci się wstać, nic robić oraz myśli samobójcze, muszą być trudne do wytrzymania?!. Bardzo cię do tego zachęcam, może jest np. w twojej miejscowości? Co o tym myślisz?

Pozdrawiam

[desperavi]

Odkąd wróciła zapisuje się na terapie dzienną aby podtrzymać swoją "abstynencję" ale coś jej nie wychodzi. staram się ją przypilnowąc aby w końcu się zapisała i żebym ja tez miała jakąs terapiie. obecnie nie korzystam z żadnej pomocy. zamykam sie coraz bardziej w sobie i nawet boje się powiedziec cokolwiek najbliższej przyjaciółce bo ona zawsze mi każe komuś o tym powiedziec a ja mam dosyć tych wymagan z jej strony.

[Kontrast]

Możesz mamę zgłosić na komisję, wtedy zatargają ją tam prawie siłą. Taka terapia to trzeźwienie, odwyk to jednak co innego i nie mam z procesem trzeźwienia dużo wspólnego. Jak widać z reszta nie był to najskuteczniejszy odwyk.

[cheiloskopia]

Witaj Zuza;

Moja matka (podobnie zresztą jak ojciec) jest uzależniona od alkoholu i podobnie jak Ty próbowałam ją pilnować i kontrolować. Jako nastolatka przeszłam kilka prób samobójczych, w tym jedną prawie udaną. Mimo mojego uporu co do zmuszenia rodziców do zerwania z nałogiem oboje piją dziś, a ja ostatecznie trafiłam na zamknięty oddział psychiatryczny, a następnie na kilkumiesięczną terapię grupową. Doskonale rozumiem, co przechodzisz...

Czy możesz liczyć na czyjeś wsparcie? Chłopak, przyjaciółka, rodzina?

[desperavi]

Co najwyżej przyjaciółka ale ona ma sama ma okropnie skomplikowana sytuacje i nie lubie jej obciażac moimi provlemami i gadaniem

[cheiloskopia]

Szkoda... najgorzej nie mieć żadnego wentyla, którym można upuścić nieco emocji. Myślałaś może o konsultacji z psychologiem? Martwię się Twoimi myślami samobójczymi - wiem, że ciężko się z nimi uporać. Wiem też, że z czasem mogą się nasilać...

[desperavi]

myślałam, ale bez zgody mamy chyba za dużo nie osiągne.

[sulpiryd34]

cześć!

[cheiloskopia]

No To Fakt ... Póki Jesteś NiePełnoletnia Potrzebna Jest ZgodA Rodziców Na Rozpoczęcie Jakiekolwiek Terapii. Twoja Mama Się Nie Zgodzi?

[desperavi]

A żeby mnie posłuchać chciała ale od paru dni powoli jej to probuje wytlumaczyc wiec moze sie uda

 

-- 24 lis 2014, 21:27 --

 

A żeby mnie posłuchać chciała ale od paru dni powoli jej to probuje wytlumaczyc wiec moze sie uda

[cheiloskopia]

Może SpróBuj Porozmawiać że Szkolnym Pedagogiem; Jeśli Wizyta U Psychologa Będzie Zaleceniem Pracowników Oświaty Twoja Mama Może Inaczej Do Tego PoDejdzie. U Mnie TaK Było; Kiedy Sama Mówiłam, że Chce Nikt Mnie Nie SłuchaL, A Gdy Wychowawczyni Powiedziała Matce, że Powinnam, Od Razu Był Z Jej Strony Odzew.