Skocz do zawartości
Nerwica.com

Chłopak młodszy o 6lat czy to źle?


Rekomendowane odpowiedzi

Ostatnio paru facetów po 40-stce mi powiedziało,ze chca dzieci , wczesnie nie chcieli, ie wiem, naprawde znam duzo takich osób, znam tez jednego kolege zreszta bardzo fajny, który narobił sobie 5 dzieci do 21 roku zycia z jedna kobieta, jak sie w końcu nauczył co i jak trzeba przestał te dzieci robić, teraz ma tez 40 kilka lat, dzieci juz odchowane, dziewczyne, która jest psychologiem i w niczym mu te dzieci nie przeszkadzaja, w funkcjonowaniu spolecznym, dzieci w sumie dorosłe , jego kumple teraz pakuja sie w pieluchy a on ma juz odchowane i spokoj, to róznie w zyciu naprawde bywa i ocenianie róznych zachowań jest ciezkie.Ciagle jest dosc młody i teraz sobie odbija , z tamta kobieta z która ma dzieci juz nie jest.Wtedy wszyscy mowili,ze taki młody i zycie sobie zmarnował z perspektywy czasu teraz jego zycie sie w niczym nie rózni niz zycie innych osób w jego wieku, tylko,ze on ma odchowane dzieci.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Zastanawiam sie zas, skad bierze sie taka tendencja do robienia z byle romansu zwiazku na wieki.

Jak to dlaczego? Jak kobieta sypia z facetem i tylko go lubi to jest postrzegana jako dziwka...ale jak jest szalenczo zakochana i to juz na wieki to inna baja bardziej akceptowana przez otoczenie

 

Racja

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jak to dlaczego? Jak kobieta sypia z facetem i tylko go lubi to jest postrzegana jako dziwka...ale jak jest szalenczo zakochana i to juz na wieki to inna baja bardziej akceptowana przez otoczenie

i-don-t-want-to-live-on-this-planet-anymore-pl-ffffff

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Czasem mi żal, że go zostawiłam, ale tylko dlatego, że teraz nie musiałbym nikogo szukać roll:

 

Sama nie wiesz czego chcesz... Moze sie nad tym zastanow...

 

Problem jest taki, że bym chciała, ale jednak nie chce byle jak i z pierwszym lepszym tej rodziny zakładać. Mój były chłopak nie chciał się leczyć ze swoich wstydliwych problemów, doszło do tego, że chyba sięgną impotencji. Zbywał mnie gdy próbowałam z nim na ten temat rozmawiać. Więc co z tego, że planował się oświadczyć, dzieci i tak by z tego nie było.

 

EDIT:

Może mnie za mocno ciśnie ten instynkt macierzyński...

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Problem jest taki, że bym chciała, ale jednak nie chce byle jak i z pierwszym lepszym tej rodziny zakładać. Mój były chłopak nie chciał się leczyć ze swoich wstydliwych problemów, doszło do tego, że chyba sięgną impotencji. Zbywał mnie gdy próbowałam z nim na ten temat rozmawiać. Więc co z tego, że planował się oświadczyć, dzieci i tak by z tego nie było.

 

EDIT:

Może mnie za mocno ciśnie ten instynkt macierzyński...

 

Moja rada: kup sobie pieska.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Takie podejscie daje spokoj bo nie "uwieszasz sie" na jakiejs wydumanej przyszlosci (typu: my musimy byc razem bo to co nas laczy jest jedyne i niepowtarzalne, alez mi powod do zasrania sobie reszty zycia na wlasne zyczenie - ja juz tam bylam, miod i wino pilam i dziekuje, k*rwa, bardzo)

Zastanawiam sie zas, skad bierze sie taka tendencja do robienia z byle romansu zwiazku na wieki.

Kazdy czlowiek, ktory wkroczyl w nasze zycie na dluzej, pozostaje we wspomnieniach.

Czy nie lepiej zostawic otwarte drzwi niz zamykac je za drzwiami z tabliczka "na zawsze razem"?

Ja na ten przyklad boje sie zobowiazan na razie. Po co uciekac w leku przed tym ze trzeba sie bedzie zadeklarowac? Nie lepiej cieszyc sie, jak napisalas, soba i tym co miedzy nami iskrzy. Tu i teraz.

Po cholere ta eternizacja z automatu?

kurde, dokładnie tak! po co tworzyć zobowiązania, które prędzej czy później kogoś przerosną, lepiej cieszyć się chwilą, która przeminie, a nie zostawi po sobie rozwalonego życia i serca w strzępach. pamiętam jak mnie mój pierwszy facet zostawił, a byłam wtedy studentką 2 roku, poznałam chłopaka i do tego prawiczka, oboje mieliśmy podłe nastroje, depresję, była zima, mi się żyć nie chciało, on akurat zaczął się leczyć więc też był przybity prochami. ani to miłość nie była, ani nie wiadomo co. nikt niczego nie oczekiwał, absolutnie żadnych planów, ustaleń, po prostu pewnego dnia przyszedł i został. i później przychodził kilka miesięcy. przez myśl mi nie przeszło zastanawiać się co do niego czuję, ani co on do mnie czuje. po prostu rodzaj przyjaźni, bo autentycznie się lubiliśmy, ale bez egzaltacji. najlepszy okres w życiu. żadnych stresów czy wątpliwości. a na dodatek mam pewność, że on mnie zapamięta do końca życia, bo potwornie bał się seksu, a ja chyba wzbudzam zaufanie ;) no i co tu dużo mówić, oboje wspominamy to bardzo dobrze, nikt nie miał złamanego serca, ja nawet nie pamiętam kiedy i jak to się skończyło. mam bardzo miłe wspomnienia bez cienia pretensji czy żalu. romanse są ok! po związkach się cierpi, a romanse się wspomina z cieniem uśmiechu na twarzy. ile razy się zaangażowałam emocjonalnie, tyle razy mnie facet skrzywdził. po co się okłamywać, że będzie cudownie i do końca życia. po co się zastanawiać, czy to jest ten jedyny, a później się rozczarować, że wymarzony ideał nie jest taki idealny. nie chcę miłości bez przyjaźni. bo fascynacja zniknie po 2 latach, później się ludzie męczą jeszcze jakiś czas ze sobą, bo nie chcą przyznać, że miłość się skończyła. idiotyzm i robienie sobie krzywdy. przyjaźń to podstawa. i nie zamykanie się w klatce wydumanych ideałów.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

aardvark3, żeby jeszcze teorię zastosować w praktyce ;) a nie zawsze się udaje :roll:

no i ta odwieczna potrzeba miłości :/ lepiej słuchać (zwierzęcych ;)) instynktów niż podszeptów podświadomości.

dokladnie tak, szczegolnie u osob z ogromnym deficytem milosci bezwarunkowej z dziecinstwa. To sie, niestety, pozniej odbija na nas przez wiele lat.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

nie mam oczywiście na myśli puszczania się z kim popadnie, ale jak dwoje ludzi czuje coś do siebie i iskrzy między nimi, to w imię czego sobie odmawiać? nawet jakby to miało potrwać tylko 2 miesiące czy pół roku czy rok, myślę że jak najbardziej warto.

tylko nie wmawiać sobie nie wiadomo jakiej miłości. miłość ma różne odcienie i nie trwa wiecznie. trzeba być świadomym, że to się kiedyś skończy i tylko od nas zależy czy skończy się bezboleśnie - po prostu się wypali i zostanie przyjaźń. oczekiwania zabijają związki. brak oczekiwań może niespodziewanie zaowocować czymś ciekawym, co się po latach miło wspomina.

Czytam i ręce mi opadają. Jak nic chyba nie warto szamać leków, łazić na terapie tylko sobie w łeb strzelić od razu, skoro kobiety mają w dzisiejszych czasach takie podejście do związków - żeby od początku zakładać że "nic nie trwa wiecznie"... Takie "używanie sobie przez dwa miesiące czy pół roku" to jest właśnie zwykłe puszczalstwo, parodia związku, ruchajnia na full. A już "najfajniej" jest jak sobie jedna strona założy że to tylko "przelotna znajomość" a druga strona będzie chciała czegoś trwalszego. No po prostu ekstra wizja, poznaję jakąś pannę, podobamy się sobie, coś się zaczyna, a po pół roku pannie spodobuje się ktoś inny i mówi mi "nara" bo "to nie było nic wiążącego"... No super po prostu. "Oczekiwania zabijają związki" - gówno prawda, to brak odpowiedzialności i umiejętności komunikacji zabijają związki.

 

images?q=tbn:ANd9GcRHMIbEu-okbAfqJ-p4K0o_3QZbyew3-a_uiv2GIXgUgElAwNa5Fg

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Czytam i ręce mi opadają. Jak nic chyba nie warto szamać leków, łazić na terapie tylko sobie w łeb strzelić od razu, skoro kobiety mają w dzisiejszych czasach takie podejście do związków - żeby od początku zakładać że "nic nie trwa wiecznie"... Takie "używanie sobie przez dwa miesiące czy pół roku" to jest właśnie zwykłe puszczalstwo, parodia związku, ruchajnia na full. A już "najfajniej" jest jak sobie jedna strona założy że to tylko "przelotna znajomość" a druga strona będzie chciała czegoś trwalszego. No po prostu ekstra wizja, poznaję jakąś pannę, podobamy się sobie, coś się zaczyna, a po pół roku pannie spodobuje się ktoś inny i mówi mi "nara" bo "to nie było nic wiążącego"... No super po prostu. "Oczekiwania zabijają związki" - gówno prawda, to brak odpowiedzialności i umiejętności komunikacji zabijają związki.

 

Każdy ma inne przeżycia, inne myślenie.

Myślę, że veganka podświadomie bardzo pragnie miłości, ale boi się jej, więc jej mechanizmem obronnym jest myślenie o związku jako o romansie.

 

Kiedyś przez faceta zostałam skrzywdzona i później przez długi okres odrzucałam no, ale jednocześnie bardzo pragnęłam miłości, bliskości przez co tworzyły się różne dziwne sytuacje.

 

Dziś jestem nudna, uznaję monogamię.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

to brak odpowiedzialności i umiejętności komunikacji zabijają związki.

I sam pieknie powiedziales.

Mozna sobie uzywac na zdrowie jak ktos lubi, nikogo tym nie krzywdzi.

Pod warunkiem, ze zasady sa okreslone jasno i prosto: nie daze do stalego zwiazku.

Jezeli obydwie zainteresowane strony chca tego samego to mamy sytuacje jak z obrazka.

Ale zazwyczaj o tym sie nie rozmawia i wychodza potem rozne niefajne sytuacje, chocby taka jaka opisales.

Zeby sie deklarowac na dluzej musza byc podstawy. Nie obietnice czy jakies wielkie slowa wypowiedziane pod wplywem emocji. Cos, co ma znaczenie glebsze niz chwila.

A do tego trzeba miec pewnosc.

Zwiazki luzne, bez konkretnych odniesien do przyszlosci nie sa niczym zlym. Na przyklad mnie taki zwiazek calkiem by odpowiadal. Staly ale na odleglosc i dochodzacy. Bez mieszania w to domu i rodziny.

Jestesmy sobie razem, spotykamy sie raz na jakis czas, seks jest super, jezdzimy razem na wakacje, obydwoje niezalezni.

Nie komplikujemy sobie nawzajem zycia ale je ubarwiamy, ulatwiamy. Nie ma mowy o daleko idacych kompromisach i innych bonusach wspolnego zycia.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Ja *****, dopiero co zaczęła mi wracać wiara w to że kobiety nie są wyciśniętym pryszczem Szatana, po czym znów rzeczywistość sprzedaje mi liścia w mordę.

 

Zwiazki luzne, bez konkretnych odniesien do przyszlosci nie sa niczym zlym. Na przyklad mnie taki zwiazek calkiem by odpowiadal. Staly ale na odleglosc i dochodzacy. Bez mieszania w to domu i rodziny.

Jestesmy sobie razem, spotykamy sie raz na jakis czas, seks jest super, jezdzimy razem na wakacje, obydwoje niezalezni.

Nie komplikujemy sobie nawzajem zycia ale je ubarwiamy, ulatwiamy. Nie ma mowy o daleko idacych kompromisach i innych bonusach wspolnego zycia.

Hulaj dusza, piekła nie ma, ekstra. Ty nie chcesz faceta tylko syfon - naciskasz a on tryska, po użyciu można spokojnie odstawić na półkę do następnego użycia.

 

Z takim podejściem to niedługo w żaden związek nie będzie mieszany "dom i rodzina" i wymrzemy bo związki sprowadzą się do okazjonalnego spotkania na seks. To co ty opisujesz to nie "związek", to "fuck buddies". To coś co przystoi nastolatkom a nie dorosłym ludziom.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Hulaj dusza, piekła nie ma, ekstra. Ty nie chcesz faceta tylko syfon - naciskasz a on tryska, po użyciu można spokojnie odstawić na półkę do następnego użycia.

 

Z takim podejściem to niedługo w żaden związek nie będzie mieszany "dom i rodzina" i wymrzemy bo związki sprowadzą się do okazjonalnego spotkania na seks. To co ty opisujesz to nie "związek", to "fuck buddies". To coś co przystoi nastolatkom a nie dorosłym ludziom.

 

Zgadzam się ;) . Niedojrzała dziewucha, no chyba że kłamie ze swoim wiekiem i to jakaś rozkapryszona nastka

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Deader ja próbowałam takiego związku opartego na seksie i imprezie - bez zobowiązań. Mnie taki związek tylko zaszkodził. Weszłam w to bo chciałam się poczuć taka niezależna i "wolna". A prawda była taka, że pod pozorem seksualnego szału, szukałam bliskości, zrozumienia i przytulenia. Raz poczułam jakbym dostała z piąchy w mordę - jak po seksie chciałam się przytulić, ale facet wstał i pojechał do domu.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×