Siemaneczko

[JednakToNieSen]

Witam Wszystkich.

 

Proszę niech ktoś przeczyta i najlepiej odpowie. ;-)) Wiem że długie ale chciałem żeby ktoś zrozumiał moją historię.

Może na początek coś krótko o mnie... Mam 18 lat, mieszkam w niewielkim ''mieście'' ;d jestem samotny (z powodu braku relacji z innymi osobami) troszkę zamknięty w sobie, małomówny, mam problemy z nawiązywaniem nowych znajomości, kontaktów - za chwilkę wyjaśnię dlaczego.

Nie wiem od czego zacząć :/... o i jeszcze te problemy z wysłowieniem się ;( <<< postaram się żebyście zrozumieli ;D

To tak, zaczęło się jak pojechałem z dwoma kumplami na pizze, zjadłem 1 kawałek i strasznie zachciało mi się wymiotować i tak już przez cały dzień aż do wieczora. Następnego dnia to samo, wytrzymałem 2 dni jeszcze,

I nadszedł ten dzień którego już nie zapomnę. Wiem jak to zabrzmi.. heheh ;D Południe godzina 12 WAKACJE Lato 40 stopni na słońcu a mi odwaliło, że obiorę ogórki na obiad

Po wyjściu ze szpitala czułem się źle, do końca wakacji nie wyszedłem z domu. Skończyły się wakacje, Szkoła !!!! Do szkoły poszedłem początkiem października, dopiero za trzecim podejściem wytrzymałem całe 7 lekcji. Pewnego dnia dostałem ''ataku'' na lekcji, wróciłem do domu znowu to samo i znowu na pogotowie, tym razem w szpitalu spędziłem 1 tydzień 4 dni, Nikt nie wiedział co mi jest, dwie pielęgniarki mówiły że to na pewno nerwica. Skierowali mnie innego szpitala i innym mieście 60km od domu tam leżałem 6 dni ? może 7. ZDROWY ! Do domu.. Mieli różne podejrzenia wszystko jednak OK było. Mój ''stan'' się nie poprawiał, lekarz rodzinny skierował mnie do szpitala do Katowic, horror 8 piętro ciągle myślałem o tym że przez nie wyskakuję, wkurwi**y jak 150 poszedłem do lekarza prowadzącego i poprosiłem o rozmowę z psychologiem < psychologa nie było, ale był oddział w tym szpitalu psychiatryczny, przyszedł Pan psychiatra, Po rozmowie z nim stwierdził zaburzenia ''depresyjno lękowe'' przepisał lek 'paraxinol' powiem że troszkę zaczął działać, ale się skończył, więc poszedłem do psychiatry tutaj na miejscu i dał mi ''Arketis'' kur** przez pierwszy tydzień to myślałem że już po mnie, miałem pisać list pożegnalny... Mam jeszcze ''pramolan'' czy coś takiego, nie biorę go bo się strasznie cykam ;p.

To jeszcze może dwa słowa o tym jakim byłem chłopakiem przed tym wszystkim. Byłem spokojnym, koleżeńskim chłopcem ;d Chętnie wychodziłem z domu do znajomych, czy na boisko no gdzie się tylko dało, tylko żeby nie siedzieć w domu.. Dobrze się dogadywałem z innymi potrafiłem rozśmieszać, rozwijać rozmowę< gadać godzinami.. itd itp...

A teraz ? Biegunki przed wyjściem z domu, ciągle chce mi się rzygać, częste bóle żołądka, ciągłe uczucie strachu, lęku, ataki paniki, no mnóstwo tego, ale zauważyłem że od jakiś 3 lat zacząłem ''przygasać'' i rodzice koledzy i inni tak samo to zauważyli i tak zgasłem że się tego cholerstwa nabawiłem. Ciągnie się to wszystko już 5 miesięcy, wiem że to coś może trwać znacznie ale to znacznie dłużej, więc szukam tutaj pomocy, gdyż psycholog mi nie pomógł, bo stwierdził że chyba padłem ofiarą pedofila...

A tak w ogóle to chciałem tylko prosić żeby ktoś podał gg

Dzięki że przeczytaliście, nie mam talentu do pisania, ale mam nadzieje że to nie brzmi jak wypowiedź 10 latka hehe ;pp Dzięki, aż poczułem się lepiej )

A no i trochę to skróciłem, nie napisałem tu moich wszystkich objawów i tego co się ze mną dzieje ... Dziękówa za przeczytanie, się powtarzam, pisałem to tak na szybkiego, ten brak skupienia i te straszne myśli ciągle ... nie można nic zrobić w spokoju...

[Adela]

Ok widzę tu nerwice lękową i agorafobię. Proszę udać się do lekarza najlepiej do psychiatry albo chociaż opowiedzieć to lekarzowi swojemu i podać nazwę leku taki jak: depralin (escitalopram)

[Shantipriya]

Hej, hej :)

 

''gdyż psycholog mi nie pomógł, bo stwierdził że chyba padłem ofiarą pedofila... ''<--stwierdził to od razu, rozmawiając z Tobą jeden raz? ;/ Boże, strzeż nas od takich ''specjalistów''!

Tak jak poprzednik radze jak najszybciej do psychologa. Tym bardziej, że jak piszesz, nie było żadnego wydarzenia, które mogło spowodować tą dziwną reakcję organizmu. A nie wydaje mi się, żeby to było przez ten upał, ew. gorąc tylko sprawę pogorszył.

I powiedz mu o tych lekach, jak reagujesz.

 

Masz wsparcie rodziny?

Jakby coś to pisz, jesteśmy w podobnym wieku. :)

[JednakToNieSen]

U psychologa byłem 3 razy, była to Pani psycholog, troszeczkę ''wiekowa'' z 35 letnim ''doświadczeniem''. Na każdej wizycie było to samo, zadawała te same pytania, nie pamiętała poprzednich rozmów i szczerze jeszcze bardziej mnie zdołowała tymi swoimi wypowiedziami...

Tak, mam wsparcie rodziny jak najbardziej, jakby nie oni to chyba bym się zabił.. ;p ale chciałbym pogadać z kimś kto ma to samo co ja..

Jeszcze mieszkam na takim zadupiu gdzie nie ma żadnego dobrego specjalisty :/ ale muszę coś wykombinować bo zwariuję... zresztą już zwariowałem ...

[Adela]

Spokojnie masz tu tyle ludzi, poczytaj forum może w jakiś wątku okaże się że nie jesteś sam. Ale cieszy mnie że masz wsparcie rodziny :-D bo wiele osób są sami z chorobą..

A psychologa zmień.

Szukaj na wątku ludzi z podobnymi problemami, bo te reakcje jak piszesz ma mnuuustwo ludzi, ja nawet sąsiadów! ale są na lekach i jest super :-) pozdrawiam

[domi1906]

Hej. Ja mam fobie społeczną i lęki. Mam problemy z pójściem do np.pizzeri, kawiarni, bo cały czas mam wrażenie,że ludzie mnie obserwuja i śmieja się ze mnnie. I nie wejde do lasu, za żadne pieniądze.A mieszkam właściwie w lesie, wiec mało co wychodzę z domu. Zaczęłam brac Mozarin(escitalopram) i tez mam zwiększone lęki, ale pisali w ulotce,że tak moze być na ppoczątku. Pozdrawiam!

[olan]

hej...Jednaktoniesen.....Nie napisałes czemu wychodziłeś z domu..cyt...byle tylko nie być w domu..Co takiego się się działo w tym domu? Czy była nerwowa atmosfera ? czy coś innego .Wygląda na to ze nie było za dobrze.Mysle że Twoje objawy to odreagowanie jakiegoś stresu...pewnie długotrwałego , bo dużo tego...Jeżeli pomagał Ci Paraxinol ..to popros o niego , nie musisz sie męczyć , zażywając coś, po czym sie żle czujesz..Wszystko sie poukłada , trzymam kciuki ....

[xTosia]

JednakToNieSen po pierwsze to nie rezygnuj i szukaj specjalisty! Może w jakimś mieście niedaleko Ciebie? Na pewno kogoś znajdziesz, poczytaj w necie opinie o nim i wybierz się, bo z pewnością tego potrzebujesz.

Też kiedyś trafiłam na taką Panią "Psycholog", która jak mówiłam "wrzeszczę na męża" odp. "jest Pani zestresowana i ma Pani prawo wrzeszczeć na męża" i tak się okazało, że mam prawo na wszystko co robiłam złego ... już nigdy do niej nie poszłam.

Dobrze, że masz wsparcie rodziny to bardzo ważne i pamiętaj żeby z nimi o tym rozmawiać i nie zamykać się w sobie.

 

3 mam kciuki :*