Pomoc, rady trudna sytuacja

[trOnk12]

Kochani forumowicze,

 

Mam na imie Mateusz. Mam co prawda tylko 18 lat.

 

Od 4 lat mieszkam w Holandii czulem sie tutaj w miare dobrze . Do czasu. Poznalem piekna dziewczyne w Polsce. Postanowilismy sprobowac zwiazku na odleglosc. Tak tez zrobilismy. Od 4 miesiecy jestesmy razem.

 

Moja sytuacja wyglada nastepujaco :

Do polski przyjezdzam srednio co miesiac/ poltora jestem minimalnie 12 dni w Polsce. W ciagu roku jest jedna, przerwa dwumiesieczna . Ktora jest wlasnie teraz.

 

Mam strasznie mieszane uczucia jezeli chodzi o ten zwiazek. Gdy mysle o tym ze w perspektywie czasu jezeli ze soba wytrzymamy bedzie to trwalo 2,5 roku to przeszywa mnie dziwne uczucie od srodka.

 

Mam wiele obaw i lekow. Przeciez ona moze poznac kogos w przeciag tych dwoch lat , kogos kto jej da to wszystko co ja jej moge dac i jest na miejscu. Strasznie sie tego boje. Boje sie tego ze nasz zwiazek moze zniszczyc odleglosc. A nie to ze ze soba sie zle czujemy.

 

Rowniez zaczelem sie w Holandii zle czuc. Kazda sytuacje porownuje do sytuacji w Polsce ktore miala miejsce i za kazdym razem, wiem ze w Polsce lepiej bym sie czul.

 

Moze ta cala sytuacja nerwowa jest przez moje podejscie do zycia. Wszystko sobie planuje. Martwie sie co bedzie za X okres czasu. Moze to przez to ? Nie wiem w kazdym badz razie prosze was o opinie i pomoc. Bo doslownie zaczyna mnie juz glowa bolec :)

 

Z gory dziekuje za poswiecony czas . Jest do dla mnie pilne

[*Monika*]

trOnk12, Witaj na forum!

 

Musisz sobie uświadomić, że nie masz wpływu na to co będzie za X czasu.

Masz wpływ na to, co dzieje się teraz. I nie możesz zadręczać się wyimaginowanym scenariuszem.

Przecież nie musisz zaszywać się w 4 ścianach, spotykaj się z ludźmi, to nic złego.

Związki na odległość są trudne, to oczywiste.

Zorganizuj sobie czas tak, żebyś później na wszelki wypadek nie miał pretensji o to, że poświęciłeś tam gdzie jesteś wszystko, że siedziałeś w domu, a związek nie przetrwał.

Rozmawiaj z dziewczyną o tym, jak Ona to widzi.

A jak masz obawy...to wróć

[trOnk12]

Wrocic do kraju ? To jest praktycznie nie realne. Chyba ze zostawil bym studia. Myslalem nad studiami w Polsce. Ale nie wiem czy warto.

 

W okresie studii dokladnie za 2,5 roku moge odbyc praktyke w Polsce polroka bede wtedy z nia. Ta praktyka powtarza sie jeszcze raz, co daje nam kolejne pol roku razem. W miedzy czasie mam wakacje wiec mozna powiedziec ze bede z nia prawie 2 lata razem. Ale co potem ? Ona tutaj nie zamieszka. Nie zna jezyka. Ja nawet tego nie oczekuje od niej. Po studiach wrocic do Polski ? Moge ... Oczywiscei ale boje sie tego co bede mial w tej Polsce ? Nic ...

[*Monika*]

trOnk12, Jeśli nie masz zamiaru wracać, to ja nie widzę tego pozytywnie. Tym bardziej, że Twoja dziewczyna nie wiąże przyszłości z Holandią.

[Gość pysiunia]

trOnk12, Za bardzo "katastrofizujesz".

Zrób wszystko, co w Twojej mocy i poświęć dziewczynie maksimum swojego wolnego czasu. Tyle możesz zrobić ze swojej strony.

Jej też powinno zależeć na Tobie i powinna coś robić, by utrzymać związek na odległość.

Porozmawiaj z nią o tym. Jej zdanie jest też ważne w Waszym związku.

 

Widzę pewną sprzeczność - chcesz, żeby była z Tobą w Holandii, a jednocześnie "Nie zamieszka. Nie zna języka".

Język nie jest problemem. Przecież można się go nauczyć.

 

Twoje lęki i niepokoje biorą się stąd, że bardzo chcesz być z nią. Wywierasz tym silną presję na sobie samym.

Odpuść trochę. Poluzuj :-)

 

Ja wierzę w przeznaczenie. Jednak staram się zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby osiągnąć jakiś cel /w ramach zdrowego rozsądku/.

Edytowane 28 Października 2012 przez pysiunia

[trOnk12]

Monika ! Moge wrocic ! Ale dopiero po studiach ! Kiedy to juz skoncze studia ! Ewentualnie rozmawialem z nia ze jest w stanie byc ze mna 2 lata w Holandii ... Zdobede doswiadczenie i wroce do Polski.

[*Monika*]

trOnk12, Nnech będzie z Tobą te 2 lata w Holandii,a potem Ty wrócisz, weźmiecie ślub , będziecie żyć długo i szczęśliwie.

A mnie zaprosicie na wesele

[trOnk12]

Monika,

 

 

Napewno zaprosze ! :) Juz mozesz czuc sie zaproszona :) Bardzo boli mnie mysl ze cos moze sie nie udac. Ze ona znajdzie prace w Polsce ktora bardzo sie jej spodoba. Jest to rowniez mozliwe , bo planuje kariere w teatrze ( Jak wiemy wszyscy, bardoz ciezko jest sie gdziekolwiek dostac. Ale zycze jej mimo tego jak najlepiej oczywiscie ) Ale jakby tak bylo moglbym wrocic do Polski odrazu po studiach. Martwi mnie rowniez tez mysl ze ktos moze sie pojawic kto bedzie na codzien obok niej.

 

 

Kika,

 

Gdy jestem w Polsce robie wszystko co w mojej mocy by spedzic z nia jak najwiecej czasu. Udaje sie to nam. Masz racje. Za bardzo mi na tym zalezy. Ale poprostu ja tak bardzo kocham , ze nawet kiedy to wychodzilem od niej z domu bylo mi smutno ze musze sie polozyc i zasnac bez niej. Moim zdaniem mam poprostu zle podejscie do zycia. Wszystko ukladam/planuje/rozpisuje. A to chyba nie na tym polega bo tyle po drodze moze sie wydarzyc.

 

Ale skoro to jest zle podejscie do tej sytuacji. To jak mam do tego podejsc !

 

-- 25 lis 2012, 21:35 --

 

Wznawiam temat, gdyz ostatnio znowu pojawiaja sie chwile slabosci, placz. Nie wiem jak do tego podejsc. Ostatnio probowalem sobie wmowic nawet to ze tak naprawde bedac w Polsce studiowal bym pewnie w innym miescie niz ona i rowniez dzielila by nas odleglosc.

 

Strasznie sie zaczynam bac ze to sie nam nie uda. Nie wiem jakiego podejscia nabrac do tej calej sytuacji .

 

 

Pozdrawiam i naprawde z gory dziekuje za jakie kolwiek rady.

 

-- 30 lis 2012, 13:27 --

 

Odswiezam