Inni mogą .

[wiejskifilozof]

Dlaczego , ja jak inni ludzie w moim wieku nie mogę rozmawiać na poważne dorosłe tematy ? Dlaczego pisząc do 40 letniej koleżanki ( inna strona ) zadaję jej durne pytanie co by było , gdyby to Hitler wojnę wygrał .Pytam w realu znajomych czy lubią horrory . To są tematy dla 14 latka , nie dla faceta w wieku lat 34 .Ale ja nie umiem inaczej .

[ewaryst7]

Skąd pomysł , że są to tematy dla 14latka? ktoś Ci to powiedział?

[wiejskifilozof]

Widzę jak moi rówieśnicy rozmawiają ,żaden gość po 3o nie porusza tematu , lubisz pomarańczę , lub oglądałeś wczoraj Ojca Mateusza .

[Gość]

detektywmonk,mylisz się ja takie tematy poruszam..jestem w twoim wieku i nie widzę w tym nic dziecinnego.

[Gość]

Pewnie nie masz własnej rodziny stąd nie dotyczą Cię problemy, że dziecko ma własnie rotawirusa, a drugie przyniosło ze szkoły jedynkę, a żonie wykryli guza na piersi itd itp. W pewnym wieku zycie singli i osób zamężnych zaczyna się straaasznie róznic.

Ja myślę, że ważniejsze jest to czy Ty sam czujesz się dobrze interesując się horrorami itd.

Mnie by to pytanie o Hitlera nie dziwiło pod warunkiem, że miałbyś sam na ten temat jakieś wlasne przemyslenia, a nie tylko oczekiwał odpowiedzi.

I naprawdę - o ile postępujesz moralnie to reszta jest tylko kwestią tego czy Tobie samemu z sobą dobrze. Jeśli tak - być może masz oryginalną osobowość i wszystko. Jeśli nie - zawsze możesz pójść do psychologa/psychoterapeuty/księdza/ jakiegoś innego doradcy.

Jeśli uważasz,żeTwoje pytania są głupie i brak CI wiedzy, to możesz więcej czytać, oglądać programy popularnonaukoe, zapisać się do jakiejś szkoły czy na kurs.Tyle.

[wiejskifilozof]

Dzieci nie mam , u psycholog też pytam jej , czy ogląda Taniec z Gwiazdami , czy lubi kaszankę .

[shinobi]

detektywmonk, zdecydowanie dramatyzujesz. Myślę, że znaczną większość - mnie na pewno! - bardziej interesuje TzG, kaszanka i inne pierdoły, niż tzw. "poważne tematy".

[wiejskifilozof]

Tak myślisz , czy ja wiem . Może fakt .

[Gość]

detektywmonk,dramatyzujesz nie powinieneś się martwić nie masz czym zapewniam,gadam o byle czym o wszystkim i o niczym nawet do głowy by mi nie przyszło przejmowanie się tym.

[Gość]

detektywmonk, czy jest tak,że pod wpływem stresu,napięcia,skrępowania stajesz się "głupkiem"?

Dla mnie to bliskie,znam to z autopsji i wiele osób takich znam.

Jeśli to pasuje do Ciebie poszukaj pomocy psychologa.

[pannaAlicja]

A ja się zastanawiam, czy zależy Ci wtedy na odpowiedzi czy może zaczynasz od takich pytań, bo boisz się ciszy i chcesz mówić cokolwiek, niż nie mówić wcale.

[Gość]

A ja się zastanawiam, czy zależy Ci wtedy na odpowiedzi czy może zaczynasz od takich pytań, bo boisz się ciszy i chcesz mówić cokolwiek, niż nie mówić wcale.

zgodzę się z tym,że to może być przyczyna.

 

 

detektywmonk

Na ile pasuje to do Ciebie?

[Gość]

Dlaczego , ja jak inni ludzie w moim wieku nie mogę rozmawiać na poważne dorosłe tematy ?

Tylko nie próbuj udawać ;-) poważnego.

Daj sobie spokój z "poważnymi, dorosłymi tematami" , na co to komu, ludzie rozmawiają o tym co ich dotyczy, o pracy, rodzinie, planach, chorobach, rozrywkach, nikt się za bardzo nie sili, żeby wychodzi 'dorosło' i poważnie.

[HankaPrywatnie]

DetekrywMonk, ja tam mam podobnie jak Ty. Czasem zadaję durnowate pytania ni z gruszki ni z pietruszki w stylu: Lubisz chomiki? A wolisz je od szczurów? Często też nagle wybucham gromkim śmiechem, zdawałoby się zupełnie bez powodu. Kiedy osoba przebywająca w moim towarzystwie pyta mnie, z czego się śmieję, nie chcę powiedzieć, bo wiem, że ją nieszczególnie będzie śmieszyć sposób w jaki miesza herbatę albo trzyma dłonie w kieszeniach... Z tego powodu parę osób zarzuciło mi infantylizm i nieadekwatne zachowanie, ale tym to akurat najmniej się przejmuję. Ja to rozumiem jako wyładowanie wewnętrznego napięcia.

[wiejskifilozof]

Może taki przykład , jestem w bibliotece i zadaję koleżance Asi 32 , pytanko ,czy boisz się powrotu ospy prawdziwej .

[kornelia_lilia]

Może taki przykład , jestem w bibliotece i zadaję koleżance Asi 32 , pytanko ,czy boisz się powrotu ospy prawdziwej .

a skąd Ci się wzięła ta ospa? Taki temat rozmowy czemu ma służyć?

A denerwujesz się rozmawiając z p. Asią?

[wiejskifilozof]

Rozmowa miała , temu służyć by pogadać . Joasię znam ze 27 lat .

[kornelia_lilia]

detektywmonk, dlaczego nie pogadasz na temat, który Was łączy, np. książki. Po co wyjeżdżać z jakąś ospą, jeszcze za dziwaka Cię weźmie.

[Gość]

kornelia_lilia, dlaczego "dziwaka"? Temat jest bardzo konkretny. Ja też mam kłopoty z rozmawianiem z kimś "o niczym". Nie umiem, po prostu nie umiem i zawsze boję się takich rozmów zarówno w realu jak i rozmów wirtualnych.

[kornelia_lilia]

Sabaidee, gdyby mnie się taka sytuacja przytrafiła, pomyślałabym, że koleś jest mocno pokręcony. Tematy neutralne, uniwersalne zawsze są ok, ale ja zawsze preferuje temat dotyczący obu rozmówców, aby w jakiś sposób się zbliżyć do tej osoby. Ktoś kto ma szeroką wiedzę, raczej nie powinien mieć brak tematów do rozmów. Chyba, że się uważa, iż gadanie o pogodzie czy rozbudowie marketu jest na niskim poziomie. Ja o byle czym mogę gadać godzinami, jeśli czuję się swobodnie w obecności tej osoby.

 

-- 09 lis 2011, 14:12 --

 

Sabaidee, gdybym ja Cię spotkała byłoby 100 pytań do ... Jacka

[Gość]

Sabaidee, Tematy neutralne, uniwersalne zawsze są ok,

No dobra, ale co to są tematy "uniwersalne"? Nigdy tego nie potrafiłem pojąć. Czy to są takie rozmowy jak w Dzień świra w pociągu? Wiesz, bardzo często kiedyś wchodziłem na czat na WP. Nigdy się nie zdarzyło, abym to ja kogoś zaczepił. Zawsze czekałem aż ktoś mnie zaczepi. W dużej części ta rozmowa wyglądała mniej więcej tak:

- cześć

- cześć, o czym pogadamy?

- możemy o wszystkim

- potrafisz rozmawiać o wszystkim?

(W myślach: bo ja nie potrafię.)

- no jasne!

- to może pogadajmy o cywilizacji Nabatejczyków w Jordanii

- hahaha... może inny temat rzucisz

- hm, to może o malarstwie Delacroix na tle innych romantyków francuskich

I tu rozmowa się zwykle kończyła, a ja po miesiącach takich rozmów doszedłem do wniosku, że z osobami, które deklarują, że można z nimi rozmawiać "o wszystkim" można rozmawiać jedynie "o niczym".

 

Sabaidee, gdybym ja Cię spotkała byłoby 100 pytań do ... Jacka

Już się cieszę. Uwielbiam być przesłuchiwany.

[kornelia_lilia]

Sabaidee, gdybym ja Cię spotkała byłoby 100 pytań do ... Jacka

Już się cieszę. Uwielbiam być przesłuchiwany.

A widzisz, ja uwielbiam przesłuchiwać. Bo ja gliną chciałam być

Dla mnie temat uniwersalny to taki, który dotyczy bezpośrednio czy pośrednio ogółu społeczeństwa. Malarstwo francuskie takowe dla mnie z pewnością nie jest. Wiadomo, inaczej się poprowadzi rozmowę ze starszą panią, a inaczej z rówieśnikiem. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na Twoje pytanie. T

Ja np. wolę real, nigdy nie czatowałam, nie jestem zwolennikiem tej formy kontaktów interpersonalnych.

[Gość]

Wiadomo, inaczej się poprowadzi rozmowę ze starszą panią, a inaczej z rówieśnikiem.

A dlaczego? Z garbatym też się inaczej rozmawia? Czyżby ze starszą panią można było rozmawiać przede wszystkim o tym co ją strzyka i w którym boku? Ja zawsze buntowałem się przed takimi sztucznymi podziałami. Jednym z dobrodziejstw Internetu jest dla mnie to, że na "dzień dobry" każdy nie ma twarzy, nie ma wieku, nie ma zasobności portfela. Wszyscy są rówieśnikami i to jest dla mnie cacy. I zawsze czuję duże rozżalenie wtedy, gdy rozmowa jest ciekawa i budująca do czasu, gdy ktoś spyta o wiek, bo "ze starszym panem trzeba rozmawiać inaczej". I żeby nie było: to działa w dwie strony. Ja nie szukam przygód w Internecie i zawierając jakąś znajomość w Internecie zupełnie mnie nie interesuje ile ktoś ma lat, jak wygląda, ile ma wzrostu, w talii i biuście, gdzie mieszka i jaką ma brykę. Oczywiście przynajmniej jakiś orientacyjny wiek rozmówców wychodzi z kontekstu. Miałem trochę takich internetowych znajomości i nigdy, przenigdy nie zabiegałem o jakąś fotkę czy wspomniane informacje, bo jest mi to naprawdę obojętne, a nawet przypuszczam, że w pewnym sensie przeszkadzało by mi to w odbiorze. Interesuje mnie wyłącznie to co ktoś ma w głowie i w sercu, a cała reszta jest dla mnie zupełnie nieważna.

Wracając do 100 pytań do... to żeby sobie nie pochlebiać chciałbym spytać o jedno. Czy uważasz mnie za ciekawego rozmówcę, czy tak masz w stosunku do każdego, a może jakieś podejrzenia Ci chodzą po głowie?

[kornelia_lilia]

A dlaczego? Z garbatym też się inaczej rozmawia? Czyżby ze starszą panią można było rozmawiać przede wszystkim o tym co ją strzyka i w którym boku?

Rozmowa powinna być prowadzona na temat, który interesuje zarówno mnie, jak i interlokutora.

Ja zawsze buntowałem się przed takimi sztucznymi podziałami.

W dzisiejszych czasach, w dobie mass mediów, wszechobecnego internetu takie 'sztuczne podziały' chyba się zacierają.Choć, którą babcię można podpytać o iPad'a? Chyba prędzej o przepis na pierogi. Ja w tym nie widzę nic złego. Dostosowuję rozmowę do rozmówcy, aby obie strony były zadowolone z jej przebiegu.

Ja osobiście wolę wiedzieć z kim rozmawiam, to się tyczy także przedziału wiekowego. Choć nie wiele mam takich wirtualnych znajomości i podchodzę do nich z dystansem.

Wracając do 100 pytań do... to żeby sobie nie pochlebiać chciałbym spytać o jedno. Czy uważasz mnie za ciekawego rozmówcę, czy tak masz w stosunku do każdego, a może jakieś podejrzenia Ci chodzą po głowie?

Nie uważam każdą napotkaną osobę za kogoś wybitnie ciekawego, tym bardziej osobę, którą znam tylko z netu. Nie potrafię udzielić odp. na Twoje pytanie. Z pewnością się wyróżniasz spośród innych użytkowników forum i tu mi nie chodzi o wiek.

Kilka napisanych postów danej osoby nakreśla jakiś obraz tej osoby, ale ja do tego typu znajomości patrzę z przymrużeniem oka. Bowiem, jaką mam pewność, czy to, co napisane jest szczerą prawdą?

[Gość]

Choć, którą babcię można podpytać o iPad'a? Chyba prędzej o przepis na pierogi. Ja w tym nie widzę nic złego.

Złem jest popadanie w schematy. Przecież na "dzień dobry" nie wiesz czy z tą babcią na temat iPada możesz porozmawiać czy nie. Oceniasz to po wyglądzie. Większość złodziei zupełnie na złodziei nie wygląda. Obejrzałem sobie ostatnio posiedzenie naszego Sejmu i posłuchałem. Wszyscy wyglądali na uczciwych, a tam połowa to złodzieje. Gdyby ktoś czuł się urażony to od razu odszczekuję: POŁOWA NASZYCH POSŁÓW TO NIE SĄ ZŁODZIEJE.

Ja osobiście wolę wiedzieć z kim rozmawiam

A co czyni nas, że jesteśmy tym, a nie kim innym? Opakowanie? Nic bardziej złudnego. Kłamać można zarówno w realu jak i w świecie wirtualnym.