procz cienia, nie ma ze mna nikogo

[itreallyhurts]

Witam wszystkich. Jestem tu nowa. Mam 17 lat, jestem tak samotna i zdesperowana ze zdecydowalam sie napisac na tym oto forum.

 

I oto nadeszla jesien...

 

Czyli czas w ktorym moj organizm sie poddaje.. Nie to, zeby kiedykolwiek bylo ze mna dobrze ale jesien to szczegolny okres w ktorym brak mi sily, checi, witalnosci. Wszystko wokol mnie jest takie szalone a zarazem szare. Czuje ze z kazdym dniem wariuje. Ostatnimi czasy mam dziwne napady leku, strasznie boje sie apokalipsy, konca swiata, konca zycia - zycia, ktorego tak nie rozumiem i nie umiem pojac jego sensu. Nie sypiam zbyt dobrze, mam napady placzu, zazenowania, zrezygnowania, nawet w szkole. Kiedys moje ataki przyjmowaly inna postac. Miotalam sie po pokoju, rwalam wlosy z glowy, plakalam tak glosno ze w domu byly z tego powodu awantury. Nie mieszkam z rodzicami (moje wczesne dziecinstwo nie bylo zbyt szczesliwe, nie mam zbyt wielu pozytywnych wspomnien z tamtego okresu..tylko pijanstwo i wieczne awantury). Mieszkam z babcia i z dziadkiem. Nie potrafie sie z nimi dogadac chociaz kochaja mnie z calego serca. Chyba nie potrafie byc dobrym czlowiekiem. Wiem ze wiele jeszcze przede mna ale boje sie ze moge tego nie udzwignac. Mieszkam w malym miescie, nie ma tu dobrych psychologow, poza tym kazdy tu kazdego zna. Nie za bardzo mam czas i pieniadze zeby wloczyc sie po specjalistach, choc nie ukrywam, chcialabym porozmawiac z kims doswiadczonym. Raz bylam u jakiejs z wielu specjalistek w dziedzinie psychologii, skonczylo sie na przepisaniu mi setaloftu.

 

Jest to moja pierwsza wypowiedz tu.

Jestem zagubiona a moja dusza jest juz prawie martwa.

[Gość]

itreallyhurts,witaj.Psycholog leków nie przepisuje.Wybierz się do psychiatry,na terapie skoro tak się męczysz pomóż sama sobie.Tu znajdziesz oparcie,ale to nie załatwia sprawy.Poszukaj lekarza poza swoim miasteczkiem skoro masz obawy.

[ekspert_abcZdrowie]

itreallyhurts, wizyta u psychiatry może być w ramach NFZ - wówczas nie będziesz musiała wydawać pieniędzy. Jeśli chodzi o twoje samopoczucie, warto zastanowić się nad sobą i potencjalnymi przyczynami obniżenia nastroju. Z czego może wynikać twój pesymizm? Z trudnego dzieciństwa, braku dobrych relacji z rodzicami, alkoholizmu w domu? A może chandra dopada cię po prostu na jesień, co może wiązać się z depresją sezonową, a dokładniej z sezonowymi zaburzeniami afektywnymi, o których warto poczytać po poniższym linkiem:

 

http://abcdepresja.pl/sezonowe-zaburzenia-afektywne

[niosaca_radosc]

itreallyhurts, jesień niestety sprzyja takiem samopoczuciu. Brak słońca, szaro, buro i ponuro - więc jak człowiek, który od x czasu męczy się sam z sobą ma wziąć siłę na dalszą walkę? Każdy musi znaleźć na to swój własny i, co ważniejsze, skuteczny sposób. Życzę Ci z całego serca, żebyś jak najszybciej go znalazła i odzyskała chęć do życia.