Samotność

[Gość]

jasaw, Dzięki jakby co to będę pisał.

[mark123]

mark123, eh, tak źle by nie było To tylko Twój czarny scenariusz...

No chyba, że zamiast zastrzelenia, dowódca odesłałby mnie z powrotem; no ale wtedy i tak dość szybko mogłoby zastrzelić mnie wojsko innego państwa.

[jasaw]

mark123, lepiej byłoby gdybyśmy nie musieli przekonać się o tym kiedykolwiek...jestem pacyfistką od urodzenia

[Gość]

devnull, to w sumie nie duża ta dawka benzo u ciebie, ten lek byłby cudowny żeby nie ten wzrost tolerancji. U mnie to się kończy tak że postanawiam brać max 2mg a po kilkunastu miechach kończy się na 10ciu.

Też mam rozregulowany tryb snu i jawy.

[mark123]

mark123, gdybyś musiał strzelać może byś zapomniał o chorobie.

Kurde o czym my tu gadamy

Nie myślał bym o niej, ale ogólnie mój stan mógłby się szybko pogarszać. Gdybym musiał strzelać, to i tak niekoniecznie bym zdążył.

[Gość Bonus]

Ja nigdy nie miałem normalnej, takiej w porządku dla mnie koleżanki. Moje uczucia się nie liczą dla żadnej dziewczyny, i jakoś nigdy nie liczyły.

Spójrzmy prawdzie w oczy, jest mało takich ludzi, dla których liczą się czyjeś uczucia, czyjeś serce. Takich ludzi, uczuciowych, dobrych, przeważnie się nie traktuje poważnie, a nawet ich się wykorzystuje.

 

Więc czy warto być dla innych dobrym? Uczuciowym?

Moja odpowiedź brzmi, nie warto...Nie zawsze warto. I ja się tego uczę, już prawie nauczyłem. Trzeba się nauczyć dystansu do takich spraw i wyczucia. Czyli wyznawać taką zasadę, że "skoro ktoś jest wobec mnie w porządku, dobrze mnie traktuje, szanuje, to ja się tym samym odwdzęczam, to nawet podwójnie.

Ale w innym przypadku, nie będę z siebie robił głupka, i dawał się poniżać. Dzięki takim zasadom, szanujemy siebie. Tylko niektórzy nie mają takich zasad. Wielu nie ma takich zasad, bo nie szanują tego w sobie, a to jest bardzo duży błąd.

 

-- 13 lip 2014, 12:52 --

 

Ja w ogóle jestem zasadniczy w życiu, co nie jest często przez innych doceniane.

Ja już taki jestem, mam taki charakter, że nie mogę inaczej. Dla mnie "zasadniczość" to bardzo istotna cecha, z której nigdy nie zrezygnuje. A łamanie swoich zasad, to postępowanie, nie tylko niegodne, ale i nie honorowe, więc ja tego nie zrobię.

Dla własnych zasad, lepiej jest coś poświęcić, ale nie złamać zasad. Dla mnie jest to bardzo ważne, ale nie dla każdego jest.

[White Rabbit]

Ja nigdy nie miałem normalnej, takiej w porządku dla mnie koleżanki. Moje uczucia się nie liczą dla żadnej dziewczyny, i jakoś nigdy nie liczyły.

Spójrzmy prawdzie w oczy, jest mało takich ludzi, dla których liczą się czyjeś uczucia, czyjeś serce. Takich ludzi, uczuciowych, dobrych, przeważnie się nie traktuje poważnie, a nawet ich się wykorzystuje.

Niespecjalnie sie czuje, nie mam teraz technicznej możliwości rozpisywać się, czekam tez na wyniki w b. waznej sprawie, ale ogólnie mogę przytaknąć, że naprawdę są jakoś marginalnie potraktowani przez populację ludzie, dla których liczą się słabości/uczucia/emocje/potrzeby/optyka/skryte tęsknoty innych, z tym małym zastrzeżeniem, że spojrzeć można na to, jak na tę wyświechtaną, przemacaną szklankę, raz do połowy pustą, innym razem w połowie napełnioną. Spotkałam osobę, która na razie szanuje i ceni moją wrażliwość, nadłożenie emocjonalne, nadbogactwo wyobraźni, wysubtelnienie. Dlatego ostatnio ciesze się sporadycznie tą mała ilością blisko beznadziejnego denka. Należę do tych wrażliwców, którzy odpłacają niewzruszonym oddaniem za otrzymane ciepło, gest, pamięć, lojalność, dla których szala "Kochaj bliźniego swego, jak siebie samego" przechyla się raczej na korzyść tych pierwszych. [Czyli istnieje.] Warto zmieniać otoczenie na nowe, bo kwestią przypadku jest, czy dwie osoby o zapatrywaniach jak dwie krople wody, w tym samym czasie nie pogrążających się w nostalgii nie miną się. W każdym razie, szukać, szukać i nie kończyć z ubytkiem dla własnej indywidualności (skoro świat się od ciebie odwrócił, ty też musisz się od niego odwrócić, król Lew ;-) ). Ludzie się przyciągają.

Więc czy warto być dla innych dobrym? Uczuciowym?

No, jeśli o mnie chodzi, to warto. NIE dla oportunizmu, NIE dla konformizmu.

Ale w innym przypadku, nie będę z siebie robił głupka, i dawał się poniżać. Dzięki takim zasadom, szanujemy siebie. Tylko niektórzy nie mają takich zasad. Wielu nie ma takich zasad, bo nie szanują tego w sobie, a to jest bardzo duży błąd.

Kwestia różnicowania. Głupio zachowywać się biegunowo, skala jest nabita, a repertuar zachowań może być bogaty. Warto patrzeć (umieć).

Ja w ogóle jestem zasadniczy w życiu, co nie jest często przez innych doceniane.

Ja już taki jestem, mam taki charakter, że nie mogę inaczej. Dla mnie "zasadniczość" to bardzo istotna cecha, z której nigdy nie zrezygnuje. A łamanie swoich zasad, to postępowanie, nie tylko niegodne, ale i nie honorowe, więc ja tego nie zrobię.

Dla własnych zasad, lepiej jest coś poświęcić, ale nie złamać zasad. Dla mnie jest to bardzo ważne, ale nie dla każdego jest.

Znowu różnicowanie. Zależy kiedy. Warto być wiernym sobie, ale, jak to gdzieś dzisiaj przeczytałam, osoba, która nie doświadcza wątpliwości, nie waha się, nie testuje, jest niebezpieczna.

[Follow_]

Są ludzie, dla których warto się otworzyć być dobrym, kochanym, kochającym i cierpliwym...

ale trzeba się liczyć z tym, że można być zranionym...

Mimo moich przeżyć z poprzedniego związku chciałabym znowu być kochana...

Nie ma nic (dla mnie) lepszego, niż położenie się obok ukochanego i przytulenie się...

[Gość]

Mimo moich przeżyć z poprzedniego związku chciałabym znowu być kochana...

Nie ma nic (dla mnie) lepszego, niż położenie się obok ukochanego i przytulenie się...

 

Mam dokładnie to samo. I wypowiedzenie przez partnera tak sam z siebie "kocham Cię"...

[edytaem]

Mimo iż zostałam już zraniona - jak prawie każdy tutaj to nadal będę próbować. Jeszcze wierzę w to że na świecie są uczuciowi ludzi :)

[Gość]

Ja już ostatnio bałam się zaufać, a co dopiero będzie teraz...

[Gość Bonus]

A dlaczego zostaniesz sama? Jaki jest tego powód? A może powodów jest kilka?

[Orenda]

nie wiem czy nie lepsza samotność od zakochanego bez wzajemności kolegi

[bedzielepiej]

Stwierdziłam ze samotność jest lepsza niż ciągłe przeżywanie porzucenia. Zarzuciłam nawet nawiązywanie znajomości przez internet- początki sa fajne, a potem ludzie już nie odpisują- a dla mnie to kolejny dowód, że wszyscy mnie zostawiają i czuję się jak śmieć.

[Gość Bonus]

To prawda.

Bo ludzie, chyba szukają tylko zabawy i przyjemności, chwilowej, a potem zapominają. Może nie robią tak wszyscy, ale jest bardzo wiele takich osób.

Ja też się czuje, jak "porzucony pies".

[Qrf]

Stwierdziłam ze samotność jest lepsza niż ciągłe przeżywanie porzucenia. Zarzuciłam nawet nawiązywanie znajomości przez internet- początki sa fajne, a potem ludzie już nie odpisują- a dla mnie to kolejny dowód, że wszyscy mnie zostawiają i czuję się jak śmieć.

 

 

racja, to się do tego sprowadza; są jakby dwie drogi: wyobcowanie i stawianie innym bariery, przez którą nie przeskoczą albo "wystawianie się na pożarcie", niestety w każdej znajomości trzeba coś z siebie dać, żeby zaistniała, niestety też trochę zaufać

[Gość Bonus]

Ale w jedną stronę to nie działa. Można coś od siebie dawać, wysilać się, a druga strona tego nie widzi i lekceważy to. Ja sam tak miałem, więc znam to uczucie.

Czasem nie warto się tak starać, bo to, na czym komuś zależy jest przez kogoś lekceważone. To niemiłe uczucie, ale tak jest.

 

-- 14 lip 2014, 19:55 --

 

Nic nie działa w jedną stronę w relacjach z drugą osobą.

A zmusić się kogoś nie da. To już kwestia dobrej lub złej woli.

[Qrf]

To prawda.

Bo ludzie, chyba szukają tylko zabawy i przyjemności, chwilowej, a potem zapominają. Może nie robią tak wszyscy, ale jest bardzo wiele takich osób.

Ja też się czuje, jak "porzucony pies".

 

na szczęście nie wszyscy, ale tak jest; wszystko zależy od pokładów empatii w człowieku i nastawienia (egoistyczne czy współodczuwające, oczywiście równowaga jest idealna, ale rzadko spotykana); mnie kilka osób w życiu miło zaskoczyło i ja bym też kogoś tak chciała miło zaskoczyć

[Gość Bonus]

Z tą równowagą to teraz nie jest łatwo. Takie są czasy, że jest z tym coraz trudniej. A jest dużo ludzi, nie wykazujących empatii, współczucia.

Jeżeli ktoś się lubi bawić uczuciami innych i sprawia mu to przyjemność, to można sobie wyobrazić, jak się poczuje taka osoba...Nie pojmuje ludzi, którzy lubią się zabawiać kosztem i uczuciami innych? A są tacy i robią to z przyjemnością.

[Qrf]

Manipulanci - oni czują, że wtedy rosną w siłę, jak przesuwają pionki po planszy. O tak, typy destrukcyjne, niedelikatnie mówiąc.

[bedzielepiej]

racja, to się do tego sprowadza; są jakby dwie drogi: wyobcowanie i stawianie innym bariery, przez którą nie przeskoczą albo "wystawianie się na pożarcie", niestety w każdej znajomości trzeba coś z siebie dać, żeby zaistniała, niestety też trochę zaufać

 

Jestem już zmęczona staraniem się by ktoś mnie zauważył. Nie chce mi się marnować energii na bezowocne znajomości. Ja już nie umiem zaufać, zdaje się że w każdej postaci jestem olewana.

Daj palec, wezmą cała rękę, tyle w temacie dawania od siebie.

[Gość]

A są tacy i robią to z przyjemnością.

 

I nie mają przez to najmniejszych wyrzutów sumienia...

[Qrf]

nie mają, bo w ogóle sumienia nie mają

 

a co do dawania palca, niektórym trzeba ostro przypominać, gdzie są nasze granice, cały sęk w tym, jak byś dobrym, a nie naiwnym, trudne to

[Gość Bonus]

Najczęściej to się lekceważy biednych. Bo takie jest przekonanie w społeczeństwie. Ja też jestem biedny, żyję skromnie, to i osoby, które mnie znają, być może mnie lekceważą...Może i nawet w rodzinie tak jest? W rodzinie mnie zna wiele osób, a nie interesuje ich, jak żyję, czy jest mi ciężko.

Czuje się zapomniany, pomijany, a znam tak wiele osób, przede wszystkim w rodzinie. To ja tego nie rozumiem. Ani człowiek na to nie zasłużył, nie szkodził, potrafi się postarać, jest normalnym człowiekiem, a tutaj jest obojętny dla innych, w rodzinie.

Bo ktoś żyje gorzej, biednie, to jest powód do tego, by lekceważyć? Zapomnieć? Ja sobie tak myślę, że coraz bardziej ludzie są bez serca...

[Gość]

Oni się nami bawią, a ja na przykład dałabym dużo, żeby ktoś mnie traktował tak, jak ja tego ch...