White Rabbit

Nerwica nerwicy (a właśc. zaburzeniom lękowym) nierówna. Jeśli dysfunkcja pojawia się w dorosłości, wybucha nagle i nie towarzyszą jej poważne i nierozwiązywalne problemy i zmiany w dowolnej sferze życia chorego, trwale pogarszające jego położenie życiowe, rokowania są raczej pomyślne. Co innego nerwica od wczesnego dzieciństwa. Tu już jest kaput.

Nie pisz takich rzeczy, bo ktoś to weźmie na poważnie.

Czy ktoś brał sertralinę w takiej postaci: ZOLOFT, 20 mg/ml, koncentrat do sporządzania roztworu doustnego ? Nie potrafie łykac tabletek, pojawia się odruch duszenia się..

@buraczek58, chciałam tylko podziękować, bo kiedyś mi odpowiedziałaś na pytanie, postawione w tym wątku, ale gdzieś mi Twoje posty poznikały, więc nie mogę go znaleźć [ale przeczytałam go wówczas].

Nikt im nie każe, same na siebie ten obowiązek nałożyły. Z tego, co wiem, co godzinę/półtora, następuje zmiana - przychodzi inna para.

Szkoda, że psychoterapeuci nie są tak wspaniałomyślni i nie zakładają, że pacjenci są na tyle roztropni, by wyważyć sumę opinii, więc zapobiegliwie i troskliwie [ach ten splendor umysłu wolnego od zaburzeń!] wyrywają chwasta, dokładając wszelkich starań, by kierować się przejrzystym w ocenie kluczem eliminowania negatywnych komentarzy, mianowicie usuwają k a ż d ą . n i e p o c h l e b n ą . o p i n i ę .....

Nienawidzę obłudy, mogłabym stanąć na rogu ulic, zorganizować wiec i skandować rozpaczliwie prawdę.

@seneri, @Dragon Ball, dziękuję za odpowiedzi. Pytani zatem, dlaczego moja psychiatra z uporem maniaka twierdzi, ze obu leków nie można łączyć... A jeszcze pociągnę - jak wypadałoby, tym razem, skrzyżowanie mirty z paro [znowu zestaw 30mg mirty i minimalna/najmniejsza dostępna dawka paro]?

Czy Ktoś chętny mógłby mi doradzić, czy do mirtazapiny można dobrać małą dawkę sertraliny? Przykładowe zestawienie: 30mg mirty na noc + niewielka dawka sertraliny / dzień. Mam w zamyśle je połączyć, jednak nie wiem, czy 'nie pogryzą' się chemicznie.

Totaal, niestety, nie posiadam tego leku, ponieważ zapewne Twoja prośba lada chwila wyleci do kosza, napiszę coś, co może pomóc, a być może nie zdawałeś sobie z tego sprawy. Po tabletki możesz udać się do internisty lub na dyżur do psychiatryka, bez prośby o przyjęcie, zwłaszcza ta ostatnia opcja. Zrobiłam tak kiedyś w święto. Jedynie zabierz zużyte opakowanie leku dla wiarygodności.

Wiem, że musze umrzec. Ta świadomość jest przygniatająco ciezka.... Brak mi tchu.

Witajcie! Czy Ktoś z Was korzystał z pomocy lekarza psychiatrii dr Małgorzaty Jakus [woj. śląskie]? Jeśli znajdują się tu osoby, które korzystały z jej usług, proszę Was gorąco o podzielenie się opiniami.

Dobre pytania.

Tak niewiele? Jakkolwiek beznadziejnie to zabrzmi, ... zjadlabym 1000 swoich kup, gdyby mialo to sprawić, że zyskan "tylko" możliwość wychodzenia z domu bez koszmarnego bolu ciała i lęku. To krzyk rozpaczy, w ramach rozwijania tematu poświęceń, do których bylibyśmy zdolni, by odzyskać psychiczną [i jak się okazuje - także fizyczną sprawność]. Nie ma mowy o bieganiu - to dla mnie nierealna mrzonka, fajkowy sen, sen wzięty z historii o Alicji w krainie czarów. Wspominałam w innym wątku, że permanentnie doswiadczam silnych bóli, sztywnień ciała pochodzenia psychogennego. Słowem, czy stoje, czy siedze, cierpie. Jakikolwiek wydatek energetyczny, a co dopiero bieg podnosi pewien potencjał energetyczny w ciele - niestety, w tym przypadku jest jak w tych dreszczowcach z wątkiem opętania - wyginanie ciała. To właściwie jest makabryczny horror, przyczynia się do świadomego i chłodnego rozważania samobójstwa, jest ostatnim gwoździem do przejścia na tamten świat. Chyba nie chcę już rozwijać opisu w tym zakresie. @Kleopatra, rozumiem @giroditalia, napisałeś, że 5-HTP jest skuteczniejsze od SSRI. Właściwie zależy mi na efekcie lżejszym [ale wyraźnie nastawionym na serotoninę, bez dotykania dopaminy i noradrenaliny]. Czy zaburza (także trwale) pamięć? Wpływa, podobnie jak SSRI na funkcje seksualne? Przepraszam, że w ratach, ale cala drze.

Pacz, wiejski, tunel czasu. Dziękuję Wam bardzo za odpowiedzi. @Kleopatra, choruje znacznie, jest naprawdę cięzko. Ale depresja towarzyszy właściwie od dziecka, to stan standardowy, nie wierzę w wyjście z niego, bo szereg zaburzeń towarzyszących składa się na ten problem. Powinnam była trafić w dzieciństwie pod opiekę sztabu ludzi. Teraz trochę chyba po japkach.. Właściwie nie celuję w osiągnięcie jakiegoś spektakularnego sztucznego, syntetycznego nastawienia umysłu, bo raczej, gdyby miało dojść do imponującej 'poprawy' nastroju tabletkami, wiązałoby się to z pojawieniem się reakcji lękowych i silnych kompulsji różnej maści od 'pogrzania' i zdynamizowania tych wszystkich napięć tabletką. Mnie bardziej zależy na lekkim przystopowaniu defilady strachów, emoci. Na resztę Waszych sugestii odpowiem szerzej odrobinkę później, że tak się rozdrobnie na raty.