jestem nikim... macie tak?

[Lolita]

Agnieszka 1988 dlaczego ?

[Gość]

Lolita, bo sama do siebie nie mam szacunku, więc trudno, żeby inni go mieli... Jestem głupia też przy okazji i naiwna.

[Magi43]

ja też jestem nikim

[netop]

"Teraz pozostało mi tylko bierne przyglądanie się jak świat wokół mnie przemija."

 

"osob mi mowi, ze mloda jestem i cale zycie przede mna. Ale przez bledy mlodosci dalsza czesc zycia nie bedzie wcale lepsza, wrecz przeciwnie. Do tego czuje sie bardzo nieprzystosowana do zycia w dzisiejszych czasach. Coraz wiecej rzeczy po prostu mnie przerasta"

 

"Ja mam 25 lat. Czuję się ciągle samotna. Niepotrzebna nikomu.

Chciałabym kogoś poznac żeby miec z kim porozmawiac."

 

"wno zakonczyl sie moj (chory) zwiazek, w ktorym pokladalam wielkie nadzieje. Przez prawie rok mialam po co i dla kogo zyc. Po raz kolejny sparzylam sie, zniechecilam do facetow i swiata. Kiedys niby korzystalam z zycia, az za bardzo, wielu rzeczy teraz zaluje. Czuje sie zle, bo jak jest wiosna, swieze powietrze wieczorem ja siedze sama w domu. W cieple letnie wieczory podobnie. Teraz zaczyna sie zima i nawet nie mam z kim wyjsc na spacer, a bardzo lubie jak proszy snieg"

 

"Ja też jestem nikim.

Dno."

 

"Agnieszka 1988 dlaczego ?"

[Gość]

netop, i?

[Magi43]

  Magi43 napisał(a):

ja też jestem nikim

i chyba mam psychozy ,a studia i pracę pierd....ę ,a i jeszcze mam histrioniczną osobowość

[czarnapasqda]

  Agnieszka_1988 napisał(a):

Lolita, bo sama do siebie nie mam szacunku, więc trudno, żeby inni go mieli... Jestem głupia też przy okazji i naiwna.

 

Strasznie bliskie sa mi te slowa, niestety

[netop]

"netop, i? :bezradny:" niewiem, cos sie poradzi zeby bylo lepiej

[Lolita]

  Magi43 napisał(a):

  Magi43 napisał(a):

ja też jestem nikim

i chyba mam psychozy ,a studia i pracę pierd....ę ,a i jeszcze mam histrioniczną osobowość

 

A byłaś u psychologa ?

 

[Dodane po edycji:]

 

  czarnapasqda napisał(a):

  Agnieszka_1988 napisał(a):

Lolita, bo sama do siebie nie mam szacunku, więc trudno, żeby inni go mieli... Jestem głupia też przy okazji i naiwna.

 

Strasznie bliskie sa mi te slowa, niestety

 

Jakie kroki zrobiłyście żeby to zmienić ?

 

Czy użalanie się nad sobą coś zmienia ? Czy może nie chce Cie nic zmieniać bo wygodniej jest się użalać nad sobą ?

[Gość]

Lolita, wygodniej jest się nad sobą użalać.

[Gość]

  Agnieszka_1988 napisał(a):

Lolita, wygodniej jest się nad sobą użalać.

 

Potwierdzam.

[Lolita]

Czyli mam rozumieć że obecny stan w którym się znajdujecie wam się podoba ?

[Gość]

  Lolita napisał(a):

Czyli mam rozumieć że obecny stan w którym się znajdujecie wam się podoba ?

 

Mowie za siebie - nie podoba mi się, ale nie umiem żyć inaczej. Chciałabym, ale nie umiem.

A uzalanie sie dobra rzecz, co mi pozostalo innego. Mam mowic, ze jest super jak nie jest? Użalaniem się raczej nie krzywdzę innych tylko (ewentualnie) siebie. To sobie chociaz posmęce i ponarzekam jaka to ja bezwartosciowa i nic nie warta, przynajmniej nie tlumie w sobie tego żalu i sie nie oszukuje. Jestem ze soba szczera.

[Gość]

  Lolita napisał(a):

Czyli mam rozumieć że obecny stan w którym się znajdujecie wam się podoba ?

 

Moja odpowiedź była raczej ironiczna.

Jakbyś zajrzała w moje posty zauważyłabyś, że u mnie jest taka sinusoida. Góra, dół, góra, dół. Oznacza to, że walczę. Czasem jednak jest dzień, jak dziś czy wczoraj, że nie mam siły i czuję się, jak gówno. I uważam, że wtedy mam prawo narzekać.

W ogóle, co to za określenie "użalać się nad sobą"? Mówię kiedyś do mojej terapeutki, że jeden dzień spędziłam w łóżku, użalając się nad sobą... Ona na to, że nie powinnam używać tego określenie, bo każdy czasem z różnych powodów ma gorszy dzień i ma ochotę tylko przeleżeć i najlepiej nawpieprzać się czekolady. Każdy człowiek ma prawo do gorszego samopoczucia, do narzekania. To nie jest nic negatywnego.

[Lolita]

  stardoll napisał(a):

  Lolita napisał(a):

Czyli mam rozumieć że obecny stan w którym się znajdujecie wam się podoba ?

 

Mowie za siebie - nie podoba mi się, ale nie umiem żyć inaczej. Chciałabym, ale nie umiem.

A uzalanie sie dobra rzecz, co mi pozostalo innego. Mam mowic, ze jest super jak nie jest? Użalaniem się raczej nie krzywdzę innych tylko (ewentualnie) siebie. To sobie chociaz posmęce i ponarzekam jaka to ja bezwartosciowa i nic nie warta, przynajmniej nie tlumie w sobie tego żalu i sie nie oszukuje. Jestem ze soba szczera.

 

 

Czytając twoje posty widzę jaką wartościową osobą jesteś . :)

hmm... nie wiem czy jesteś tak do końca ze sobą szczera .(nie odbierz tego źle) wiele rzeczy sobie wmawiasz , być może a raczej najpewniej jest inaczej niż myślisz . :)

 

Dlaczego sądzisz że jesteś bezwartościowa ?

 

stardoll umiesz żyć inaczej ale nad tym też trzeba popracować :)

Ja ciągle nad sobą pracuje .Zmieniań tok myślenia na inne tory .

 

[Dodane po edycji:]

 

  Agnieszka_1988 napisał(a):

  Lolita napisał(a):

Czyli mam rozumieć że obecny stan w którym się znajdujecie wam się podoba ?

 

Moja odpowiedź była raczej ironiczna.

Jakbyś zajrzała w moje posty zauważyłabyś, że u mnie jest taka sinusoida. Góra, dół, góra, dół. Oznacza to, że walczę. Czasem jednak jest dzień, jak dziś czy wczoraj, że nie mam siły i czuję się, jak gówno. I uważam, że wtedy mam prawo narzekać.

W ogóle, co to za określenie "użalać się nad sobą"? Mówię kiedyś do mojej terapeutki, że jeden dzień spędziłam w łóżku, użalając się nad sobą... Ona na to, że nie powinnam używać tego określenie, bo każdy czasem z różnych powodów ma gorszy dzień i ma ochotę tylko przeleżeć i najlepiej nawpieprzać się czekolady. Każdy człowiek ma prawo do gorszego samopoczucia, do narzekania. To nie jest nic negatywnego.

 

Moja nie.

 

Ile masz tych dni dobrych a ile złych ?

 

A jak nazywasz te dni kiedy jesteś smutna ?

 

Owszem każdy człowiek ma prawo do gorszego samopoczucia : Zgadzasz się z tym że to nic negatywnego ?

[czarnapasqda]

Czy użalanie się nad sobą coś zmienia ? Czy może nie chce Cie nic zmieniać bo wygodniej jest się użalać nad sobą ?

 

 

Ja nie uzalam sie nad soba, a przynajmniej nie mam takiego zamiaru. A w tym, ze chce czasem to z siebie wyrzucic nie widze nic zlego. Nie raz juz probowalam "cos" zmienic, lecze sie, tylko czasem przeszlosc i brak perspektyw na przyszlosc moze skutecznie zniechecic do wszystkiego...

[Gość]

  Lolita napisał(a):

  Agnieszka_1988 napisał(a):

  Lolita napisał(a):

Czyli mam rozumieć że obecny stan w którym się znajdujecie wam się podoba ?

 

Moja odpowiedź była raczej ironiczna.

Jakbyś zajrzała w moje posty zauważyłabyś, że u mnie jest taka sinusoida. Góra, dół, góra, dół. Oznacza to, że walczę. Czasem jednak jest dzień, jak dziś czy wczoraj, że nie mam siły i czuję się, jak gówno. I uważam, że wtedy mam prawo narzekać.

W ogóle, co to za określenie "użalać się nad sobą"? Mówię kiedyś do mojej terapeutki, że jeden dzień spędziłam w łóżku, użalając się nad sobą... Ona na to, że nie powinnam używać tego określenie, bo każdy czasem z różnych powodów ma gorszy dzień i ma ochotę tylko przeleżeć i najlepiej nawpieprzać się czekolady. Każdy człowiek ma prawo do gorszego samopoczucia, do narzekania. To nie jest nic negatywnego.

 

Moja nie.

 

Ile masz tych dni dobrych a ile złych ?

 

A jak nazywasz te dni kiedy jesteś smutna ?

 

Owszem każdy człowiek ma prawo do gorszego samopoczucia : Zgadzasz się z tym że to nic negatywnego ?

 

Jak mam zły dzień to nazywam to "dniem z b.e.", czyli bólem egzystencjalnym

Ostatnio mam więcej gorszych dni niż lepszych, bo mam duży problem ze znalezieniem pracy, ale mam nadzieję, że w końcu coś dorwę...

Myślę, że w tygodniu przynajmniej 1 dzień mam zwalony.

I tak, uważam, że raz na jakiś czas załamanie się i odcięcie od wszystkiego nie jest niczym złym. Lepiej przeryczeć jeden dzień niż iść gdzieś, przykleić sobie uśmiech do twarzy i udawać, że jest

Nie można dusić emocji, bo potem one wracają i muszą znaleźć upust.

 

[Dodane po edycji:]

 

  czarnapasqda napisał(a):

czasem przeszlosc i brak perspektyw na przyszlosc moze skutecznie zniechecic do wszystkiego...

 

Dokładnie.

[szczypiorek]

Nie można dusić emocji, bo potem one wracają i muszą znaleźć upust.

 

ja niestety nadal je duszę, chodzę po świecie z przyklejonym uśmiechem i udaję przed innymi, że wszystko jest w porządku.

[*Monika*]

szczypiorek, Po co dusisz? W imię czego?

Dlaczego nie powiesz prawdy? Co masz do stracenia?

[szczypiorek]

chyba już nie umiem inaczej.

[Gość]

szczypiorek, ja się nabawiłam nerwicy przez tłumienie prawdziwych emocji

[szczypiorek]

ja się wyładowuję, szkoda że po fakcie i to zazwyczaj na sobie, ewentualnie jeśli ktoś się napatoczy...

[Gość]

Lepiej się poryczeć, porzygać i powić w konwulsjach po podłodze niż tłumić moim zdaniem. Chociaż mogę się mylić. Mi akurat takie czynności przynoszą jakąś tam ulgę.

[Gość]

Mam tak...

Sama zaczełam tak myśleć dzięki temu,że wszyscy mi to mówili...

[Gość]

  real napisał(a):

Ja nigdy nie korzystałam z życia i nie korzystam do tej pory. Wiele rzeczy mnie ominęło. Jestem dośc delikatną i wrażliwą dziewczyną. Wiele biorę do siebie. Przejmuję się wszystkim.

 

Mam dokładnie tak samo. Przez całe życie słabo rosłam i źle się rozwijałam fizycznie, z tego powodu byłam odrzucana przez otoczenie i na każdym kroku udowadniano mi, że jestem niczym. Wszystko poświęciłam swoim rodzicom, spełniałam wszystkie ich zachcianki, przeżywałam i przeżywam do dziś ich nastroje. Nie tylko zresztą ich, ale wszystkich wokół mnie. Też tłumię emocje, bo moja rodzina uznałaby mnie za wariatkę. Jestem nieudolna, bo nic mi nie wychodzi i do niczego się nie nadaję.