Nie mogę się od tego uwolnić!

[kris1966]

A co ona chciała wtedy tym wyrazić?Myślałaś o tym? Ponazywaj te rzeczy po imieniu jak umiesz.Tak tylko pytam,bo życie to w końcu takie wielkie laboratorium zdarzeń,sytuacji,symboli,uczuć...

Nie wolno lekceważyć ani spychać gdzieś mało znaczących ,wydawałoby się,zdarzeń i uczuć.

[kris1966]

Cos nie chce ruszyć ten temat.A dla mnie jest to temat bardzo frapujący,bo to jest temat:"Zdrada przyjaciela".

Może ten wątek powinien mieć nazwę:Zdrada przyjaciela i skutki dla nerwicy.

Mnie przez wiele lat dręczył taki epizod i śnił się po nocach.

[wiejskifilozof]

Ja chętnie posłuchał tematu krisa1966 , jako ,że przez moją chorobę straciłem przyjaciół.

[kris1966]

Ja nie tyle ich straciłem,co sam opuściłem.Kiedy dotarło do mnie,że matce zostało niewiele życia,straciłem jakby tarczę ochronną.Grunt zaczął palić mi się pod nogami i wolałem zostawić ich pierwszy,niż narazić się na odrzucenie.Teraz po wielu latach paru z nich mówiło mi,że to było dla nich dziwne,że tak zniknąłem,jakbym się zapadł pod ziemię.

Przystosowałem się do nowej sytuacji dzięki książce Anthony deMello "Przebudzenie"-to miało być poszukiwanie samego siebie,tego prawdziwego,przez samotność.Potrafiłem jechać latem do takiego szałasu wysoko w górach i spędzać tam samotnie 2-3 tygodnie.Nie przyniosło to efektu,bo były to moje własne starania,według mojego pomysłu,nerwica się pogłębiała.Nie było w tym Boga,pytania go o jego wolę(nadal mam z tym problem).

Ale dzisiaj widzę,że to było dobre,ta strata przyjaciół.Nerwica ogałaca człowieka,nieraz z wszystkiego,ale jest w tym Boży plan.Jak runie ta pycha człowieka i wszystkie jego tu ziemskie zabezpieczenia,to jest szansa,że w końcu zacznie wołać,i Bo go usłyszy.Nie zostawi go.

Teraz znowu,po latach,mam kalendarzyk pełen numerów telefonów,znów jestem wśród ludzi,ale już trochę inaczej.

Może to komuś,kto teraz się czuje samotny i opuszczony,doda trochę nadziei i otuchy.

 

[Dodane po edycji:]

 

Może ktoś jeszcze opisze swoje doświadczenie samotności w nerwicy i jak sobie z tym radzi.

[wiejskifilozof]

Wiesz u mnie jest tak,że dawni "przyjaciele " nie chcą się zadawać z kim takim jak ja . Lecz mam teraz nowych znajomych i jest mi dobrze .

[kris1966]

Ja bym zostawił raczej te układy w szkole,a przyjrzał się raczej relacjom w rodzinie.Z tego co piszesz widzę,że czujesz się raczej dość słaba i wyobcowana w środowisku rówieśników,nie umiesz zachować się asertywnie.

Nie wiem,czy życzysz sobie by drążyć ten delikatny temat.Ja właśnie pochodzę z takiej "lepszej" rodziny,ze wszystkimi tego tragicznymi konsekwencjami.I ona była rzeczywiście tak jakby sekta,dziś mogę to powiedzieć.

Ale widzę,że raczej ludzie tu milkną,kiedy dotyka się tematu "rodzina".