Pomocy?!

Witam.

Już sam nie wiem co mi jest, co się ze mnę dzieje. Potrzebuje pomocy.

Przedstawię moją sytuację.

Mam 18 lat. W otoczeniu jestem postrzegany jako dziwny, nawet przez rodziców. Nie potrafi z nimi porozmawiać, z mamą jeszcze jakoś umiem, ale z tata to już praktycznie wcale nie rozmawiamy od kilku lat. Uważają oni, że zawsze byłem inny niż inne dzieci, a teraz myślę, że zupełnie zgłupiałem.

Nie mam przyjaciół, kolegów kilka, ale też nie umiem z nimi normalnie rozmawiać. Jedynie z ok. 1-2 osobami potrafię rozmawiać normalnie. Ale są to osoby, które znam od lat i już się z nimi oswoiłem, natomiast z resztą nie umiem. Najczęściej gadam z kimś jakieś 2-3 minuty i dalej już nie umiem (prócz te 1-2 osoby). Jestem nieśmiały!

Rozmawiać umiem tylko przez internet, w realu jest mi ciężko, bardzo ciężko.

Nie spotykam się z nimi, jedynie w szkole, abo przypadkiem. Nie odwiedzam ich.

Nie chodzę też na dyskoteki.

Jestem odizolowany od społeczeństwa, czuje się samotny - ale nie umiem nic na to poradzić.

Cały czas wydaje mi się, że wszyscy mają mnie za "debila" i że się ze mnie śmieją.

Częste uczucie leku.

Zachowuję się nie adekwatnie do swojego wieku (przez to rodzice mają mnie za dziwnego).

Praktycznie nie mam zainteresowań, gdy mam wolny czas siedzę tylko na internecie, przeglądając te same strony (często są to strony erotyczne) i słuchając muzyki.

Często bywam agresywny, nawet jeśli tak naprawdę nie ma powodu do złości.

Nie ćwiczę na w-fie, bo nie umiem grać i jest mi smutno jak się ze mnie śmieją jak coś mi się nie uda.

Dużo rzeczy mi się nie udaje.

Chyba jedyne w czym jestem naprawdę dobry to nauka. Mam bardzo dobre oceny.

Sam już nie wiem. Rodzice zastanawiają się czy nie zabrać mnie do psychologa...

Co mi może być?

Może pisze na trochę niewłaściwym forum, ale już nie wiem co robić ;(

Chcę się zmienić i być normalny jak wszyscy. Chciałbym nie być tak nieśmiały. I wg...

Witaj.

Mówisz, że jedyne w czym jesteś dobry to nauka - próbowałeś czegoś jeszcze.? czegoś innego. ?

Nie zmieniaj się dla innych - bądź sobą dla siebie.

Ja nie chciałabym być normalna jak wszyscy.

Nie powiedziałabym też że jesteś nienormalny - jesteś normalny, na swój sposób.

Witaj,

trafiłeś w dobre miejsce. Tutaj ludzie mają podobne problemy jak i Ty. Nie, nie jesteś nienormalny. Nie, nie jesteś śmieszny. Prawdopodobnie masz fobię społeczną. Poszukaj wiadomości o niej tu na forum i w necie.

Bardzo dobry pomysł z poszukaniem dobrego psychoterapeuty. Prawdopodobnie dużo powinna Ci dać terapia poznawczo-behawioralna - grupowa lub indywidualna. Jeśli właśnie poczułeś ukłucie strachu przed terapią grupową, to prawdopodobnie ona pomoże Ci najwięcej.

Dobrze, że jakoś zdajesz sobie sprawę z tego, że masz w życiu problem. To pierwszy krok do tego, by sobie samemu pomóc. Psychoterapia prawdopodobnie przyniesie dużą zmianę na lepsze w Twoim życiu. Dlatego polecam Ci jak najprędzej się nią zainteresować, bo szkoda życia na tkwienie w tych kłopotach, w jakich jesteś teraz.

Będzie dobrze, tylko znajdź sobie psychoterapeutę. Powodzenia!

Witaj.

Nie zmieniaj się dla innych - bądź sobą dla siebie.

Hmm...

I takie nierozmawianie z nikim i wg izolacja od środowiska jest dobra? Chyba nie.

rób to czego wewnętrznie pragniesz i najważniejsze-nie lękaj sie ...tego robić

Hmm...

I takie nierozmawianie z nikim i wg izolacja od środowiska jest dobra? Chyba nie.

Oczywiście, że nie - napisałeś tylko że chcesz się zmienić i być normalny, jak wszyscy.

Nie bądź jak wszyscy - bądź sobą.

Dobrze, że wiesz iż jest jakiś problem i dobrze że chcesz coś z tym zrobić.

Zabierz się zatem za problem nie za siebie... :)

Witaj na forum!