Czy to choroba psychiczna? Realne sny.

Otóż zawsze byłam osobą dość dziwną, zamkniętą w sobie, a jednak lubianą. Moje dzieciństwo nie było do końca różowe, choć można powiedzieć że nadal trwa, bo mam 16 lat. Od jakiegoś roku zaczęłam pić alkohol ze znajomymi, od miesiąca popalam papierosy i trochę imprezuję. Kiedyś zdarzało się że miewałam myśli samobójcze. To tyle o mnie. Przechodząc do sedna sprawy, pragnę dowiedzieć się czy jestem chora psychicznie bo:

od jakiś dwóch tygodni miewam sny, które są kontynuacją mojego dnia, np. siedzę przy komputerze i potem śni mi się że ojciec mnie opieprza i karze iść spać, następnie rano nie potrafię rozróżnić czy to był sen czy to się wydarzyło. Chociażby wczoraj w nocy. Byłam na dyskotece z paroma znajomymi. M.in z przyjaciółką która kręci z takim jednym chłopakiem. I śniło mi się, że jego przyjaciel z towarzystwie powiedział: i tak wiem że się kochasz w (tym chłopaku). Ja z całego serca zaprzeczałam. Dziś wieczorem przypomniałam sobie o tym i na prawdę nie potrafiłam powiedzieć czy to był sen czy rzeczywistość. A właściwie byłam bardziej pewna, że to prawda. Pamietałam wszystko ze szczegółami. Dopiero kiedy zadzwoniłam do przyjaciółki dowiedziałam się ze to znowu tylko moje urojenia.

Czy to już choroba psychiczna?? Sama nie wiem co mam z tym zrobić.proszę o pomoc.

Duzo ludzi tak ma. Przez Internet nikt cie nie zdiagnozuje...

ale to wszystko jest tak baaardzo realistyczne...

Jestes w okresie dojrzewania, byc moze zbyt wiele nowych bodzcow w zbyt krotkim czasie troche cie przeciazyly, sprobuj wyluzowac, odpoczac od dyskotek, alkocholu i towazystwa na krotki czas. Choroba psychiczna (?), raczej nie.

ja też tak mam, zwłaszcza po lekach

zdarzają mi się "realne sny", ale nie w takim wydaniu. Co do Ciebie, powiedziałabym raczej, że to okres dojrzewania i dużo nowych doświadczeń odbija swoje piętno. Często człowiek śni o tym co mocno przeżywa lub o czym dużo myśli :)

Nie jest to objaw zdrowia, ale niekoniecznie musi świadczyc o chorobie psychicznej. Myślę że w Twoim przypadku to po prostu stres i tak jak już poprzednie osoby wspomniały okres dojrzewania, podczas którego może dochodzić do obciążenia psychicznego.

Nie jest to objaw zdrowia, ale niekoniecznie musi świadczyc o chorobie psychicznej. Myślę że w Twoim przypadku to po prostu stres i tak jak już poprzednie osoby wspomniały okres dojrzewania, podczas którego może dochodzić do obciążenia psychicznego.

ZDROWIE - dobrostan fizyczny, psychiczny i społeczny (who) - uwierz mi, że naprawdę zdrowym to jest może co 100 (albo i to nie) osoba :)

masz racje...ale ze stresem można sobie poradzić w taki sposób żeby nie dawał takich objawów które są bardzo nieprzyjemne i sprawiają że człowiek czuje się jakby był nienormalny i jeszcze bardziej się stresuje. Zresztą nie można też powiedzieć że jeśli nie ma ludzi idealnych to znaczy że nie ma pojęcia zdrowia i choroby. Jest po prostu pewna granica,za którą rganizm przestaje sobie radzić ze swoja ''nienormalnością'' i staje się naprawdę chory.

>Jeśli rozmawiasz z bogiem, jesteś religijny. Kiedy bóg przemawia do ciebie jesteś chory >psychicznie. :)

to już wiem dlaczego księża namawiają żeby słuchać boga :)