boląca depresja

[ewaryst7]

Witam. sporo już mnie tu nie bylo.Proszę odpowiedzcie mi , na pytanie.czy w waszym przypadku ,czujecie się żle KAŻDEGO dnia? Czy bolą was mieśnie , glowa,a wasze cialo jest ciężkie , i zmęczone? Odpiszcie proszę .Być moze uratujecie mi życie..

[qwas]

Tak, ja się czułem cały czas źle, ale nauczyłem się odpychać depresyjne myśli czy nerwicowe lęki i radzę sobie coraz lepiej. Myślę, że jeśli znajdziemy choć trochę siły i naprawdę się za siebie weźmiemy to możemy sobie sami poradzić. Oczywiście należy pamiętać, że czasem jesteśmy w stanie ruszyć tylko dzięki psychotropom, więc nie należy ich unikać jak ognia, lub odstawiać na zasadzie - bo mi się wydawało, że już okej ze mną.

[ewaryst7]

Masz rację.Psychotropów nie należy sie bać.czasami trzeba po nie sięgnąć.Dziękuję , za odpowiedż.:)

[qwas]

Proszę. Ogólnie taka rada : jeśli czujesz, że masz siłę wstać z łózka, lub nawet siłę by pomyśleć by zrobić cokolwiek to MASZ to zrobić. Koncentrować sie na tym i to robić. Bez względu na nic. Wiem, że to trudne, ale tak to wygląda! Potem już będzie z górki.

[Gość]

leczylam depresje przez jakies 8 miesiecy wiem ze to malo bo nie czulam az tak duzej poprawy. Pare tygodni po odstawieniu proszkow (fluoksetyna, bez porozumienia z lekarzem) zaczelam sie czuc okropnie zmeczona, spalam cale dnie, czasem mialam wrazenie ze nie moge sie ruszac, ze nie ejstem w stanie zrobic jednego kroku. Nawet zbadalam poziom cukru bo juz podejrzewalam cukrzyce ale wyszlo niedocukrzenie. I tak sie zastanawiam czy to wszystko to po prostu wina tej depresji? Kiedys objawiala sie bardziej "psychicznie" jezeli mozna tak powiedziec. Czy antydepresanty zlikwiduja ten brak energii i takie okropne zmeczenie?

[ewaryst7]

verdemia , ośmielę się stwierdzić , że Twoja depresja byla leczona żle. Bralaś nieodpowiednie leki.Ja też tak mialam.Po odstawieniu leków , poczułam się jeszcze gorzej.Teraz też jestem zmęczona , czyt. wyczerpana , senna , bolą mnie mięsnie... Straszna to jest.Napisz proszę jak sobie z tym radzisz?

[Gość]

Wlasnie sobie nie radze...totalnie rozpadam sie kazdego dnia. Depresje u mnie wywolalay zaburzeni odzywania, w momecie kiedy zaczelam sie leczyc leczylam w zasadzie bulimie, ale potem sie troszke pozmienialoo w moim zyciu i zaczelam sie mocno objadac, rzucialm prochy chcialam sie zabic mnostwo razy. Mialam wrazenie ze leki przepedzily ta niemoc psychiczna a jak je ostawilam to pojawila sie taka pustka i niemoc fizyczna. Dwa miesiace temu uznalam ze po prostu zmienie swoje zycie i wyjechalam do anglii do pracy , opiekuje sie dzieckiem i kazdy dzien jest strasznym koszarem. Z dzieckiem powinno sie biegac, smiac, gadac a dla mnie kazdy usmiech to taki bol ze ciazko mi to zniesc. Kazdy zrobiony krok to meczarnia, jak rano wstaje to placze ze znow musze. Boli mnie wszystko bez przerwy. W zasadzie nie ma nawet momentu kiedy moglabym powiedziec o teraz jest w porzadku. Zastanawiam sie nad podjeciem leczenia w szpitalu. Nie widze innego wyjscia.

[Gość]

Dziewczyny ja tez sie lecze na depresje i powiem wam ze biore juz 3 miesiace leki, jest lepiej, Szkoda ze odstawilas leki verdemia, bo depresje leczy sie okolo 2 lat plus leczenie podtrzymujace, 8 miesiecy to stanowczo za malo by byl poztywny rezlutat. Takze jezeli sie chcece naprawde wyleczyc to wizyta u psychiatry i branie lekow beda konieczne.

[joannanr1]

Cześć , to ja Ci napiszę co mnie dolegało.najlepiej w punktach :)

-mięśnie głównie nóg

-bolesne skurcze różnych mięśni

-drętwienie nóg (głównie stóp)

-drętwienie rąk (dłonie)

-bóle kości i stawów

-ból oka

-ból głowy w jednym miejscu (dwa miesiące)

-osłabienie a czasem wyczerpanie

-senność przy równoczesnej bezsenności

-zawroty głowy

-kołatania serca (tylko czasami)

-ciągły niepokój i lęk

-sporadyczne nabrzmiewanie żył (głównie w lewej ręce)

Już nie wspomnę o ogólnym złym samopoczuciu .Napisałam to wszystko tylko po to żeby Ci powiedzieć , że z tych wszystkich objawów teraz zostało tylko parę , samo przeszło.Więc nie martw się bo będzie lepiej :)

Pozdrawiam

[ewaryst7]

Dziękuję joannanr1.Podniosłaś mnie na duchu:)Verdenio , nie zastanawiaj się, nad podjęciem leczenia.Cholernie dobrze wiem , co przeżywasz.Ja też często placzę , na samą myśl , o czekających mnie obowiązkach.To wszystko przez to wyczerpanie.Ostanio psychiatra mowil mi o lekach psychotropowych , aktywizujących.20-go mam wizytę .Już nie mogę się doczekać.Jest dopiero poludnie , a ja już mam dość , i czekam na wieczór.Mam świadomość ,że NIE MOŻE TAK BYC.Przelecą najlepsze lata , a potem czlowiek będzie żalował.Pisz proszę , co postanowilaś.

 

[Dodane po edycji:]

 

Cześć , to ja Ci napiszę co mnie dolegało.najlepiej w punktach :)

-mięśnie głównie nóg

-bolesne skurcze różnych mięśni

-drętwienie nóg (głównie stóp)

-drętwienie rąk (dłonie)

-bóle kości i stawów

-ból oka

-ból głowy w jednym miejscu (dwa miesiące)

-osłabienie a czasem wyczerpanie

-senność przy równoczesnej bezsenności

-zawroty głowy

-kołatania serca (tylko czasami)

-ciągły niepokój i lęk

-sporadyczne nabrzmiewanie żył (głównie w lewej ręce)

Już nie wspomnę o ogólnym złym samopoczuciu .Napisałam to wszystko tylko po to żeby Ci powiedzieć , że z tych wszystkich objawów teraz zostało tylko parę , samo przeszło.Więc nie martw się bo będzie lepiej :)

Pozdrawiam

Powiedz mi, co znaczy "samo przeszlo"? Nie leczylaś się? Jak długo chorowałaś?

[joannanr1]

Już kiedyś próbowałam sie leczyć po czym zrezygnowałam . cos mi się wydaje ,że ten lekarz nie był za dobry :)

Postaram sie poszukać jakiegoś naprawdę dobrego i spróbuję.Na psychoterapii byłam chyba tylko dwa razy i też zrezygnowałam , wydakje mi się , że to nie dla mnie.Narazie dzięki Bogu jest o wiele lepiej niż np miesiąc temu , jakoś da sie żyć ale co to za życie

Próbuję sama z tym walczyć , narazie nie mogę iść do lekarza.Jak tylko będę mogła to pójdę :)

Jestem pewna , że będzie lepiej .Nie może być ciągle źle.Sa okresy gdy naprawde dobrze się czuję.Chciałabym żeby tak było częściej.Też nieraz płakałam z bezsilności , tak źle się czułam a potem było lepiej

Od dawna chorujesz ? Ile masz lat ?

[ewaryst7]

Mam 32 lata.Czuję sie tak od prawie dwoch lat.Czytalam , że tak może objaiwąć się nerwica lękowa.A powiedz mi , czy kiedy cię to dopadlo , poszlaś z ty do lekarza ogolnego?I ile masz lat ?:)

[joannanr1]

to dopadło Cię mniej więcej w moim wieku

najpierw poszłam do ogólnego , skierowanie do neurologa i recepta na tranxene , który oczywiście nie pomóg.po ok.pół roku poszłam do psychiatry ale tak jak pisałam chyba jest do niczego .trochę chodziłam , potem nie chodziłam , brałam lekarstwa , nie brałam i tak prawie 10 lat .pewnie to i moja wina , że do końca się nie wyleczyłam i czasami jak za dużo stresów to wraca.teraz mam 42 lata już niestety

[ewaryst7]

Eeee tam , zARAZ niestety.42 lata , to nie starość.Widzialaś , ile babek lata jeszcze w miniówkach i dekoltach do pasa?:) O rany.. jak dobrze wiem co przeżywasz.Rozumiem , że depresja , niespadla z nieba? Musialaś dostać w kość od tzw życia?:)

[joannanr1]

właśnie przed chorobą nie i to jest dziwne :)muszę już kończyć , napiszę do Ciebie :) pozdrawiam , Asia

[Gość]

zastanawiam sie czesto czemu tak sie dzieje, ze czujemy taka niemoc psychiczna i fizyczna. I dlaczego inni ludzie w ogole nie wyobrazaja sobie, ze moze tak byc.

Tez potrzebuje czegos aktywizujacego, bo inaczej nigdy nei zaczne zyc. W sumei powinno byc jescze duzo przede mna, a jak na razie jak patrze wstecz to widze tylko placz, jedzenie i zmeczenie. To racja ze szkoda zycia. Przeciez tyle moznaby zdzialac.

[ewaryst7]

Vardenio, masz rację. tyle jeszcze możemy zdzialać.Dlatego nie możemy przeplakać , i przejeść życia.:)Bo niestety mamy tylko jedną taką szansę:)I to jest cholerka smutne , a zarazem motywujące.Dzisiaj rano obudzilam się , i od razu mj wewnętrzny glos powiedział " bleeeeee".A ja pomyślalam sobie :Jasna cholera , żadne bleee , tylko do dzieła,i jakoś ten dzień przetrwałam.Jestem już padnięta , a nogi pulsują mi ze zmęcznia.A przecież nic wielkiego nie zrobilam.mam sąsiadkę, ma 63 lata .Poprała dzisiaj dywany , powekowala wiśnie , poleciala po zakupy itd itd I wtedy jestem zła.Na siebie. A Tobie jak mija dzień?

[Gość]

a ja dzis leze caly dzien w lozku bo chyba nie wytrzymalam stresu w pracy i zoladek odmowil posluszenstwa... teraz juz jest troszke lepiej, ale i tak na mysl ze niedlugo poniedzialek robi mi sie slabo...

[ewaryst7]

Taką masz stresującą pracę? Wyobrażam sobie jak możesz się czuć.Pociesz się , że przed Tobą , dwa dni bez pracy.Zrob sobie długą , i ciepłą kąpiel , poleniuchuj trochę, i jestem pewna , że poczujesz się nieco lepiej.napisz koniecznie jutro:) Miłej nocy.

[Gość]

dzieki. Wlasnie problem w tym ze moja praca nie jest stresujaca ani troche. pewnnie kazdy na moim miejscu bylby wniebowziety. Stres chyba sobie tworze w sowjej wlasnej glowce..

[ewaryst7]

he he he ..skąd ja to znam.też mam taką stresogenną lepetynę.Złe myśli ,rodzą zle emocje.A zle emocje rodzą zle samopoczucie.I tak w kołko .Nigdy cholerka , nie jest nudno.:)

 

[Dodane po edycji:]

 

Hej! jest tam kto? verdemio , gdzie sie podzialaś?