Ergofobia , fobia przed pracą, jak sobie radzić

[ainoa]

Czytam tutaj wątek o siostrze i ja ją rozumiem. Sama mierzę się z podobną sytuacją.  Co prawda ja podejmuję pracę i pracuję średnio pół roku , a później bach zwolnienie, ale gdybym mogła i gdyby to zależało tylko ode mnie to bym została na stałe w domu. Co w tym wszystkim jest najgorsze ? Psycholodzy rozkładają ręce. Miałam terapię pół roku i pół roku był wałkowany temat o pracy, następnie miałam kilku innych psychologów ( dłużej -krócej ) i każdy w końcu się powtarza tak jakby nikt nie potrafił dociec dlaczego tak się dzieje. Nie należę do leniwych osób, jestem samodzielna, potrafię działać w urzędach, u lekarzy, robię zakupy, wychodzę na spacer, jestem odpowiedzialna w takich życiowych sprawach, a roboty nie potrafię utrzymać. No normalnie nie ogarniam rzeczywistości zawodowej.

[Mic43]

Bo prawdopodobnie problem nie leży w Tobie, tylko w rzeczywistości społeczno-gosppdarczej. 

[ainoa]

3 godziny temu, Mic43 napisał(a):

Bo prawdopodobnie problem nie leży w Tobie, tylko w rzeczywistości społeczno-gosppdarczej. 

Czy rozwiniesz ? Zaciekawiło mnie to

[Mic43]

Nie wiem czy to akurat da się zaaplikować do Twojego przypadku, ale to nie jest tak, że za problemy psychicznie są odpowiedzialne jedynie jednostki tudzież rodziny. 

Świat zmienia się bardzo szybko - zanik więzi międzyludzkich, wyzysk większości przez garstkę najbogatszych i z największą władzą, przemiany gospodarcze po 89 roku, to wszystko ma swoje konsekwencje, psychika ludzka nie nadąża się przystosować.