Skocz do zawartości
Nerwica.com

Praca


Paweł Szmit

Rekomendowane odpowiedzi

Hej, mam 23 lata i boję się, że nie znajdę pracy w wymarzonym zawodzie, ale nie mogę się zdecydować, który chce podjąć. Mam dużo zainteresowań, ale moja sytuacja nie jest najlepsza, otóż w wieku 18 lat zostałem wyrzucony ze szkoły średniej (technikum informatyczne) za "wagarowanie" ale to nie było tak, nowa dyrektorka zadecydowała, że ja nie chodzę do szkoły bo mi się nie chcę, tłumaczyłem im wielokrotnie, że mam zaburzenia nerwicowe i depresję, ale ani pedagog ani dyrektorka wcale mnie nie zrozumieli. Miałem ataki paniki w klasie. Nie muszę mówić co mi się działo, bo chyba wszyscy wiecie jak wygląda atak paniki, przez co zacząłem wagarować i przez to nie mam wykształcenia średniego. Mam niby plan od drugiego semestru wsiąść zaocznie szkołę zawodową zrobić i przejść przez to, ale boję się co będzie dalej, czy poradzę sobie w życiu, czy wyląduje pod mostem. Mam trochę wsparcia od rodziny, ale NIE CHCE BYĆ od nich uzależniony, BO TAK NIE MOŻE BYĆ. Dostaje doła, jak o tym myślę. Jestem w dodatku nie śmiały do rozmawiania z pracodawcami, czuję że się gubię w tym wszystkim. Nie wiem, co dalej, boję się żyć.

 

EDIT. W szkole jeszcze dawałem dowody, że leczę się u psychiatry ale nic nie poskutkowało, później w wieku 21 lat i 22 lat byłem na dwóch oddziałach psychiatrycznych w Lublinie i w Katowicach nic nie dało, bo za krótko według nich leżałem. 

Edytowane przez Paweł Szmit

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Godzinę temu, 94. napisał(a):

 

To jest duży plus, gorzej jak ktoś nie wie, co chce w życiu robić. 

 

Co do matury, to lepiej późno niż wcale, skup się na nauce, a 23 lata to wcale też nie jest dużo. Pójdziesz do szkoły, to zobaczysz, że jest tam wiele osób starszych od ciebie. Jak chodzi o pierwszą pracę, to zawsze pierwsza jest najgorsza, a potem jakoś leci.

Obyś miał/miała rację, Pozdrawiam. A na nieśmiałość co polecasz? Nie umiem rozmawiać tak konkretnie z pracodawcami bo już kiedyś pracowałem na słuchawce, pracy fizycznej ale jak ktoś się coś zapytał to ja taki jakby ze strachu, w ogóle nie wiedziałem skąd on się wziął.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

1 minutę temu, Paweł Szmit napisał(a):

Obyś miał/miała rację, Pozdrawiam. A na nieśmiałość co polecasz? Nie umiem rozmawiać tak konkretnie z pracodawcami bo już kiedyś pracowałem na słuchawce, pracy fizycznej ale jak ktoś się coś zapytał to ja taki jakby ze strachu, w ogóle nie wiedziałem skąd on się wziął.

Rób po prostu to czego się boisz do momentu aż przestaniesz się bać. 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×