Dzisiaj czuje się...

[mrNobody07]

O tak. Obrazy spod jego ręki „przemawiają” do mnie mega, ale też van Gogh jako postać był/jest nadal bardzo intrygujący

[Happyandsad]

Też mam traumę po tym jak kiedyś moja siostra nadepnęła małemu kotu na głowę. Przypadkiem, bo położył się pod drzwiami, a ona biegła do domu. Do dzisiaj mam to przed oczami, ale już nie będę opisywał jak to wyglądało. Miałem wtedy z 13 lat może. Myślę, że to między innymi przez to często ciężko jest mi, np. założyć słuchawki i odciąć się, bo wtedy ciągle wydaje mi się, że ktoś krzyczy, woła mnie i w głowie od razu mam myśl, że dzieje się coś złego. Różne odgłosy z zewnątrz też wywołują takie reakcje. 
Na szczęście po lekach nie jest to aż tak męczące, ale mimo wszystko nie udało się wyeliminować tego całkowicie i wciąż uznaję to za pewien problem. 

Dzisiaj czuję się... różnie. Wziąłem pregabalinę, więc trochę więcej chęci jakby. Nie czuję, że aż tak bardzo zmarnowałem ten dzień. Udało się lekko uporządkować rzeczy w szafkach. Dokopałem się do książki, którą kiedyś kupiłem - "Lęk i Fobia, Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi". Nie udało mi się jej przeczytać w całości, więc może teraz zacznę po prostu od tych działów które dotyczą najbardziej mnie. 

[Fuji]

O mało nie zabiło mnie w pracy.

Aż zbladłem. Cud, że nikt nie zginął. 

Trochę rękę obiło... mogło wyrwać a od głowy milimetry tylko łańcuch przeleciał. 

Dobrze... niedobrze... 

Nie wiem. W sumie i tak nie jestem już potrzebny. 

[little angel]

32 minuty temu, Fuji napisał(a):

O mało nie zabiło mnie w pracy.

Aż zbladłem. Cud, że nikt nie zginął. 

Trochę rękę obiło... mogło wyrwać a od głowy milimetry tylko łańcuch przeleciał. 

Dobrze... niedobrze... 

Nie wiem. W sumie i tak nie jestem już potrzebny. 

Jezu!! Dobrze, że nic Ci się nie stało. Jesteś potrzebny nam i światu.